Η άποψή μας
“Αναθεωρήστε” την κυβέρνηση, όχι το Άρθρο 16

Η μάχη για να μην περάσει η αναθεώρηση του Αρθρου 16 δεν είναι «μόνο» μία κρίσιμη στιγμή για το κίνημα που προσπαθεί να σώσει τη δημόσια εκπαίδευση από τις νεοφιλελεύθερες επιθέσεις της κυβέρνησης. Είναι μία κρίσιμη καμπή στις συνολικότερες πολιτικές εξελίξεις. Αυτό που παίζεται είναι η ίδια η επιβίωση της κυβέρνησης Καραμανλή και η δυνατότητά της να επιβάλει τις νεοφιλελεύθερες «μεταρρυθμίσεις» της ακόμα κι αν έχει τη συναίνεση του Γ. Παπανδρέου.

Οι φοιτητές, οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές, οι εργαζόμενοι γονείς και όλοι όσοι βγαίνουμε στο πλευρό τους κατά της αναθεώρησης του Αρθρου 16, έχουμε κάθε λόγο να επιμείνουμε σ' αυτή τη σύγκρουση μέχρι τη νίκη. Ανοίγει η προοπτική όχι μόνο να αποτρέψουμε την εισβολή της αγοράς στην Παιδεία, αλλά και να έχουμε την πρώτη ανατροπή κυβέρνησης από το κίνημα εδώ και πολλά χρόνια.

Ο Καραμανλής και οι υπουργοί του προσπαθούν με κάθε τρόπο να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι η αναθεώρηση είναι σίγουρη και ότι οι κινητοποιήσεις είναι ματαιότητα. Η Μαριέτα Γιαννάκου ανακοινώνει ότι ήδη έχει έτοιμο τον «εκτελεστικό» νόμο που θα υλοποιήσει τα επόμενα στάδια μετά την αναθεώρηση. Πέρα από το φοβερό όνομα αυτού του νόμου, που θυμίζει ότι πάνε τη Δημόσια Παιδεία για εκτέλεση, το νόημα των δηλώσεων είναι ότι όλα είναι δρομολογημένα. Ο Ρουσόπουλος κάνει δηλώσεις για να επαινέσει την υπεύθυνη στάση του Γ. Παπανδρέου στο θέμα του Αρθρου 16. Ξαφνικά ανακάλυψαν πόσο έμπειρος και θαρραλέος είναι σε θέματα Παιδείας και σε θέματα κοινοβουλευτικού διαλόγου και «σύμπτωσης απόψεων».

Ολα αυτά είναι τόσο γελοία που φανερώνουν από μόνα τους την ταραχή της κυβέρνησης. Υπουργοί που ξέρουν ότι προσπάθησαν να περάσουν τέτοια μέτρα και σκόνταψαν παριστάνουν ότι τώρα δεν τρέχει τίποτα γιατί ο Γ. Παπανδρέου θα τους εξασφαλίσει τις ψήφους των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Είναι σαν τους πνιγμένους που αρπάζονται από ένα σωσίβιο αλλά παριστάνουν ότι είναι πρωταθλητές κολύμβησης.

Τι δικαιολογίες προβάλει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ γι' αυτό το σωσίβιο; Τις πιο αλλοπρόσαλλες!

Τη μία στιγμή μας λένε ότι το ζήτημα της αναθεώρησης του Αρθρου 16 δεν είναι το πιο σημαντικό, υπάρχουν άλλα σπουδαιότερα. Οι ίδιοι άνθρωποι που ορκίζονται στην ιερότητα των θεσμών του κοινοβουλευτισμού, ισχυρίζονται ξαφνικά ότι η ψήφος τους στη βουλή πάνω στον Συνταγματικό Χάρτη της χώρας είναι αμελητέα υπόθεση, περίπου αποπροσανατολισμός από τα κοινωνικά προβλήματα!

Την άλλη στιγμή προσπαθούν να ισχυριστούν ότι οι αντίπαλοι της αναθεώρησης του Αρθρου 16 είναι χυδαίοι «οικονομιστές», νοιάζονται μόνο για τη χρηματοδότηση και όχι για τους θεσμούς της Παιδείας.

Οικονομίστικο;

Είναι ντροπή στελέχη του ΠΑΣΟΚ να μιλάνε έτσι για το κίνημα στο οποίο χρωστάνε την ίδια την ύπαρξή τους, όχι μόνο την πολιτική αλλά συχνά ακόμα και την κοινωνική. Χωρίς το κίνημα που απαιτούσε «15% για την Παιδεία» ήδη από τη δεκαετία του 1960 δεν θα υπήρχε ούτε Παπανδρέου, ούτε Πάγκαλος ούτε πολλοί άλλοι που κοσμούν τα έδρανα της πρώτης σειράς. Ηταν «οικονομίστικο» το κίνημα που έβγαζε εκατομμύρια στους δρόμους διεκδικώντας «προίκα στην Παιδεία;» Ηταν «μη-ανταγωνιστικό» το Δημόσιο Πανεπιστήμιο που τους έδωσε τα πτυχία τους και τους έμαθε γράμματα, όχι μόνο επιστημονικά αλλά και πολιτικά επί τόσες δεκαετίες; Είναι αδιανόητο να μας λένε τώρα ότι αποτελεί «δημοκρατικό δικαίωμά» τους να ψηφίσουν μαζί με τη Νέα Δημοκρατία την ώρα που στήνει την αγχόνη για τη Δημόσια Παιδεία.

Το στήσιμο της αγχόνης δεν είναι σχήμα λόγου. Αυτή είναι μία κυβέρνηση της κρεμάλας και το έδειξε δραματικά με την υποστήριξη της για τον Μπους ακόμα και την ώρα της εκτέλεσης του Σαντάμ Χουσεϊν. Είναι μία κυβέρνηση που απειλεί να στείλει στην κρεμάλα τα δημοκρατικά δικαιώματα όλων μας αρχιζοντας από τους μετανάστες από το Πακιστάν. Την ώρα που η Γιαννάκου και ο Ρουσόπουλος υμνούν την «συναίνεση», ο Πολύδωρας καθοδηγεί «αγανακτισμένους πολίτες»-κομματάρχες της ΝΔ να ποινικοποιήσουν τη δράση της ΓΣΕΕ γιατί συμπαραστέκεται στον Τζαβέντ Ασλάμ.

Δεν έχουμε κανένα λόγο να κάνουμε πίσω στην σύγκρουση που έχει ξεκινήσει. Εχουμε κάθε λόγο να οργανώσουμε και να κλιμακώσουμε τα συλλαλητήρια, τις καταλήψεις και τις απεργίες που ξεσπάνε σε όλες τις πόλεις, σε όλες τις σχολές και σε πολλούς χώρους δουλειάς. Εχουμε κάθε δικαίωμα να καλέσουμε τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ να δυναμώσει την ανταρσία του απέναντι στην ηγεσία του Γ. Παπανδρέου. Μία αντίστοιχη ανταρσία στο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας είχε χαρίσει τη νίκη ενάντια στο Ευρωσύνταγμα στο δημοψήφισμα πριν ενάμισυ χρόνο.

Ενα τέτοιο κίνημα μπορεί να αποδείξει ότι οι «μεταρρυθμίσεις» του Καραμανλή δεν περνάνε και να τον αναγκάσει να πάει για εκλογές. Δεν φοβόμαστε την απειλή της κάλπης. Είναι ψεύτικη. Οι τυχόν πρόωρες εκλογές θα είναι ομολογία αδιεξόδου για την Νέα Δημοκρατία. Αν ο Καραμανλής θελήσει να βάλει το δίλημμα «ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο» απέναντι στις καταλήψεις και στα συλλαλητήρια, θα είναι ώρα να εισπράξει την απάντηση ότι σίγουρα δεν μπορούνε να κυβερνάνε πια οι δυναστείες των Καραμανλήδων- με ή χωρίς συναινέσεις Παπανδρέου.