Αντιρατσιστικό κίνημα
H φωνή της δασκάλας

Είμαι διωκόμενη εκπαιδευτικός και έχω καταδικαστεί σε πρώτο βαθμό για την συνδικαλιστική μου δράση, με πρόστιμο 11.200 ευρώ, αγωνιζόμενη για τους συναδέλφους και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών που πλήττονται καθημερινά. 
 
Ως εκπαιδευτικός τα τελευταία δέκα χρόνια στη Λακωνία και μάλιστα στα Παπαδιάνικα Λακωνίας, τόπο καταγωγής της μητέρας του Κασιδιάρη, επέλεξα συνειδητά να μιλήσω για το θέμα του φασισμού. Ως σωματείο δηλώνουμε ότι δεν μας φοβίζουν οι φασίστες, δηλώνουμε παρόντες σε όλες τις αντιφασιστικές- αντιρατσιστικές πρωτοβουλίες και σε ό,τι οργανώνει η ΚΕΕΡΦΑ από δω και στο εξής. 
 
Η Χρυσή Αυγή στον τόπο που διαμένω προσωρινά, γιατί κατάγομαι από τη Θεσσαλονίκη, έχει μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, πέσει σε ψήφους και σε ποσοστά, παρά το γεγονός ότι η μητέρα του Κασιδιάρη ήταν υποψήφια. Με αφορμή τη σημερινή Διεθνή Συνάντηση, βρήκα την ευκαιρία μα συνομιλήσω με δύο συντοπίτες μου που επιμένουν να ψηφίζουν Χρυσή Αυγή. Είναι άνθρωποι που ζουν ανάμεσά μας και δεν έχουν ισχυρό πολιτικό υπόβαθρο. Θέλουν κάπου να ανήκουν αλλά δε συμμετέχουν σε κινήματα, δεν έχουν δράσεις και θεωρούν ότι μέσα από τη Χρυσή Αυγή, μπορούν με τον τσαμπουκά και τις δολοφονίες να αφανίσουν οτιδήποτε γύρω τους είναι κατά του φασισμού και του ρατσισμού. Τελικά ο ένας από τους δύο δεν ψηφίζει πια ΧΑ.
 
Το σχολείο είναι ένας χώρος αδερφοσύνης των λαών. Προσπαθούμε να υπάρχει παιδαγωγική ελευθερία. Ο εκπαιδευτικός προσπαθεί μέσα από προγράμματα και παρεμβάσεις που ο ίδιος φτιάχνει, να διδάξει τον αλληλοσεβασμό, την αλληλοβοήθεια, τον ελεύθερο δημοκρατικό διάλογο, το σεβασμό στη διαφορετικότητα, την άρνηση στο ρατσισμό και το φασισμό, να κάνει τα παιδιά να μην αγαπήσουν την εξουσία, να σκέφτονται, να ρωτάνε, να ερευνούν και να συζητούν χωρίς φόβο. 
 
Οι εκπαιδευτικοί δεν αφήνουμε κενά στη διδασκαλία μας, γιατί αυτά τα εκμεταλλεύονται οι φασίστες και μέσα στα σχολεία μας κρατάμε μακριά το ρατσισμό. Το υπουργείο Παιδείας μας βομβαρδίζει με συγκεκριμένα προγράμματα, επεμβαίνει στην ελευθερία που πρέπει να έχει ο δάσκαλος, για να διαμορφώσει αυτούς τους πολίτες, που θα είναι μακριά από το ρατσισμό και το φασισμό. Γι’ αυτό και ο Δημήτρης Γληνός έλεγε ότι δεν πρέπει να καταπνίξουμε τη σκέψη του εκπαιδευτικού γιατί θα είναι διπλά σκλάβος και ψυχικά ανάπηρος άνθρωπος, ουσιαστικά ανίκανος να μορφώσει τους άλλους.
 
Πρέπει να υπάρχει συνειδητοποίηση τι είναι το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής ούτος ώστε να παρέμβουμε μέσα από τη δράση μας. Η αντιφασιστική πάλη δυναμώνει τον αγώνα ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ, του ΔΝΤ, της τρόικας, των μνημονίων και ανοίγει δρόμους για να φτάσουμε να ξεριζώσουμε το ίδιο το σύστημα που γεννάει τη φτώχεια και την απόγνωση. Η κοινή δράση της αριστεράς και η ενότητα της δράσης της εργατικής τάξης είναι ασπίδα για την προάσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών και των δικαιωμάτων που απειλούν οι φασίστες. Είναι η δύναμη για να τσακιστεί η καπιταλιστική επίθεση και να νικήσει η ελπίδα και όχι η απόγνωση και ο φόβος.
 
Δυνατά Σύντροφοι! Να διώξουμε τους φασίστες από κάθε γειτονιά. Δεν εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στους άλλους, συντονίζουμε τη δράση μας, λέμε όχι στο ρατσισμό και το φασισμό και όπου ενότητα εκεί θα είναι και η νίκη μας.
Ελισάβετ Παπαδοπούλου, δασκάλα, 
Πρόεδρος Συλλόγου 
Εκπαιδευτικών ΠΕ Μολάων, 
“Γιάννης Ρίτσος”