Εργατικό κίνημα
Μάχη ενάντια στα κλεισίματα και τις ιδιωτικοποιήσεις

Τρίτη 5 Ιούλη, ΟΣΕ Καρόλου

ΟΣΕ - ΣΤΑΣΥ: 24ωρη απεργία

Σε 24ωρη απεργία και συγκέντρωση στις 8πμ στο ΤΑΙΠΕΔ (Κολοκοτρώνη και Σταδίου) προχωρούν την Τετάρτη 6 Ιούλη οι σιδηροδρομικοί και οι εργαζόμενοι στις σταθερές συγκοινωνίες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΕΕΣΣΤΥ (θυγατρικών εταιριών του ΟΣΕ). Πρόκειται για την ημέρα που θα κατατεθούν οι δεσμευτικές προσφορές για τις δύο εταιρίες. 
 
Τις προηγούμενες μέρες πραγματοποιήθηκαν στάσεις εργασίας στον ΟΣΕ (την Τρίτη 28, την Τετάρτη 29, την Πέμπτη 30 Ιούνη και την Τρίτη 5 Ιούλη), ενώ τρεις στάσεις εργασίας θα γίνουν και την Πέμπτη 7/7. 
 
Οι εργαζόμενοι σε Μετρό και ΗΣΑΠ αποφάσισαν να συμμετέχουν στην 24ωρη απεργία σε συμπαράσταση με τους συναδέλφους τους στο σιδηρόδρομο, καθώς γνωρίζουν ότι αν περάσει η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ έρχεται η σειρά τους. Το πρωί της Τετάρτης 6/7 θα γίνουν δύο (τουλάχιστον) απεργιακές φρουρές: η πρώτη στις 5.30πμ στο αμαξοστάσιο του Μετρό στα Σεπόλια και η δεύτερη στο κτίριο της ΣΤΑΣΥ στην οδό Αθηνάς 67. Οι εργαζόμενοι στο ΤΡΑΜ θα κάνουν στάση εργασίας 10πμ-2μμ.  
 
Θυμίζουμε ότι ο διαγωνισμός για τις δύο εταιρίες ήταν να ολοκληρωθεί στις 22 Ιούνη, όμως η κήρυξη κινητοποιήσεων από τα συνδικάτα του ΟΣΕ, ο συντονισμός τους με τους εργαζόμενους των σταθερών συγκοινωνιών κι η απεργία στα λιμάνια της Αθήνας και του Πειραιά οδήγησαν την κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ να τον αναβάλουν. 
 
O Σύνδεσμος Σιδηροδρομικών Λαρισαϊκός, ένα από τα σωματεία του ΟΣΕ που έχουν κινηθεί πιο δυναμικά ενάντια στην απειλή της ιδιωτικοποίησης, σε ανακοίνωσή του σημειώνει: «Από την ένταξη του ΟΣΕ στo πρώτο μνημόνιο μέχρι και την υπογραφή του τρίτου μνημονίου (μεσολάβησε ο διαχωρισμός της ΕΕΣΣΤΥ) δεν έχει περάσει στιγμή να μην δεχόμαστε επιθέσεις όπως άλλωστε και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι της χώρας. 
 
Το μοντέλο της υποτιθέμενης ανάπτυξης″ που ευαγγελίζεται η σημερινή κυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ότι θα σώσει τον σιδηρόδρομο είναι τα ΣΔΙΤ τα οποία  είναι γνωστά στους σιδηροδρομικούς από το 2008.
 
Επιπλέον η κυβέρνηση προχώρησε στην ίδρυση του υπερταμείου που ενέταξε σε αυτό τον ΟΣΕ και όλο τον δημόσιο πλούτο. Η κυβέρνηση συνειδητά συνέχισε την απαξίωση της ΕΕΣΣΤΥ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και όρισε ημερομηνία για το άνοιγμα των δεσμευτικών προσφορών στις 6 Ιουλίου αφήνοντας απροστάτευτους τους εργαζόμενους.  
 
Οι προσπάθειες που καταβάλαμε και συνεχίζουμε να καταβάλλουμε είναι να δείξουμε στην κοινωνία ότι ο μοναδικός τρόπος για να υπάρξει εξοικονόμηση των χρημάτων των φορολογουμένων είναι με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και όχι με τα θατσερικά μοντέλα  που προτείνονται». 
 

Μαρινόπουλος

Σε αναβρασμό βρίσκονται οι εργαζόμενοι των επιχειρήσεων του Μαρινόπουλου μετά την αίτηση της εταιρίας να ενταχθεί στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα. Την Παρασκευή 1 Ιούλη έγιναν δεκτές από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών οι αιτήσεις προσωρινής προστασίας της εταιρίας. Από αυτό το καθεστώς εξαιρούνται οι εργαζόμενοι της επιχείρησης που σε περίπτωση που δεν πληρωθούν τότε θα μπορούν δικαστικά να διεκδικήσουν τα χρήματά τους. Εξαιρούνται επίσης και οι ιδιοκτήτες των ακινήτων που μισθώνει η Μαρινόπουλος Α.Ε. 
 
Η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στα Καρφούρ-Μαρινόπουλος σε ανακοίνωσή της που διακινείται στα μαγαζιά της εταιρίας τονίζει ότι: «Η αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα είναι μια επικίνδυνη εξέλιξη για τους 13.000 εργαζόμενους του ομίλου και δεν χωράει κανένας εφησυχασμός». 
 
Προσθέτει ότι «αν η εταιρία κερδίσει και την κύρια εκδίκαση της υπόθεσης, σημαίνει ότι για όσο διάστημα διατάξει το δικαστήριο (ένα ή δύο χρόνια), δεν θα μπορεί κανένας από τους δανειστές, να απαιτήσει τα χρήματά του, μέχρι να ορθοποδήσει η επιχείρηση.
 
Για να ορθοποδήσει όμως η επιχείρηση, και με δεδομένο ότι το 45% των δανειστών δεν συμφώνησε με την υπαγωγή στο άρθρο 99, θα χρειαστούν νέα δανεικά από τις τράπεζες για να κινηθεί, και αυτά τα νέα δανεικά συνοδεύονται πάντα από “σχέδια εξυγίανσης” της επιχείρησης. Μονάχα έτσι οι τράπεζες συνεχίζουν τον δανεισμό. Και αυτό σημαίνει σε απλά ελληνικά, μαζικές απολύσεις, με κλείσιμο καταστημάτων και χτύπημα στα δικαιώματα των εργαζόμενων. Αυτή είναι η μέχρι τώρα εμπειρία των εργαζόμενων όσων εταιριών μπήκαν στο άρθρο 99. Δεν υπάρχει ούτε μία που να “εξυγιάνθηκε” και να λειτουργεί κανονικά». Συμπληρώνει ακόμα, «Δεν μπορούμε να περιμένουμε σωτηρία από τον Σκλαβενίτη».    
 
Προτείνει: «Να απαιτήσουμε την κατάσχεση της προσωπικής περιουσίας της εργοδοσίας για να μπουν αυτά τα χρήματα στην επιχείρηση για να δουλέψουμε. Η εργοδοσία, για δεκαετίες αγόραζε με πίστωση (από προμηθευτές και τράπεζες) αλλά πουλούσε τoις μετρητοίς, χρησιμοποιώντας τη δική μας δουλειά. Το 1,3 δις που είναι τα σημερινά χρέη της εταιρίας, η ιδιοκτησία το εισέπραξε σε ζεστό χρήμα από τις πωλήσεις, πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της κρίσης και αυτά τα χρήματα “επενδύθηκαν” σε εξοχικά στη Ν. Υόρκη και αλλού, σε άλογα, έργα τέχνης, ακριβά αυτοκίνητα, και off shore εταιρίες. Και τώρα για τους 13.000 εργαζόμενους υπάρχει η αβεβαιότητα και το μέλλον της ανεργίας. Να πληρώσει λοιπόν την τωρινή κρίση η εργοδοσία, με την περιουσία που έχει αποθησαυρίσει όλα αυτά τα χρόνια. 
 
Κρατικοποίηση
Και αν δεν μπορεί η εργοδοσία, να δώσει λύση το κράτος. Να κρατικοποιήσει την αλυσίδα των Σουπερ Μάρκετ, χωρίς ούτε ένα ευρώ αποζημίωση στους ιδιοκτήτες. Με αυτόν τον τρόπο οι εργαζόμενοι δεν χάνουμε τη δουλειά μας, και μπορούμε να συνεχίσουμε να προσφέρουμε στον κόσμο στις γειτονιές μας, φτηνά προϊόντα, χωρίς την μεσολάβηση των κερδών και της κερδοσκοπίας».
 
O Mιχάλης Βερβέρης, εργαζόμενος στο Καρφούρ της Νέας Ιωνίας και μέλος της “Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στα Καρφούρ-Μαρινόπουλος” μας είπε: «Υπάρχει έντονη συζήτηση μεταξύ μας. Προσανατολιζόμαστε να οργανώσουμε ένα μάζεμα των εργαζόμενων του μαγαζιού μέσα στη βδομάδα. Για να συζητήσουμε, να ενημερωθούμε, να δούμε πως βλέπουν όλοι οι συνάδελφοι την κατάσταση. Απαιτούμε από το σωματείο μας να γίνει Γενική Συνέλευση όλων των εργαζόμενων. Πάμε για να φτιάξουμε Επιτροπή Αγώνα στο δικό μας μαγαζί για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε παν ενδεχόμενο. Πρώτη μάχη είναι να πληρωθούμε, να μην μείνουμε δύο μήνες πίσω μέχρι το Σεπτέμβρη που εκδικάζεται το άρθρο 99. Άλλωστε, οι αποφάσεις του Πρωτοδικείου μας έχουν εξαιρέσει και πρέπει η εργοδοσία να μας πληρώσει. Τον Μάιο τον πήραμε τμηματικά, τον αποπληρωθήκαμε στις 21 Ιούνη. Τώρα δεν έχουμε πληρωθεί για Ιούνη, ενώ δεν μας έχει δοθεί το επίδομα άδειας. Υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν πάρει άδεια καλοκαιριού, αλλά μένουν Αθήνα λόγω έλλειψης χρημάτων. Δεν είναι το κύριο οι διακοπές, αλλά είναι και αυτό. Θα οργανώσουμε το μάζεμα για να δούμε συγκεκριμένα βήματα κινητοποίησης». 
 
Τρίτη 28 και Τετάρτη 29 Ιούνη έγιναν κινητοποιήσεις στα κεντρικά γραφεία της εταιρίας στον Άλιμο, ενώ συγκεντρώσεις έχουν γίνει και στα μαγαζιά της περιφέρειας: στη Θεσσαλονίκη, στην Καβάλα, στο Ηράκλειο. 
 
Στη Θεσσαλονίκη το Σωματείο Εργαζομένων στον Μαρινόπουλο Βορείου Ελλάδας θα προχωρήσει σε 24ωρη απεργία την Παρασκευή 8 Ιούλη σε περίπτωση που μέχρι τότε δεν έχει καταβληθεί στους εργαζόμενους ο μισθός Ιούνη και το επίδομα αδείας.
 

ΒιοΜε

Σε κινητοποίηση διαρκείας έξω από το υπουργείο Εργασίας στην οδό Σταδίου, έχουν προχωρήσει από την Παρασκευή 1/7, οι εργάτες της ΒιοΜε και του εργοστασίου ξυλείας “Ρομπέν του Ξύλου”. 
 
Οι εργάτες των δύο κατειλημμένων εργοστασίων της Βόρειας Ελλάδας που λειτουργούν υπό καθεστώς αυτοδιαχείρισης, ξεκίνησαν με πούλμαν την Πέμπτη 30/6, μαζί με αρκετούς αλληλέγγυους κι έφτασαν στην Αθήνα το βράδυ, όπου και πραγματοποίησαν συνέλευση στο θέατρο Εμπρός.
 
Την επόμενη μέρα μετά από την συνάντηση με την αναπληρώτρια υπουργό Εργασίας Ράνια Αντωνοπούλου ξεκίνησε η διαμαρτυρία έξω από το υπουργείο με στήσιμο αντίσκηνων. “Όλες οι υποσχέσεις της κας Αντωνοπούλου ήταν ασαφείς” δήλωσε ο Μάκης Αναγνώστου, εργάτης της ΒιοΜε. “Δεν δεσμεύτηκε για τίποτα και με κανένα χρονοδιάγραμμα. Το μόνο που μας ανέφερε είναι ότι δεν θα υπάρξουν πλειστηριασμοί μέχρι τις 15/9. Εμείς δεν είμαστε ικανοποιημένοι. Διατυπώσαμε συγκεκριμένα αιτήματα για τα οποία είμαστε εδώ: Παύση των πλειστηριασμών των οικοπέδων που βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της ΒιοΜε. Άμεση απόδοση στους εργαζόμενους της ΒιοΜε, του οικοπέδου της Φίλκεραμ Τζόνσον που είναι δεσμευμένο από το δημόσιο. Κανονική παροχή νερού και ηλεκτρικού ρεύματος στις εγκαταστάσεις. Νομιμοποίηση της λειτουργίας του εργοστασίου της ΒιοΜε από τους εργαζόμενους. Κατεβήκαμε για να μείνουμε. Δεν φεύγουμε αν δεν πάρουμε την απόλυτη νίκη”, συνέχισε.
 
Αστυνομική βία
Οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες ήρθαν άμεσα αντιμέτωποι με την αστυνομική βία, όταν, αμέσως μετά τη συνάντηση με την αναπληρώτρια υπουργό, δέχτηκαν την επίθεση των ΜΑΤ με χημικά και γκλομπ, προκαλώντας των τραυματισμό τουλάχιστον δύο διαδηλωτών. Μάλιστα τα ΜΑΤ δεν δίστασαν να προχωρήσουν σε προσαγωγές ακόμα και δημοσιογράφων που κάλυπταν το γεγονός, όπως αυτή του Χρήστου Αβραμίδη. “Έχοντας καλύψει πολλές διαδηλώσεις, η συγκριμένη επιχείρηση της αστυνομίας μου θύμισε την αντιμετώπιση και τους τραμπουκισμούς που δεχόμασταν από την ΕΛ.ΑΣ του Σαμαρά”, μας είπε ο Χρήστος. “Την ώρα της επίθεσης των ΜΑΤ στους εργάτες της ΒιοΜε, έκανα το 'λάθος' να βιντεοσκοπώ την επίθεση. Τότε με έδειξαν 'πάρτε αυτόν', με χτύπησαν, με έσυραν στο δρόμο και στη συνέχεια με έβαλαν στην κλούβα, παρότι τους δήλωνα συνέχεια τη δημοσιογραφική μου ιδιότητα”. Την επίθεση κατήγγειλε και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με ανακοίνωσή της. Η προσπάθεια καταστολής δεν πέρασε και λίγο μετά οι σκηνές στήθηκαν, οι προσαχθέντες απελευθερώθηκαν και η διαμαρτυρία κρατάει ακόμα, έξω από το υπουργείο. 
 
Την αλληλεγγύη του με την παρουσία του έξω από το υπουργείο Εργασίας, το μεσημέρι της Κυριακής 3/7, δήλωσε και ο διάσημος μουσικός Μανού Τσάο, δίνοντας και μια μικρή συναυλία με την κιθάρα του, ενώ την επόμενη μέρα τους διαδηλωτές επισκέφθηκε ο αριστερός διανοούμενος Μικαέλ Λεβύ. 
 

COCA COLA: 1000 μέρες αγώνα

Τις 1000 μέρες αγώνα συμπλήρωσαν οι εργάτες της Κόκα Κόλα στη Θεσσαλονίκη, που αγωνίζονται για την επαναλειτουργία του εργοστασίου και την επιστροφή τους στη δουλειά. Σίγουρα όλοι μας μέσα σε αυτές τις 1000 μέρες έχουμε πέσει πάνω σε κάποιο φυλλάδιο ή έχει περάσει από κοντά μας το αυτοκίνητο με τη ντουντούκα που καλεί σε “μποϋκοτάζ στην Κόκα Κόλα – Ούτε γουλιά Αμίτα, Φάντα, Σπράιτ, Αύρα, Κόκα Κόλα”. Ο Δημήτρης Αγάς, εργάτης στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης, μίλησε στην Εργατική Αλληλεγγύη, με αφορμή τη συμπλήρωση των 1000 ημερών:  
 
“Ο αγώνας συνεχίζεται. Το τελευταίο τετράμηνο ήμασταν στην Αθήνα όπου κι ενημερώναμε καθημερινά τον κόσμο για τον αγώνα μας με ντουντούκες, αφίσσες, φυλλάδια κλπ. Τώρα είμαστε ξανά στη Βόρειο Ελλάδα όπου κάθε Σάββατο κάνουμε περιοδείες σε τουριστικά μέρη. 
 
Οι επιθέσεις εναντίον μας δεν σταματάνε. Τον Σεπτέμβρη έχουμε το δικαστήριο στην Αθήνα για το 1 εκατομμύριο ευρώ που ζητάει η Κόκα Κόλα ως αποζημίωση για δυσφήμηση. Ήδη έχουμε μια αθωωτική απόφαση σε αγωγή που μας ζητούσαν 250.000 ευρώ. Η πολεοδομία μας επέβαλε πρόστιμο 2.200 ευρώ για το στέκι που έχουμε στήσει έξω από το εργοστάσιο. Προχτές δικαζόταν ο γραμματέας του σωματείου για μια σκαλωσιά που έχουμε στήσει με πανό “μποϋκοτάζ στην Κόκα Κόλα”. 
 
Δεν μασάμε όμως. Συνεχίζουμε τον αγώνα για επαναλειτουργία του εργοστασίου. Κοντεύουμε τα τρία χρόνια αγώνα. Περάσαμε πολλά, είδαμε πολλά, μιλήσαμε με πάρα πολύ κόσμο. Δεν θα αφήσουμε τον αγώνα. Γνωρίσαμε ανθρώπους που βάλανε στα αυτοκίνητά τους αυτοκόλλητα 'μποϋκοτάζ στην Κόκα Κόλα'. Που μοίρασαν μαζί μας φέιγ βολάν. Που στάθηκαν στο πλευρό μας. Για αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορούμε να τα παρατήσουμε. Έχουμε σύμμαχο την ομοσπονδία μας και το σωματείο οδηγών εμφιαλωμένων ποτών Β. Ελλάδας και όλους και όλες που μας συμπαραστέκονται. 
 

Λιμάνια: Υποσχέσεις απάτη

Εξευτελισμός. Άλλος ένας. Έτσι εξελίχθηκε για την κυβέρνηση και ιδιαίτερα για τον υπουργό Ναυτιλίας, Θοδωρή Δρίτσα, η υπόθεση της κύρωσης της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ με τα όσα συνέβησαν μέσα και έξω από τη Βουλή μετά την παρέμβαση της Cosco για να ψηφιστεί ως είχε η συμφωνία, χωρίς καμία αλλαγή.
 
Η κυβέρνηση -μέσω της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου- επιχείρησε να κάνει εφτά αλλαγές στον κυρωτικό νόμο της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού του Πειραιά. Ανάμεσά στις αλλαγές ήταν αυτό που είχε υποσχεθεί ο Θοδωρής Δρίτσας στους λιμενεργάτες για να κλείσουν την απεργία τους, ότι δηλαδή θα προστατευτεί ο Γενικός Κανονισμός Προσωπικού. 
 
Τελικά, μετά από επιστολή της Cosco προς την Επιτροπή όλα πάρθηκαν πίσω και ο κυρωτικός νόμος πέρασε με την ψήφο και των κομμάτων της αντιπολίτευσης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων) που αποδείχτηκαν βασιλικότεροι του βασιλέως όσον αφορά την παραχώρηση του 67% των μετοχών στην κινέζικη πολυεθνική. 
 
Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις των στελεχών όλων αυτών των κομμάτων που πίεζαν την κυβέρνηση να πάρει πίσω κάθε αλλαγή, όπως έκανε και όλος ο Τύπος που στήριζε την ιδιωτικοποίηση (Καθημερινή, Βήμα κτλ). 
 
Ο Θ. Δρίτσας το μόνο που βρήκε να πει μετά την άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης στις απαιτήσεις της Cosco ήταν για το «ύφος» της επιστολής της εταιρίας, τονίζοντας ότι δεν υπήρχε θέμα παραβίασης της συμφωνίας σε καμία στιγμή, ενώ έφτασε να δηλώσει ότι «η συμφωνία δίνει προοπτική στο λιμάνι». Ο κατήφορος δεν έχει τέλος… 
 
Το πώς εξελίχτηκε όμως η ψήφιση για την ιδιωτικοποίηση δικαιώνει όσους υποστήριζαν ότι η απεργία των λιμενεργατών έπρεπε να είχε συνεχιστεί. Η απεργία που κράτησε ένα ολόκληρο μήνα, πίεσε την κυβέρνηση να κατεβάσει αλλαγές στον κυρωτικό νόμο και αν ήταν σε εξέλιξη την ημέρα της ψήφισης, 30 Ιούνη, θα μπορούσε να δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού και τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. 
 

ΔΕΗ: Κινητοποίηση στις 11 Ιούλη

Με κινητοποίηση διέκοψε η ΓΕΝΟΠ την Γενική Συνέλευση των μετόχων της ΔΕΗ την Πέμπτη 30 Ιούνη, για να εμποδίσει τη λήψη απόφασης για τη διάσπαση του ΑΔΜΗΕ. Η συνέλευση θα επαναληφθεί στις 11 Ιούλη, στις 11πμ στο ξενοδοχείο Κάραβελ, και οι εργαζόμενοι προσανατολίζονται σε νέα κινητοποίηση. 
 
Είναι ευκαιρία και ανάγκη εκείνη την ημέρα να συντονιστούν όσοι παλεύουν ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις: οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ, οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες και τις μεταφορές, οι εργαζόμενοι στα λιμάνια. Στις 6 Ιούλη θα έχει προηγηθεί η απεργία του ΟΣΕ με τη στήριξη των υπόλοιπων εργαζόμενων στις συγκοινωνίες και η κινητοποίηση στο ΤΑΙΠΕΔ. Μια συντονισμένη κινητοποίηση μπορεί να εμποδίσει τη διάσπαση του ΑΔΜΗΕ και συνολικά το ξεπούλημα της ΔΕΗ. 
 
Η ΓΕΝΟΠ σε ανακοίνωση-απάντηση της στη λάσπη του νυν προέδρου του Ομίλου της ΔΕΗ, Παναγιωτάκη (είχε διατελέσει πρόεδρος στην Ομοσπονδία) αναφέρει: «η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ διαχρονικά έχει σαφείς και ξεκάθαρες θέσεις, ψηφισμένες μέσα από τα Συνέδριά της οι οποίες είναι ενάντια σε κάθε μορφής ιδιωτικοποίηση του Ομίλου ΔΕΗ, όπως και ο ίδιος ως Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ μας ενέπνευσε και μας εκπαίδευσε κατά την πολυετή θητεία του στο συνδικαλιστικό κίνημα. Συνεπώς, χρειάζεται να του υπενθυμίσουμε ότι μέθοδοι τύπου “Γκαίμπελς” είναι καταδικασμένες από τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ».
 

Πέραμα: Στάση εργασίας στη Ζώνη

Σε στάση εργασίας και συγκέντρωση στην κεντρική πύλη της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης στο Πέραμα προχώρησαν την Τρίτη 5 Ιούλη οι μεταλλεργάτες, καταγγέλλοντας το σοβαρό ατύχημα που έγινε το μεσημέρι της Δευτέρας 4/7 με θύμα έναν 60χρονο εργατοτεχνίτη. 
 
Ο άτυχος εργάτης με την ειδικότητα του μανουβραδόρου, τραυματίστηκε όταν το καλάθι του ανυψωτικού μηχανήματος με το οποίο μετέφερε εργαλεία, έπεσε πάνω του, με αποτέλεσμα να συνθλίψει το δεξί του πόδι από το γόνατο και κάτω και να προκαλέσει κάταγμα στο δεξί ισχίο. Μεταφέρθηκε στο Τζάνειο νοσοκομείο όπου και χειρουργήθηκε. 
 
Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι το μηχάνημα κόλλησε λόγω έλλειψης συντήρησης με αποτέλεσμα να μην υπακούει σε χειρισμούς. Οι υπεύθυνοι της εταιρίας ΚΟΡΑΛ, στην οποία ανήκε το μηχάνημα, εξαφανίστηκαν μετά τον τραυματισμό για μην δώσουν εξηγήσεις για την άσχημη κατάσταση του ανυψωτικού μηχανήματος. 
 

Μαρούσι: Όχι στις “λευκές νύχτες”

Κινητοποίηση έγινε το Σάββατο 2 Ιουλίου στο Μαρούσι, ενάντια στη φιέστα του Πατούλη για τη “λευκή νύχτα”. Ένας αριθμός καταστημάτων μπλοκαρίστηκε από τους εργαζόμενους σε αυτά και τα σωματεία τους. Τις απεργιακές φρουρές στήριξε το Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, συλλογικότητες από την περιοχή, αλλά και από άλλες περιοχές (Αγ. Παρασκευή, Περιστέρι κ.α). 
 
Επίσης την κινητοποίηση στήριξε το δημοτικό σχήμα “Εκτός των τειχών”, ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Μαρουσιού, η Επιτροπή Αγώνα Κηφισιάς, καθώς και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που μοίρασε και την προκήρυξη για τη διαδήλωση του ΟΧΙ.
 
Η “λευκή νύχτα” κάθε άλλο παρά γιορτή θύμιζε, αφενός γιατί ο Δήμος Μαρουσιού αναγκάστηκε να φέρει ΜΑΤ από φόβο για την κινητοποίηση, αφετέρου γιατί οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες που στήριξαν την κινητοποίηση άνοιξαν μαζικά την κουβέντα για το τι σημαίνουν οι “λευκές νύχτες” και πώς στρώνουν το δρόμο για την καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Στις 11μμ ακολούθησε διαδήλωση.