Εργατικό κίνημα
Λιμάνια: Υποσχέσεις απάτη

Εξευτελισμός. Άλλος ένας. Έτσι εξελίχθηκε για την κυβέρνηση και ιδιαίτερα για τον υπουργό Ναυτιλίας, Θοδωρή Δρίτσα, η υπόθεση της κύρωσης της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ με τα όσα συνέβησαν μέσα και έξω από τη Βουλή μετά την παρέμβαση της Cosco για να ψηφιστεί ως είχε η συμφωνία, χωρίς καμία αλλαγή.
 
Η κυβέρνηση -μέσω της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου- επιχείρησε να κάνει εφτά αλλαγές στον κυρωτικό νόμο της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού του Πειραιά. Ανάμεσά στις αλλαγές ήταν αυτό που είχε υποσχεθεί ο Θοδωρής Δρίτσας στους λιμενεργάτες για να κλείσουν την απεργία τους, ότι δηλαδή θα προστατευτεί ο Γενικός Κανονισμός Προσωπικού. 
 
Τελικά, μετά από επιστολή της Cosco προς την Επιτροπή όλα πάρθηκαν πίσω και ο κυρωτικός νόμος πέρασε με την ψήφο και των κομμάτων της αντιπολίτευσης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων) που αποδείχτηκαν βασιλικότεροι του βασιλέως όσον αφορά την παραχώρηση του 67% των μετοχών στην κινέζικη πολυεθνική. 
 
Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις των στελεχών όλων αυτών των κομμάτων που πίεζαν την κυβέρνηση να πάρει πίσω κάθε αλλαγή, όπως έκανε και όλος ο Τύπος που στήριζε την ιδιωτικοποίηση (Καθημερινή, Βήμα κτλ). 
 
Ο Θ. Δρίτσας το μόνο που βρήκε να πει μετά την άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης στις απαιτήσεις της Cosco ήταν για το «ύφος» της επιστολής της εταιρίας, τονίζοντας ότι δεν υπήρχε θέμα παραβίασης της συμφωνίας σε καμία στιγμή, ενώ έφτασε να δηλώσει ότι «η συμφωνία δίνει προοπτική στο λιμάνι». Ο κατήφορος δεν έχει τέλος… 
 
Το πώς εξελίχτηκε όμως η ψήφιση για την ιδιωτικοποίηση δικαιώνει όσους υποστήριζαν ότι η απεργία των λιμενεργατών έπρεπε να είχε συνεχιστεί. Η απεργία που κράτησε ένα ολόκληρο μήνα, πίεσε την κυβέρνηση να κατεβάσει αλλαγές στον κυρωτικό νόμο και αν ήταν σε εξέλιξη την ημέρα της ψήφισης, 30 Ιούνη, θα μπορούσε να δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού και τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων.