Αντιρατσιστικό κίνημα
Από την Κω ως το Καλαί: Χωράμε όλοι

Η θηριωδία της Ευρώπης - Φρούριο

Ανάγκασαν την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ να ανοίξει τα σύνορα, οι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που είχαν συγκεντρωθεί τις τελευταίες ημέρες στην Ειδομένη του Κιλκίς. Πάρα τις άθλιες συνθήκες που βίωσαν στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, τις μέρες αναμονής κάτω από τον καυτό ήλιο μόνο και μόνο για να καταφέρουν να πάρουν ένα χαρτάκι καταγραφής, αλλά και την οδύσσεια που πέρασαν μέχρι να φτάσουν στα σύνορα, παρέμειναν στην Ειδομένη αποφασισμένοι να συνεχίσουν το ταξίδι τους για κάποια χώρα της κεντρικής Ευρώπης. Kάτω από αυτή την πίεση Ολάντ και Μέρκελ συναντήθηκαν εκτάκτως για να δηλώσουν τη θλίψη τους και να δώσουν κούφιες υποσχέσεις. 
 
Γονείς με μωρά στην αγκαλιά, ηλικιωμένοι, οι περισσότεροι άρρωστοι από τις κακουχίες, έπαιξαν κυριολεκτικά τη ζωή τους κορώνα γράμματα εγκλωβισμένοι ανάμεσα στην πλήρη αδιαφορία της ελληνικής κυβέρνησης και την καταστολή της αστυνομίας στην άλλη πλευρά των συνόρων που δε δίστασαν να χρησιμοποιήσουν ακόμα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης και γκλομπς, προκειμένου να τους απωθήσουν. Όπως αναφέρουν οι Γιατροί χωρίς Σύνορα: «περιέθαλψαν περισσότερους από 100 ασθενείς – τον μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων που έχουν περιθάλψει μέσα σε μία μέρα από τον Απρίλιο που ξεκίνησε η δράση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Ειδομένη. Τρεις ασθενείς μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο: μια έγκυος γυναίκα με έντονο πόνο και αιμορραγία, ένα μωρό ενός έτους από την Συρία που είχε κάνει επέμβαση στο κεφάλι πριν από λίγους μήνες και έχρηζε νοσηλείας, ένας άνθρωπος ο οποίος ανέφερε ότι είχε υποστεί ξυλοδαρμό από την αστυνομία της ΠΓΔΜ και τέσσερις ασθενείς που είχαν λιποθυμήσει από την εξάντληση λόγω της υψηλής θερμοκρασίας και της πείνας». 
 
Η στάση της ελληνικής αστυνομίας λίγες μέρες πριν απέναντι στους πρόσφυγες που βρίσκονταν στην Κω δεν είχε τίποτα βέβαια να ζηλέψει από τις παραπάνω εικόνες. Η αστυνομία του Πανούση δεν είχε διστάσει να χτυπήσει με ρόπαλα, μαχαίρια και πυροσβεστήρες τους πρόσφυγες που διαμαρτύρονταν για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσής τους. Και ακόμα και όταν έφτασαν 2.500 πρόσφυγες να επιβιβαστούν στο πλοίο Ελ. Βενιζέλος, από τη μία αφέθηκαν στο έλεος των εφοπλιστών που τους ανάγκασαν να πληρώσουν εισιτήριο 60 ευρώ και από την άλλη - μετά από σύσκεψη που έγινε στη Θεσσαλονίκη με τους εκπροσώπους του Άνθιμου, του Δήμου, της Περιφέρειας και της αστυνομίας- αποφασίστηκε να αλλάξει ο προορισμός του ταξιδιού για Πειραιά αντί για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
 
Παρά το γεγονός ότι από τις αρχές του καλοκαιριού άρχισε να αυξάνεται ο αριθμός των μεταναστών που συγκεντρώνονταν στην Ειδομένη, το μόνο που έκαναν κυβέρνηση και τοπικές αρχές ήταν να στήσουν μερικές χημικές τουαλέτες, χωρίς καμία υποδομή σίτισης και υγιεινής. Ακόμα και το Κέντρο Υγείας Πολυκάστρου που θα μπορούσε να προσφέρει τις απαραίτητες ιατρικές υπηρεσίες, δεν ήταν σε θέση να το κάνει λόγω της υποχρηματοδότησης και των τεράστιων ελλείψεων σε υγειονομικό υλικό και προσωπικό. 
 
Άθλιες συνθήκες
 
Η καταγγελία του εθελοντή γιατρού, Μπαλταζή με δημόσια επιστολή του είναι συγκλονιστική: «Στο αυτοσχέδιο εξεταστήριο (καπό αυτοκινήτου) κλήθηκα να αντιμετωπίσω δύσπνοια μωρού μόλις 8 μηνών, πόδια ανθρώπων στα πρόθυρα γάγγραινας, έγκυες γυναίκες, υπερήλικες, όλοι τους αναζητούσαν μια παροδική ανακούφιση. Οι συνθήκες υγιεινής άθλιες·στην καλύτερη των περιπτώσεων στοιβαγμένοι σε μια σκηνή, χωρίς πόσιμο νερό, να αναγκάζονται να πίνουν από συσσωρευμένες ακαθαρσίες. Φοβισμένα, καχύποπτα βλέμματα στην αρχή, καταφθάνουν μαζικά από το πουθενά μόλις βεβαιωθούν για τις προθέσεις μας.
Πυρετός, κακουχία, πνευμονία, γαστρεντερίτιδα, πόνος πολύς, αναλγητικά, αντιβιώσεις και λίγο χαμόγελο για να σπάσει ο πάγος». 
 
Η μόνη βοήθεια που προσφέρθηκε ήταν από εθελοντές. «Η σίτιση των προσφύγων γίνεται κανονικά, ενώ, συγκινητική ήταν η ανταπόκριση του κόσμου ώστε να συγκεντρωθούν τρόφιμα για αυτούς τους ανθρώπους. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο αγροτικός συνεταιρισμός Νάουσας έχει αποστείλει 3,5 τόνους φρέσκα φρούτα για να βοηθήσει την κατάσταση», αναφέρει ανταπόκριση της Εφημερίδας των Συντακτών. 
 
Όμως, η αλληλεγγύη των εθελοντών δεν είναι αρκετή για να λύσει το ζήτημα της φιλοξενίας αυτών των ανθρώπων, όσο καιρό αναγκάζονται ή επιθυμούν να παραμείνουν στην Ελλάδα. “Η αλληλεγγύη ξεκινάει από το πραγματικό άνοιγμα των συνόρων με την οργανωμένη μετακίνηση των προσφύγων, με καράβια από τα νησιά προς τόπους προορισμού, αφού έχει εξασφαλιστεί η απόδοση εγγράφων. Αντί να σαπίζουν τα έξι καράβια της ΝΕΛ, με το προσωπικό τους απλήρωτο, ας τα πάρει το κράτος και ας τα αξιοποιήσει τόσο για τους πρόσφυγες όσο και για όλους τους κατοίκους των νησιών”, αναφέρει ανακοίνωση της ΚΕΕΡΦΑ.
 
“Η αλληλεγγύη σημαίνει ότι η χώρα, που μπορεί να φιλοξενεί (για το κέρδος) πάνω από είκοσι εκατομμύρια τουρίστες έχει τη δυνατότητα να φιλοξενεί σε ξενοδοχεία μερικές χιλιάδες οικογένειες, με γυναίκες και παιδιά. Ας κοπούν, επιτέλους, οι πολεμικές δαπάνες που στηρίζουν τις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ξεριζώνοντας αυτούς τους ανθρώπους από τα σπίτια τους και ας δοθούν για άμεση ενοικίαση ξενοδοχείων στα νησιά, στην Αθήνα, τον Πειραιά και τη Θεσσαλονίκη. Ας κοπούν οι σπατάλες για ρατσιστική αστυνόμευση και για στρατόπεδα συγκέντρωσης, με το άμεσο κλείσιμό τους...
 
Μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα, βάζοντας τέλος στους πολέμους και στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, που τροφοδοτούν τα ατέλειωτα καραβάνια των προσφύγων, βάζοντας τέλος στα μνημόνια που σπέρνουν τη φτώχεια και την ανεργία. ΟΛΟΙ ΧΩΡΑΜΕ αρκεί να σταματήσουμε τους πολέμους και τις πολιτικές της φτώχειας, που έχουν ανάγκη το ρατσισμό και τους φασίστες...”.
 

ΟΧΙ στην ΕΕ-Φρούριο

 
Η λύση απέναντι στο δράμα των προσφύγων είναι το άνοιγμα των συνόρων και το σταμάτημα της ρατσιστικής Ευρώπη-φρούριο. 
Αυτή η πολιτική ευθύνεται για τη δημιουργία του δολοφονικού στρατού της FRONTEX, τους φράχτες, τη ρατσιστική φύλαξη των συνόρων που οδηγεί σε μαζικούς θανάτους και πνιγμούς χιλιάδων γυναικών και παιδιών στις θάλασσες και ταυτόχρονα τροφοδοτεί το κύκλωμα των δουλεμπόρων, που θησαυρίζει. Το ανθρώπινο κόστος αυτής της πολιτικής ήταν το διάστημα 2000-2015 τριάντα χιλιάδες νεκροί που έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να περάσουν τα σύνορα της Ευρώπης. 
 
Το 2014, σχεδόν 4.000 πτώματα ανθρώπων περισυνελέγησαν από τη Μεσόγειο και πάνω από 2.000 το πρώτο εξάμηνο του 2015. Από το 2000 έως το 2015, 1,6 δις ευρώ δαπανήθηκαν σε προγράμματα τεχνολογιών επιτήρησης συνόρων και 11,3 δις για απελάσεις. Η ανέγερση του Φράχτη στον Εβρο που κόστισε, πάνω από 3 εκατομμύρια ευρώ, ευθύνεται για την αύξηση της ροής μεταναστών από τα θαλάσσια σύνορα και για πολλούς από αυτούς τους πνιγμούς. 
 
Κάθε σύνοδος κορυφής της ΕΕ, κάθε συμφωνία που είχε να κάνει με την “αντιμετώπιση” του μεταναστευτικού όλα αυτά τα χρόνια, είχε σαν αποτέλεσμα νέες δολοφονίες στα σύνορα, καταστολή, φυλακίσεις και βασανιστηρια, φυσικά με τη σύμφωνη γνώμη των κυβερνήσεων των χωρών της ΕΕ, ανάμεσά τους και οι ελληνικές. 
 
Άσυλο
 
Το 1995 υπογράφτηκε από ορισμένα κράτη-μέλη η “Σύμβαση Σένγκεν”, ενώ δημιουργήθηκε το “Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν” (SIS I), που αποτελεί την πρώτη τράπεζα καταχώρησης και ανταλλαγής πληροφοριών, το πρώτο επίσημο φακέλωμα, σε επίπεδο ΕΕ. Το 2003 εκδόθηκε ο κανονισμός της ΕΕ “Δουβλίνο 2”, που προέβλεπε ότι οι αιτούντες άσυλο θα έπρεπε να γυρνάνε υποχρεωτικά πίσω στην πρώτη χώρα εισόδου, η οποία είναι αρμόδια να αποφασίσει για το εάν δικαιούνται άσυλο ή όχι. Το 2004 δημιουργείται η FRONTEX. Η Οδηγία που ψηφίστηκε το 2008, προβλέπει 18μηνη φυλάκιση, απέλαση και απαγόρευση εισόδου στην ΕΕ για πέντε χρόνια. Ιδρυθηκαν τα πρώτα κέντρα κράτησης μεταναστών και προσφύγων, με συγχρηματοδότηση της ΕΕ. 
 
Τον Μάη του 2015 οι ηγέτες της ΕΕ αποφάσισαν σε ανάλογη σύνοδο Κορυφής να τριπλασιάσουν σε 9 εκατομμύρια ευρώ το μήνα τα λεφτά που δίνουν στις κατασταλτικές επιχειρήσεις που ήδη διεξάγoνται στη Μεσόγειο, με στόχο την αποτροπή των προσφύγων και των μεταναστών. Συμφώνησαν επίσης να δώσουν άσυλο σε 40.000, ενώ για τους υπόλοιπους θα υπάρχει “νέο πρόγραμμα «ταχείας επανόδου» με περισσότερες πτήσεις προς τις χώρες προέλευσης το οποίο θα συντονίζει η FRONTEX, αλλά και περισσότερα στρατόπεδα. 
 
H Τασία Χριστοδουλοπούλου είχε τότε δηλώσει ότι «κερδίσαμε γενναία έκτακτη οικονομική χρηματοδότηση που αφορά όλες τις υπηρεσίες που εμπλέκονται με την έρευνα και τη διάσωση, την υποδοχή, το άσυλο και τη φιλοξενία». Και όμως, η πραγματικότητα τη διαψεύδει για άλλη μία φορά. Η μόνη λύση για το δράμα των προσφύγων είναι το γκρέμισμα της πολιτικής της Ευρώπη- φρούριο, το άνοιγμα των συνόρων για όλους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, η χορήγηση ασύλου και νομιμοποίησης.