Πολιτική
Mια κυβερνητική πλειοψηφία που τρίζει, μια δεξιά αντιπολίτευση σε διάλυση

Η κατάρρευση στη Νέα Δημοκρατία είναι τόσο εκκωφαντική που σκεπάζει για λίγο τους τριγμούς στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που στις 19 Νοέμβρη έκλεισε ακριβώς τους δύο μήνες διακυβέρνησης, ψηφίζοντας τα προαπαιτούμενα στη Βουλή με μια εύθραυστη πλειοψηφία των 153 βουλευτών. 
 
Στην ψηφοφορία ψήφισαν «όχι» από τον ΣΥΡΙΖΑ ο Παναγούλης και από τους ΑΝΕΛ ο Νικολόπουλος, οι οποίοι και διαγράφηκαν από τις κοινοβουλευτικές τους ομάδες, ενώ ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης παραιτήθηκε από τη θέση του βουλευτή και διαγράφηκε επίσης. 
 
Μπορεί ο μέχρι πρότινος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Σακελλαρίδης να παρέδωσε σαν καλό παιδί την έδρα του στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η παραίτησή του είναι ενδεικτική του πόσο βαθιά είναι η κρίση στην οποία βυθίζεται. Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης ήταν δίπλα και υπό την καθοδήγηση του Αλέξη Τσίπρα για μια μακρά περίοδο από την περίοδο, που ήταν φοιτητής στη μικρή σε μέγεθος νεολαία του ΣΥΝ πριν 15 χρόνια, στη συνέχεια υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας και τέλος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν αυτό που λένε σαρξ εκ της σαρκός για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
 
Κομμάτι αυτής της κρίσης είναι ο φόβος ότι στην ψηφοφορία για το ασφαλιστικό μπορεί να μην υπάρχει καν αυτή η πλειοψηφία και γι’ αυτό προσπαθούν από την αρχή να την καθυστερήσουν. Σύμφωνα με τα όσα δήλωναν εκπρόσωποι της κυβέρνησης στις αρχές του φθινοπώρου, τέτοιο καιρό θα έπρεπε να είχε ήδη ψηφιστεί το νέο ασφαλιστικό. Κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί ακόμα, ενώ οι προσπάθειες της κυβέρνησης να κατεβάσει τμηματικά ανατροπές στην ασφάλιση των δημοσιογράφων και αλλού δεν τελεσφόρησαν. 
 
Όλο αυτό το διάστημα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου από τη μια να πείσει τους δανειστές να της δώσουν λίγο παραπάνω χρόνο προκειμένου να μπορεί να φέρει σε πέρας το έργο της ψήφισης, ενώ από την άλλη κάνει όλες τις προσπάθειες για να εξασφαλίσει συναίνεση μέσα στη Βουλή. Τώρα, μετά τις πρώτες απώλειες στην ψήφιση του πολυνομοσχεδίου οι πιέσεις αυτές αυξάνονται.
 
Είναι χαρακτηριστικό ότι την επόμενη μέρα της ψήφισης των προαπαιτούμενων, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παπαδημούλης δήλωσε ότι χρειάζεται «διεύρυνση»: «Από την πρώτη στιγμή ο πρωθυπουργός είπε ότι εμείς είμαστε έτοιμοι και για τη διεύρυνση, είτε στο σύνολο της ασκούμενης πολιτικής, είτε και σε επί μέρους μεγάλα θέματα της υπάρχουσας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας». 
 
Συναίνεση
 
Την ίδια μέρα ο Α. Τσίπρας επισκέφθηκε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Παυλόπουλο και τον κάλεσε «εκ της θέσης και του ρόλου του, να συμβάλει στη διαμόρφωση κλίματος συναίνεσης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων στα μείζονα θέματα» προκειμένου (χρησιμοποιώντας ακόμα και τις ίδιες κλισέ φράσεις του Σαμαρά) «να περάσουμε τον κάβο» της ανακεφαλαιοποίησης και η χώρα να φθάσει στο «ξέφωτο» χωρίς μνημόνιο.
 
Σε συνέντευξη που έδωσε την Κυριακή στο Εθνος, ο Τσίπρας ζήτησε ξανά «εθνική ενότητα» προσθέτοντας ότι ο «τόπος αξίζει ένα υψηλότερο επίπεδο πολιτικού λόγου και πολιτικής αντιπαράθεσης και ελπίζουμε ότι η νέα ηγεσία της ΝΔ θα θελήσει και θα μπορέσει να κάνει βήματα προς αυτή την κατεύθυνση». 
 
Όμως νέα ηγεσία ακόμα δεν υπάρχει στη Ν.Δ. Η κρίση στη Νέα Δημοκρατία απειλεί τη σταθερότητα που απαιτούν οι δανειστές και η κυβέρνηση. Έτσι, η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ μετά το φιάσκο των εκλογών στη ΝΔ, ότι «η χώρα χρειάζεται μια σοβαρή και υπεύθυνη αντιπολίτευση» με την ευχή «αυτό να συμβεί σύντομα» μπορεί να εκλήφθηκε από πολλούς σαν ειρωνεία, αλλά πρόκειται για μια ειλικρινή ευχή. 
 
Ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητεί τη συναίνεση στο κοινοβούλιο για αυτά τα μέτρα γιατί συνειδητοποιεί ότι μέσα στην κοινωνία τουλάχιστον από τους εργαζόμενους και τους φτωχούς δεν πρόκειται να τη βρει. Η 24ωρη πανεργατική απεργία στις 12 Νοέμβρη, αλλά και το απεργιακό αγωνιστικό κλίμα που υπάρχει σε μια σειρά από χώρους από τους ναυτεργάτες και τους συμβασιούχους μέχρι τους αγρότες, δείχνει ότι η δύναμη που μπορεί να ανατρέψει παλιά και νέα μνημόνια είναι ακόμα εδώ.