Διεθνή
“Ηνωμένο Βασίλειο” χωρίς Σκωτία;

Στις 18 Σεπτέμβρη η Σκωτία πηγαίνει στις κάλπες για να αποφασίσει αν θα παραμείνει μέλος του Ηνωμένου Βασιλείου ή θα ανακηρύξει την ανεξαρτησία της. Και από ότι δείχνουν τα γκάλοπ ο Ντέιβιντ Κάμερον, ο σημερινός πρωθυπουργός αλλά και ολόκληρη η άρχουσα τάξη έχουν κάθε λόγο να φοβούνται τα χειρότερα. 

\r\n
\r\n
Η Σκωτία και η Αγγλία συνενώθηκαν σε ένα ενιαίο κράτος πριν από τρεις ολόκληρους αιώνες -το 1707. Το 1801 προστέθηκε και η Ιρλανδία στην ένωση αυτή. Το Ηνωμένο Βασίλειο, όπως ονομάζεται επίσημα η χώρα από τότε, έγινε λίγες δεκαετίες αργότερα η μεγαλύτερη υπερδύναμη του πλανήτη. Ο Κάμερον θα είναι ο τελευταίος του πρωθυπουργός, αν οι Σκωτσέζοι και οι Σκωτσέζες αποφασίσουν να ψηφίσουν “ναι” στο δημοψήφισμα της 18ης Σεπτέμβρη.
\r\n
 
\r\n
Η συγκυβέρνηση Συντηρητικών - Φιλελεύθερων Δημοκρατών αντιμετωπίζει ήδη μια τρομαχτική αμφισβήτηση μέσα στο εσωτερικό της χώρας. Στις Ευρωεκλογές του περασμένου Μάη οι Τόρις (το Συντηρητικό κόμμα του Κάμερον) ήρθε τρίτο, πίσω όχι μόνο από το Εργατικό Κόμμα, τον παραδοσιακό του ανταγωνιστή στην εξουσία, αλλά και από το UKIP, ένα ακραίο ισλαμοφοβικό, ρατσιστικό, δεξιό κόμμα που προπαγανδίζει, ανάμεσα στα άλλα, την πλήρη διάρρηξη των δεσμών ανάμεσα στο Λονδίνο και τις Βρυξέλλες. 
\r\n
Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες, το κόμμα του Νικ Κλεγκ, του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, έπεσε από το 14% που είχε πάρει το 2009 στο 6%. Ένα “ναι” στο δημοψήφισμα θα είναι, δίχως αμφιβολία, το τελειωτικό χτύπημα για την κυβέρνηση του Κάμερον. Αλλά αυτά που διακυβεύονται είναι πολύ σημαντικότερα από την επιβίωση μιας κυβέρνησης. Όπως γράφει ο Κίρ Μακέκνι στο περιοδικό Socialist Review (το περιοδικό του SWP, του αδελφού κόμματος του ΣΕΚ στη Βρετανία): 
\r\n

Ανεξαρτητοποίηση

\r\n
“Η ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας θα εκμηδενίσει τον ρόλο της Βρετανίας ως μικρο-συνεταίρου του Αμερικάνου Ιμπεριαλισμού, αδυνατίζοντας με αυτόν τον τρόπο σημαντικά και τις δυο πλευρές της ονομαζόμενης “ειδικής σχέσης”. Στην πράξη η διάσπαση του Βρετανικού κράτους θα κάνει την υποστήριξη στις επεμβάσεις όπως στη Συρία ή την ευρύτερη Μέση Ανατολή πολύ δυσκολότερη... Για να το πούμε απλά, το Ναι είναι μια ψήφος ενάντια στους ανήθικους και παράνομους ιμπεριαλιστικούς πολέμους...”
\r\n
 
\r\n
Η Σκωτία είναι εξαιρετικά σημαντική για την στρατιωτική μηχανή της Βρετανίας και των υπερατλαντικών της συμμάχων. Η βάση των πυρηνικών υποβρυχίων Τράιντεντ του Βασιλικού Ναυτικού βρίσκεται στο Φάσλειν του ποταμού Κλάιντ (κοντά στη Γλασκόβη). Όχι τυχαία: σε ολόκληρη την επικράτεια του Ηνωμένου Βασιλείου δεν υπάρχει κανένα άλλο σημείο όπου τα νερά να έχουν τόσο μεγάλο βάθος που να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες ενός ορμητηρίου πυρηνικών υποβρυχίων. Και το Σκωτσέζικο Κοινοβούλιο έχει ήδη διακηρύξει την πρόθεσή του να απομακρύνει τον ναύσταθμο, αν το δημοψήφισμα βγάλει “ναι”.
\r\n
 
\r\n
Η Σκωτία δεν είναι μια καταπιεσμένη εθνότητα. Οι επιχειρήσεις της Σκωτίας έχουν πολύ στενούς δεσμούς -δεσμούς αιώνων μερικές φορές- με τις επιχειρήσεις της υπόλοιπης Βρετανίας. Η Σκωτία έχει πολύ μεγαλύτερες οικονομικές σχέσεις με την Αγγλία και την Ιρλανδία από ότι έχει με όλες τις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη αθροισμένες μαζί. 
\r\n
 
\r\n
Η Σκωτία έχει χτυπηθεί σκληρά από την κρίση και την πολιτική λιτότητας που έχουν υιοθετήσει από την εποχή της Θάτσερ όλες οι κυβερνήσεις του Λονδίνου. Το χάσμα ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους βρίσκεται στα ύψη. Το 2013 η περιουσία των εκατό πλουσιότερων οικογενειών της Σκωτίας ξεπερνούσε τα 21 δις λίρες. Αντίθετα ένα στα πέντε παιδιά ζει μέσα σε συνθήκες φτώχειας.  
\r\n
 
\r\n
Η ανεξαρτησία, αν τελικά νικήσει το “ναι” δεν θα λύσει, φυσικά, αυτόματα τα προβλήματα των εργατών ούτε στη Σκωτία, ούτε στις άλλες περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου. Αλλά θα είναι μια συντριπτική ήττα για τον αντίπαλο που θα δώσει ελπίδες και νέες ευκαιρίες για το εργατικό κίνημα και την αριστερά.
\r\n