Διεθνή
Aνατολική Μεσόγειος: Δεν θα σκοτωθούμε για τους αγωγούς τους

Οι ελληνοτουρκικές κόντρες από την Κύπρο ως το Αιγαίο σοβαρεύουν επικίνδυνα και πρέπει να τις πάρουμε εξίσου σοβαρά. Γράφει το in.gr, μεταφέροντας το κλίμα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα: “[Ουάσινγκτον, Λονδίνο και Βρυξέλλες εκφράζουν] σοβαρές ανησυχίες, ακόμη και για ενδεχόμενα «εκτός ελέγχου υποτροπών» που είναι δυνατόν να ανακύψουν ως αποτέλεσμα των τριβών που αναπτύσσονται και των εντάσεων που κλιμακώνονται.” 

Αυτό που οι διπλωμάτες αποκαλούν “εκτός ελέγχου υποτροπές” σε απλά ελληνικά λέγεται απειλή πολέμου. Το ίδιο άρθρο του in.gr γράφει πως: “η μεν Λευκωσία βρίσκεται στα τελικά στάδια κατακυρώσεως των νέων αδειοδοτήσεων για το φυσικό αέριο, η δε Άγκυρα προειδοποιεί ακόμη και για δυναμική παρεμβολή μονάδων του τουρκικού στόλου για την αποτροπή τους. Κάτι που θα οδηγήσει αυτομάτως και σε παράλληλη όξυνση στο Αιγαίο. Υπό το βάρος όσων επισυμβαίνουν και όσων μπορεί να προκύψουν, ο κύπριος πρόεδρος βρίσκεται σε συνεχή επαφή με το Μαξίμου.”

Το πρόβλημα είναι ότι αν ακολουθήσουμε τη γραμμή που μας σερβίρουν τα ΜΜΕ για το τι συμβαίνει, μένουμε με την εντύπωση ότι η ένταση οφείλεται στο ότι ο Ερντογάν ξαφνικά τρελάθηκε και τα έχει βάλει με όλους και με όλα. “Ξαφνικά” ο Ερντογάν θυμήθηκε τη συνθήκη της Λωζάνης, “ξαφνικά” ο Μπαχτσελί αμφισβητεί την ελληνικότητα των νησιών, “ξαφνικά” οι εκπρόσωποι των Τουρκοκύπριων αποχώρησαν από τις διαπραγματεύσεις με τον Αναστασιάδη.

Όμως, η όξυνση της έντασης έχει δύο πλευρές, δεν είναι καπρίτσιο του Ερντογάν. Δεν “έδωσε γραμμή” ο Ερντογάν για αποχώρηση των Τουρκοκύπριων. Η ελληνοκυπριακή βουλή ήταν αυτή που τους πέταξε έξω, με την προβοκατόρικη απόφασή της για το γιορτασμό του Ενωτικού Δημοψηφίσματος στα σχολεία. Πρόταση του ΕΛΑΜ, του αδελφού κόμματος της Χρυσής Αυγής, ψήφισαν κατάμουτρα στους Τουρκοκύπριους και ήθελαν να συνεχίσουν να διαπραγματεύονται. Μόλις τρεις μήνες έχουν κλείσει από την παρουσία του Κασιδιάρη στο Καστελλόριζο. Και δεν πρόκειται απλώς για φασιστικές προκλήσεις. Κάτω από τις φτερούγες του Καμμένου στο Καστελλόριζο και με την υποστήριξη του Αναστασιάδη μετατράπηκαν οι ναζί σε συνδιαμορφωτές της εξωτερικής πολιτικής Ελλάδας και Κύπρου.

Ύαινες

Είναι σίγουρο ότι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Ερντογάν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, τις εξελίξεις στο Κουρδικό και τη Συρία, αλλά και τον πάτο που έπιασε η τουρκική λίρα στα μέσα Φλεβάρη, παίζουν ρόλο. Αντίθετα με όσους προέβλεπαν παντοδυναμία του Ερντογάν μετά την ήττα των πραξικοπηματιών, στην Τουρκία αποσταθεροποιούνται τα πάντα. Όμως, η άλλη όψη είναι ότι αυτή την αδυναμία του Ερντογάν την βλέπουν και οι υπόλοιποι και προσπαθούν να την εκμεταλλευτούν. Δεν είναι μόνο το πληγωμένο θηρίο που γίνεται επιθετικό, όπως μας περιγράφουν οι ελληνικές εφημερίδες. Είναι και οι ύαινες που το περιτριγυρίζουν.

Στο κέντρο του ενδιαφέροντος βρίσκεται το φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο, και εκεί η ελληνική πλευρά θεωρεί ότι παίζει με ισχυρές πλάτες. Από τον Οκτώβρη βρίσκονται σε ανοιχτή επικοινωνία Τσίπρας και Αναστασιάδης με τον αιμοσταγή δικτάτορα της Αιγύπτου, Σίσι. Και δίπλα και στους τρεις βρίσκεται ο Νετανιάχου. Όποιος έχει αμφιβολία, το εξηγεί χωρίς περιστροφές η Καθημερινή στις 27 Φλεβάρη: 

“Από την πλευρά της Αθήνας γίνονται προσπάθειες να αξιοποιηθούν δίαυλοι επικοινωνίας με τον Λευκό Οίκο μέσω τρίτων. Υψηλόβαθμες διπλωματικές πηγές –εντός και εκτός Ελλάδος– πιστοποιούν ότι Αθήνα και Ιερουσαλήμ βρίσκονται σε πολύ στενή επαφή προκειμένου να διευκολύνουν αρχικά την επικοινωνία και μετέπειτα την προσέγγιση ανάμεσα στην κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα και του προέδρου Τραμπ. Οι Ισραηλινοί φαίνεται ότι επιθυμούν να βοηθήσουν την Ελλάδα να αποκτήσει πρόσβαση στο περιβάλλον του κ. Τραμπ, με το οποίο –όπως φάνηκε από την πρόσφατη εγκάρδια συνάντηση του Αμερικανού προέδρου με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου– οι σχέσεις είναι αγαστές. Ενας δεύτερος, λιγότερο εμφανής δίαυλος της Αθήνας προς τον κ. Τραμπ είναι και η Αίγυπτος.

Ο πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι έχει πολύ καλές σχέσεις με τον κ. Τραμπ, ο οποίος –λόγω και των εγκάρδιων σχέσεων που διατηρεί με τον κ. Νετανιάχου– θεωρεί την Αίγυπτο μέρος του συστήματος ασφαλείας της περιοχής. Υπενθυμίζεται ότι το Ισραήλ και η Αίγυπτος συνεργάζονται πολύ στενά στη Χερσόνησο του Σινά και αλλού. Η Αθήνα, με δεδομένη την πολύ καλή σχέση που διατηρεί με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, μέσω των τριμερών σχημάτων συνεργασίας και με τις δύο χώρες, έχει εξαρχής τοποθετηθεί στο νέο επιτελείο του Λευκού Οίκου με αυτή ακριβώς την ιδιότητα. Ως, δηλαδή, μια χώρα που μαζί με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Κύπρο αποτελούν ένα τετράγωνο σταθερότητας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.”

Με αυτό το τετράγωνο “σταθερότητας”, δηλαδή τη συμμαχία Ελλάδας και Κύπρου με τους χασάπηδες της Μέσης Ανατολής, είναι φανερό ότι τα περί “τουρκικής επιθετικότητας” είναι απλώς πόλεμος προπαγάνδας. Είναι δουλειά του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς να αποκαλύψει αυτά τα επικίνδυνα παιχνίδια της ελληνικής διπλωματίας και να κόψει τον αέρα σε όσους θέλουν να μας βάλουν να σκοτωθούμε για τους αγωγούς που θέλει να φτιάξει ο Κοπελούζος και οι όμοιοί του.