Οικονομία και Πολιτική

Οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν, όπως είναι γνωστό, κατακτήσει την κορυφή: από τους 100 μεγαλύτερους εφοπλιστές της λίστας Forbes για το 2014, οι δεκατρείς ήταν Έλληνες. Τις τρεις πρώτες θέσεις της λίστας την καταλαμβάνουν η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, η επενδυτική εταιρεία Maersk, μια πολυεθνική που ασχολείται με τα πάντα και ο ΟΠΕΚ. Στην τέταρτη θέση βρίσκεται ο "δικός" μας Γιάννης Αγγελικούσης. Όπως γράφουν με καμάρι οι εφημερίδες στην Ελλάδα, "αν και καταλαμβάνει την τέταρτη θέση είναι ο κορυφαίος πλοιοκτήτης αφού οι τρεις πρώτοι της λίστας δεν έχουν την ίδια ιδιότητα".

 

Πως καταφέρνουν οι Έλληνες πλοιοκτήτες αυτές τις πρωτιές; Υπάρχουν τρία μυστικά πίσω από αυτή την επιτυχία.

 

Το πρώτο είναι η σκληρή δουλειά. Των άλλων εννοείται. Για τη σκληρή δουλειά των ίδιων των εφοπλιστών δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα. Το παρακάτω απόσπασμα από ένα άρθρο αφιερωμένο, όχι στον 4ο αλλά στον 99ο της λίστας Forbes, Πέτρο Γεωργιόπουλο είναι αποκαλυπτικό:

 

"Τα χλιδάτα πάρτι με τις σαμπάνιες να ρέουν άφθονες μετά από κάθε deal αποτελούν τροφή για τις κοσμικές στήλες των ναυτιλιακών εντύπων, ενώ το love story με το πρώην top model... Κάρα Young δεν θα μπορούσε να μη φιλοξενείται στα life style περιοδικά... Ο glamorous γάμος τους, καθώς και η καθημερινότητα του ζεύγους συνεχίζει να πουλάει...".

Δεν χρειάζεται να παραθέσουμε περισσότερα. Όποιος θέλει να μάθει περισσότερα για την παραμυθένια ζωή των μεγιστάνων του χρήματος δεν έχει παρά να δει την ταινία "Ο λύκος της Wall Street".

 

Το δεύτερο μυστικό της επιτυχίας είναι η "χρηστή διοίκηση", το sound management για να χρησιμοποιήσουμε και εμείς τη φρασεολογία των ειδικών εντύπων. Πάρτε για παράδειγμα και πάλι τον Γεωργιόπουλο. Ένα άρθρο της εφημερίδας Financial Times του Ιούνη του 2008 (που για λόγους εθνικής υπερηφάνειας είχε πάρει μεγάλη δημοσιότητα εδώ στην Ελλάδα) τον περιέγραφε με αυτά τα λόγια: "Ο κ. Γεωργιόπουλος, πρόεδρος τριών ναυτιλιακών εισηγμένων στο New York Stock Exchange, φροντίζει να διαφοροποιηθεί από την καθιερωμένη δυναστεία του χώρου. Είναι Ελληνοαμερικανός και όχι Έλληνας, δεν έχει οικογενειακό παρελθόν στον κλάδο και η τακτική του για να βγάζει χρήμα είναι ψυχρή και υπολογιστική. 

 

"Εγώ δεν τα ερωτεύομαι αυτά τα πράγματα", δηλώνει για τα πλοία της εταιρίας του...

Η στρατηγική που εφαρμόζει έχει αποφέρει πολλά στον κ. Γεωργιόπουλο και σε προσωπικό επίπεδο, αφού ο ίδιος κατέχει προσωπική περιουσία ύψους 2 δισ. δολαρίων. Οι μέθοδοί του γίνονται όλο και ευρύτερα αποδεκτές, καθώς ο κλάδος εμφανίζεται πιο ανοιχτός και αυξάνονται οι απαιτήσεις για κεφάλαια". 

 

Το 2011 η Genmar, η μια από τις τρεις εταιρείες του Γεωργιόπουλου "υπήχθη στο άρθρο 11 του αμερικανικού πτωχευτικού κώδικα" - χρεοκόπησε με απλά λόγια. Διασώθηκε με τη βοήθεια της Oaktree Capital Management, μιας αμερικανικής εταιρείας με έδρα το Λος Άντζελες για να χρεοκοπήσει και πάλι το 2014 (αφού είχε πρώτα συγχωνευθεί με τη δεύτερη εταιρεία του Γεωργιόπουλου, την Baltic Trading). Πριν από μερικούς μήνες οι αρχές της Σιγκαπούρης κατάσχεσαν ένα από τα πλοία της, ύστερα από απαίτηση των πιστωτών της... 

 

Το τρίτο και τελευταίο μυστικό της επιτυχίας είναι οι σχέσεις και οι συνεργασίες. Όπως με την Oaktree Capital Management, για παράδειγμα. Η Oaktree δεν είναι μια επιχείρηση σαν τις άλλες: είναι ένα ταμείο γύπας. Ειδικεύεται, όπως και τα άλλα όρνεα του είδους στην αγορά ομολόγων χρεοκοπημένων χωρών, κόκκινων δανείων και ό,τι άλλο μπορεί, αρκεί η τιμή να είναι εξευτελιστική. Και ύστερα διεκδικεί την ονομαστική αξία μέσα από τα δικαστήρια. Τα "ταμεία Γύπες" είναι αδίστακτα: κάποια από αυτά ειδικεύονται στην αρπαγή της ανθρωπιστικής βοήθειας από χώρες του Τρίτου Κόσμου, στο όνομα του χρέους (το οποίο έχουν αγοράσει).

Εκτός από την Oaktree ο Γεωργιόπουλος συνεργάζεται και με την Aegean Marine Petroleum. Το αφεντικό της είναι κάποιος Δημήτρης Μελισσανίδης.