Πολιτική
Δημοψήφισμα - Η μάχη του ΟΧΙ: Aριστερά της μάχης και της ανατροπής - Όχι στους συμβιβασμούς

Στη συνέντευξη τύπου την Κυριακή 28 Ιουνίου ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σακελλαρίδης ήταν σαφής για το ρόλο του δημοψηφίσματος: «Το περήφανο "Όχι" του ελληνικού λαού θα σηματοδοτήσει τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων με σκοπό την επίτευξη πραγματικής και ουσιαστικής λύσης».
 
Για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, το δημοψήφισμα δεν αποτελεί μια ευκαιρία ρήξης με τη λιτότητα και τα μνημόνια, αλλά μια εξ ανάγκης πρωτοβουλία απέναντι στην αδιαλλαξία των «εταίρων», στην κατεύθυνση της υπογραφής ενός νέου ευνοϊκότερου μνημονίου. 
 
Αυτή η εμμονή του ΣΥΡΙΖΑ στη στρατηγική του να «υπάρξει οπωσδήποτε συμφωνία», αποδυναμώνει την πρόταση του ΟΧΙ ενάντια στο μνημόνιο. 
 
Επιπλέον, την ίδια στιγμή που η τρόικα εξωτερικού (και η νέα τρόικα εσωτερικού Σαμαρά - Θεοδωράκη - Γεννηματά με τα τσικό της) παίζουν άγρια το χαρτί της κινδυνολογίας για την καταστροφή που θα μας βρει αν υπάρξει ρήξη με τους «δανειστές» και έξοδος από την ΕΕ και την ευρωζώνη, οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τους «θεσμούς» σαν θέσφατα που το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι ένα καλύτερο μνημόνιο στα πλαίσιά τους. Πρόκειται για μια θέση που λειτουργεί επίσης αποκαρδιωτικά στην κινητοποίηση του κόσμου. Aντί να του εξηγούν ότι Ευρώ και ΕΕ είναι συνυφασμένα με τη λιτότητα, τον αφήνουν έρμαιο στην κινδυνολογία.
 
Ούτε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ούτε η Αριστερή Πλατφόρμα απαντάνε αποφασιστικά στο επιτακτικό ερώτημα αν υπάρχει συνολική εναλλακτική λύση στους εκβιασμούς των «εταίρων». Αντίθετα, στο νέο αίτημα που υπέβαλε για «σύντομη παράταση της χρηματοδότησης στις 28 Ιουνίου ο Αλέξης Τσίπρας δεσμεύτηκε ότι «οι διαπραγματεύσεις θα επαναρχίσουν στις 6 Ιουλίου 2015, με προοπτική επίτευξης μίας συμφωνίας αμέσως μετά, σε εναρμόνιση με την απόφαση των Ελλήνων».
 
Αν ο Αλέξης Τσίπρας εκτιμά ότι ένα ΟΧΙ στο δημοψήφισμα θα σημάνει εξουσιοδότηση στον ίδιο να εφαρμόσει τις απαράδεκτες ρυθμίσεις των 47+8 σελίδων που έστειλε στους «θεσμούς», είναι γελασμένος.
 
Κατακτήσεις
 
Για τον κόσμο που μάτωσε στους δρόμους ενάντια στα μνημόνια, ένα μαζικό ΟΧΙ τη Δευτέρα μετά το δημοψήφισμα θα σημάνει αγώνα για να μετατρέψουμε αυτό το ΟΧΙ σε κατακτήσεις για την εργατική τάξη, με αγώνες, με απεργίες, με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για το εργατικό κίνημα. 
 
Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο ειλικρινής τοποθέτηση για τις ρεαλιστικές δυνατότητες που υπάρχουν να πετύχουμε κάτι τέτοιο, αλλά και για την ανάγκη να στηρίξουμε τον αντικαπιταλιστικό δρόμο σαν τη μόνη γνήσια εργατική διέξοδο στην ανικανότητα της ρεφορμιστικής αριστεράς να δώσει πραγματικές απαντήσεις, από την ομολογία που έκανε ο Bαρουφάκης μέσα στο Γιούρογκρουπ που τον απέβαλε: 
 
«Αν η κυβέρνησή μας αποδεχόταν σήμερα την πρόταση των θεσμών, υποσχόμενη να την προωθήσει στο κοινοβούλιο μέχρι αύριο, θα χάναμε στο κοινοβούλιο με αποτέλεσμα να διενεργηθούν νέες εκλογές μέσα σε ένα μήνα και τότε η καθυστέρηση, η αβεβαιότητα και οι προοπτικές μιας επιτυχούς επίλυσης θα ήταν πολύ, πολύ, μικρές.  Αλλά ακόμα και αν καταφέρναμε να περάσουμε την πρόταση των θεσμών μέσα από το κοινοβούλιο, θα αντιμετωπίζαμε ένα μεγάλο πρόβλημα ιδιοκτησίας και εφαρμογής. Με απλά λόγια, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις που πέρασαν πολιτικές τις οποίες είχαν επιβάλλει οι θεσμοί δεν κατάφεραν να κάνουν τον λαό να τις ακολουθήσει, με τον ίδιο τρόπο θα αποτυγχάναμε και εμείς».

Όχι στους σεχταρισμούς

 
Στη συνεδρίαση της Βουλής για το επερχόμενο δημοψήφισμα το ΚΚΕ πρότεινε τα ζητήματα που θα τεθούν στην κρίση του λαού για να ψηφίσει να είναι τα εξής:  «ΟΧΙ στις προτάσεις για συμφωνία των ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ αλλά και της Ελληνικής Κυβέρνησης. Αποδέσμευση από την ΕΕ - Κατάργηση των μνημονίων και όλων των αντιλαϊκών εφαρμοστικών τους νόμων».
 
Ηταν μια πρόταση στη σωστή κατεύθυνση γιατί αναδείκνυε ότι το μήνυμα της κάλπης πρέπει να είναι ενάντια σε κάθε είδους μνημόνια. Όμως η πρότασή του απορρίφθηκε από τα υπόλοιπα κόμματα και από τον ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου πλήθος στελεχών και ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν κρύβουν ότι αντιμετωπίζουν το δημοψήφισμα σαν μια κίνηση στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για μια άλλη συμφωνία.
 
Πλέον το πραγματικό και όχι φαντασιακό ερώτημα που θα κληθεί να απαντήσει ο λαός την Κυριακή 6 Ιούλη είναι το ερώτημα ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο μνημόνιο της τρόικας που θέτουν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
 
Ένα ΝΑΙ σε αυτό το ερώτημα αποτελεί απλά και καθαρά μια κίνηση υποταγής από ένα λαό που έχει πολεμήσει ενάντια στα μνημόνια. Όπως αναφέρει το ΚΚΕ: «Το ΝΑΙ θα μεταφραστεί ως συγκατάθεση στα βάρβαρα μέτρα της τρόικας» και «παραμονή στην ΕΕ με κάθε θυσία». 
 
Σε αυτό δεν χωράει καμιά αμφιβολία. Θα ξεσπαθώσουν οι Σόιμπλε, Γεωργιάδηδες, Βενιζέλοι και Μητσοτάκηδες αν ο λαός πει ΝΑΙ.
 
Για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πάλι, μπορεί να μεταφραστεί σε εκλογές. Αλλά μπορεί και να μεταφραστεί σε αυτό που είπε στο τελευταίο Eurogroup o Bαρουφάκης: «εάν οι πολίτες μας δώσουν ξεκάθαρη εντολή να υπογράψουμε τις προτάσεις των θεσμών, θα κάνουμε ό, τι χρειαστεί για να το κάνουμε, ακόμη και εάν αυτό σημαίνει κυβερνητικό ανασχηματισμό».
 
Δεν χωράει βέβαια καμιά αμφιβολία ότι ένα ΝΑΙ θα μεταφραστεί πάνω απ’ όλα σε χτύπημα του ηθικού της εργατικής τάξης που θα αποκαλείται «μειοψηφίες» και θα καλείται πλέον να το βουλώσει γιατί «ο λαός αποφάσισε». 
 
Σε τι μεταφράζεται τώρα ένα ΟΧΙ; «Το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα θα μεταφραστεί από την ελληνική κυβέρνηση ως έγκριση της δικής της αντιλαϊκής πρότασης των 47+8 σελίδων» γράφει η ανακοίνωση του ΚΚΕ. 
 
Εκτίμηση
 
Πρόκειται για μια σωστή εκτίμηση, μόνο που είναι μισή -και μισή αλήθεια είναι καθόλου αλήθεια. Το ΚΚΕ εξηγεί σε τι θα μεταφραστεί ένα ΟΧΙ για την ελληνική κυβέρνηση αλλά δεν εξηγεί σε τι θα μεταφραστεί για τους τροϊκάνους.  Σίγουρα όχι σε μια επιτυχία - αλλιώς θα είχαν υπογράψει από την αρχή τις 47 σελίδες του ΣΥΡΙΖΑ και θα πανηγυρίζαν τώρα όλοι μαζί.
 
Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι το ΚΚΕ αγνοεί τελείως τη θετική επίπτωση που θα έχει το αποτέλεσμα ενός ΟΧΙ στην αυτοπεποίθηση της εργατικής τάξης. 
 
Εχοντας πει ένα πετυχημένο ΟΧΙ στο μνημόνιο των δανειστών η εργατική τάξη θα μπορεί να υψώσει με πολύ μεγαλύτερη δύναμη το ΟΧΙ σε ένα επερχόμενο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ. Να τα βάλει δίπλα-δίπλα και έχοντας πετύχει ήδη να απορρίψει το πρώτο, να απορρίψει και το δεύτερο, σε μια διαδικασία που οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη ριζοσπαστικοποίησή της. 
 
Το ΚΚΕ μέσα από αυτή την ταύτιση του ΝΑΙ με το ΟΧΙ, όχι μόνο υποτιμά την εργατική τάξη και τη δυνατότητά της να μαθαίνει νικώντας, αλλά καταλήγει και σε ένα απαράδεκτο δια ταύτα: Καλεί τον κόσμο να ρίξει άκυρο γιατί «και οι δύο απαντήσεις οδηγούν στο ΝΑΙ στην ΕΕ και την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ο λαός να μην επιλέξει ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη… Να «ακυρώσει» αυτό το δίλημμα, ψηφίζοντας στην κάλπη την πρόταση του ΚΚΕ» υποστηρίζει.
 
Το μόνο που θα πετύχει να ακυρώσει με αυτόν τον τρόπο το ΚΚΕ είναι την αυτοπεποίθηση της εργατικής τάξης, αν τελικά το δημοψήφισμα βγάλει ΝΑΙ. Πρόκειται για ακόμα μια καταστροφική σεχταριστική γραμμή που δεν θα τη στηρίξουν ούτε τα μέλη του, (όπως συνέβη στο Β’ γύρο των πρόσφατων δημοτικών και περιφερειακών εκλογών εκεί που υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκαν αντιμέτωποι με υποψήφιους της τρόικας εσωτερικού). Αλίμονο σε όποιον επενδύει στην ήττα.
 
“Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί τον λαό και την νεολαία να αντιτάξουν ένα περήφανο, ανυπότακτο «Όχι» πρώτα απ’ όλα στο δρόμο με τους μαζικούς κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες ανατροπής της επίθεσης και των παλιών και νέων μνημονίων, αλλά και στην όποια  κάλπη όπου και όταν στηθεί. Είναι ανάγκη τώρα το εργατικό κίνημα, ο λαός με τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις του να δώσει «χρώμα» στο ΟΧΙ στην πορεία προς το δημοψήφισμα. 
 
Για την αντεπίθεση του κινήματος, για το μεγάλο «Ναι» στον άλλο δρόμο της συνειδητής ρήξης με ΕΕ – ΔΝΤ, της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης του μαύρου μετώπου. Για ένα νέο γύρο αγώνων, για την νίκη των κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού μας, ένα διεθνιστικό μήνυμα αντίστασης, αξιοπρέπειας και απελευθέρωσης προς όλους τους λαούς της Ευρώπης και του κόσμου” αναφέρει ανάμεσα σε άλλα στην ανακοίνωσή της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.