Δεν ξέρω πολλά για το τι γίνεται στον έξω κόσμο από τότε που φυλακίστηκα. Παρόλα αυτά μπορώ να φανταστώ ότι είναι πάνω-κάτω όπως ήταν. Οταν κάποιος που ξέρουμε φυλακίζεται, το διαδίκτυο πλημμυρίζει με συνθήματα όπως "Λευτεριά στον τάδε ή στον δείνα".
Aπό τότε που πάτησα το πόδι μου στις γυναικείες φυλακές στο Νταμανχούρ και τοποθετήθηκα μαζί με τις συγκρατούμενές μου στην «Πτέρυγα 1» - όπου κρατούνται όσες κατηγορούνται για «υπεξαίρεση» - μόνο ένα πράγμα έχω στο μυαλό μου και το επαναλαμβάνω σαν καθημερινή προσευχή: Κάτω αυτό το ταξικό σύστημα».
Οι περισσότερες από τις συγκρατούμενές μου έχουν φυλακιστεί γιατί δεν κατάφεραν να ξεπληρώσουν μικρά δάνεια που είχανε πάρει. Είναι δάνεια που τα πήραν, μητέρες για να αποκτήσουν τα απολύτως αναγκαία για τις κόρες τους που ετοιμάζονται να παντρευτούν, σύζυγοι που χρειάζονται λεφτά για την θεραπεία του άρρωστου άντρα τους, γυναίκες που άργησαν να πληρώσουν ένα δάνειο 2000 αιγυπτιακών λιρών μόνο και μόνο για να βρεθούν χρεωμένες με πρόστιμο 3000 αιγυπτιακών λιρών για την καθυστέρηση.
Η φυλακή είναι ένας μικρόκοσμος της κοινωνίας. Εκείνοι που είναι προνομιούχοι βρίσκουν τρόπους να αποκτήσουν ό, τι χρειάζονται μέσα στην φυλακή, ενώ οι μη προνομιούχοι είναι αναγκασμένοι να δουλέψουν για να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες.
Η φυλακή είναι ένας μικρόκοσμος της κοινωνίας. Οι φυλακισμένες συζητούν τι συμβαίνει μέσα στη χώρα. Μπορείς να βρεις όλο το πολιτικό φάσμα εδώ. Κάποιες υποστηρίζουν τον Σίσι ελπίζοντας ότι όταν γίνει πρόεδρος θα δώσει χάρη σε όλους όσους φυλακίστηκαν γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους. Άλλες θέλουν να γίνει πρόεδρος, πιστεύοντας ότι θα κρατήσει σκληρή στάση ενάντια στις «διαδηλώσεις των τρομοκρατών» και θα κυβερνήσει με σιδερένια πυγμή, παρόλο που με συμπαθούν και διαισθάνονται ότι το πιο πιθανό είμαι αθώα.
Κάποιες είναι υπέρ του Σαμπάχι, αφού τον βλέπουν σαν έναν απ' αυτές. "Υποσχέθηκε να ελευθερώσει τους φυλακισμένους", λένε, μόνο για να υπερκαλυφθούν από άλλες συγκρατούμενες που λένε ότι υποσχέθηκε να ελευθερώσει μόνο όσους είναι κρατούμενοι για λόγους συνείδησης. Και υπάρχουν κι αυτές που βλέπουν τις εκλογές σαν μια φάρσα, στην οποία δεν θα συμμετείχαν αν ήταν ελεύθερες.
Η φυλακή είναι ένας μικρόκοσμος της κοινωνίας. Νιώθω ότι είμαι μέσα σε μια οικογένεια. Όλοι με συμβουλεύουν να συγκεντρωθώ περισσότερο στην καριέρα και το μέλλον μου μόλις βγω από δω. Τους απαντώ ότι ο αιγυπτιακός λαός αξίζει πολύ καλύτερα, ότι η δικαιοσύνη δεν έχει αποδοθεί ακόμα, και θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε να χτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Μας ήρθαν τα νέα για την καταδίκη σε φυλάκιση τριών χρόνων του Μουμπάρακ με τις κατηγορίες για εκτεταμένη διαφθορά, υπεξαίρεση κεφαλαίων, και οικονομική απάτη στην «Υπόθεση Προεδρικό Παλάτι».
Ξεσπώντας σε γέλια, τις ρωτάω: Τι σόι μέλλον περιμένετε να έχω σε μια άδικη κοινωνία, στην οποία το καθεστώς νομίζει ότι η Umm Ahmed, που είναι φυλακισμένη τα τελευταία οκτώ χρόνια -κι έχει άλλα έξι- επειδή υπέγραψε μια ακάλυπτη επιταγή που άξιζε 50.000 αιγυπτιακές λίρες είναι πιο επικίνδυνη εγκληματίας απ' τον Μουμπάρακ; Τον ίδιο Μουμπάρακ που υποστηρίζει τον Σίσι, τον οποίο βλέπουν σα σωτήρα τους;
Εδώ μιλάνε γι' αυτή την ταξική κοινωνία και ονειρεύονται κοινωνική δικαιοσύνη χωρίς περίπλοκες θεωρίες.
Δεν πρέπει να χάνουμε ποτέ τον αντικειμενικό μας στόχο, μέσα στο αχό της μάχης κατά την οποία κάθε μέρα χάνουμε φίλους και συντρόφους. Δεν θα πρέπει να ζητάμε την απελευθέρωση εκείνης ή της άλλης προσωπικότητας αλλά να ξεχνάμε τις πλατύτερες ανάγκες και την αγωνία του αιγυπτιακού λαού, που προσπαθεί να επιβιώσει μεροδούλι-μεροφάι.
Ενώ φωνάζουμε ενάντια στο νόμο που φιμώνει τις διαδηλώσεις, θα πρέπει να εργαζόμαστε για την ανατροπή αυτού του ταξικού συστήματος, να αλληλοεπιδρούμε με αυτούς που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, να παλεύουμε για τα δικαιώματά τους και να προσφέρουμε ένα όραμα, μια εναλλακτική διέξοδο για να λυθούν τα προβλήματά τους. Να φωνάζουμε «Λευτεριά στους φτωχούς», ώστε ο λαός να αισθάνεται ότι δεν είμαστε αποξενωμένοι από τα δικά του προβλήματα.
Και τέλος, αν πρέπει να κρατήσουμε το σύνθημα, "Λευτεριά σ' αυτόν ή σ'εκείνον", τότε το σύνθημα ας είναι "Λευτεριά στη Sayeda", "Λευτεριά στη Heba" και "Λευτεριά στη Fatima" -τα τρία κορίτσια που συνάντησα στη Διεύθυνση Ασφαλείας, κατηγορούμενες ότι είναι μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και ότι έχουν τελέσει φόνο μεταξύ άλλων κατηγοριών. Συνελήφθησαν τυχαία και είναι φυλακισμένες από τον Ιανουάριο χωρίς δίκη.
Λευτεριά στην Umm Ahmed, που έχει 8 χρόνια να δει τα παιδιά της. Λευτεριά στην Umm Dina, που είναι η μόνη που φροντίζει την οικογένειά της. Λευτεριά στην Niamah, που συμφώνησε να πάει φυλακή στην θέση κάποιου άλλου με αντάλλαγμα χρήματα για να ταΐσει τα παιδιά της. Λευτεριά για τις Farhah, Wafaa, Kawthar, Sanaa, Dawlat, Samia, Iman, Amal και Mervat.
Οι πόνοι μας σε σύγκριση με τους δικούς τους δεν είναι τίποτα, αφού ξέρουμε πως υπάρχουν κάποιοι που θα μας θυμούνται, θα λένε τα ονόματά μας πού και πού, αναφέροντας περήφανα από που μας γνωρίζουν. Αντιθέτως, αυτές οι γυναίκες, που τους αξίζει να τις θυμούνται με περηφάνια, θα μνημονεύονται μόνο σε οικογενειακές συγκεντρώσεις.
Κάτω η ταξική κοινωνία - κάτι που δεν θα το πετύχουμε ποτέ, αν ξεχάσουμε εκείνους που πραγματικά υποφέρουν μέσα στην αδικία.
Πτέρυγα 1, Κελί 8, Γυναικείες φυλακές Νταμανχούρ, 22 Μάη 2014
Mahienour al-Massry