Διεθνή
Οι πρώτες 100 μέρες του Τραμπ επιβεβαιώνουν την κρίση των απο πάνω

Διαδήλωση ενάντια στις 100 πρώτες μέρες του Τραμπ στη Νέα Υόρκη

Μια “ωραία ατμόσφαιρα” επικρατεί στους διαδρόμους των μυστικών και φανερών υπηρεσιών του αμερικάνικου κράτους. Ο Τραμπ απέλυσε την περασμένη βδομάδα τον Τζέιμς Κόμεϊ από επικεφαλής του FBI και τώρα όλοι κοιτάνε πίσω από την πλάτη τους να δουν ποιος θα δεχτεί την επόμενη μαχαιριά και από ποιον. 

Οι εξελίξεις είναι αποτέλεσμα μιας βαθύτερης αβεβαιότητας που τυλίγει την αμερικάνικη πολιτική και οδηγεί σε πρωτοφανείς κινήσεις. Τα πράγματα στις ΗΠΑ δεν λειτουργούν συνήθως έτσι. Θεσμοί όπως η CIA και οι υπόλοιπες μυστικές υπηρεσίες, αλλά και το FBI, ο στρατός κλπ έχουν τη δική τους σταθερότητα που βρίσκεται υπεράνω των κομμάτων και των αλλαγών που φέρνουν οι οποιεσδήποτε αλλαγές στο Κογκρέσο ή στο Λευκό Οίκο. Ακόμη και όσοι έβλεπαν πως ο Τραμπ θέλει να ξεφορτωθεί τον Κόμεϊ, περίμεναν ότι θα έπαιρνε ένα χρόνο ακόμη, όταν θα τελείωνε η έρευνα του FBI για τα e-mail της Χίλαρι Κλίντον, και τότε ο Τραμπ θα μπορούσε να τον στείλει σπίτι του, δηλώνοντας μη ικανοποίηση από τη δουλειά που έκανε. Όμως η κατάσταση δεν είναι “όπως συνήθως” και ο Τραμπ αποκεφαλίζει ξαφνικά την ηγεσία μιας από τις σημαντικότερες υπηρεσίες του κράτους εν μέσω δύο τουλάχιστον μεγάλων υποθέσεων.

Για άλλη μια φορά, κάνουν θραύση όλων των ειδών οι συνωμοσιολογικές θεωρίες για τις εξελίξεις στις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα η απόλυση του Κόμεϊ είναι μια απόδειξη ότι η συνωμοσιολογία δεν μας βοηθάει να εξηγήσουμε τίποτα. Ας θυμηθούμε γιατί. Ο Κόμεϊ έγινε πρόσωπο της προεκλογικής εκστρατείας από νωρίς, καθώς χειριζόταν την υπόθεση με τα e-mail που έστελνε η Κλίντον από τον προσωπικό της λογαριασμό, όταν ήταν Υπουργός Εξωτερικών. Η απροσεξία της Κλίντον θεωρήθηκε κίνδυνος για την ασφάλεια του κράτους και κινήθηκε έρευνα. Όταν ο Κόμεϊ δήλωσε πως τελικά δεν συντρέχει λόγος δίωξης της Κλίντον, είπαν ότι έπαιζε το παιχνίδι των Δημοκρατικών. Τελικά, 11 μέρες πριν από τις εκλογές, ο Κόμεϊ βγήκε και είπε ότι υπάρχουν νέα στοιχεία και η έρευνα θα συνεχιστεί. Ο Τραμπ αξιοποίησε τη δήλωση και τότε θεωρήθηκε ότι το FBI παίζει το παιχνίδι του Τραμπ.

Την ίδια περίοδο η CIA διοχέτευε τις πληροφορίες ότι το ρωσικό κράτος παρεμβαίνει στην προεκλογική εκστρατεία υπέρ του Τραμπ, και ότι μια σειρά Ρώσοι πλουτοκράτες στένουν τα λεφτά τους για να ηττηθεί η Κλίντον. Οι Δημοκρατικοί ανακάλυψαν τη μεγάλη εξήγηση των πάντων. Δεν φταίνει οι ίδιοι, δεν φταίει η οχταετία Ομπάμα, δεν είναι το μίσος του κόσμου απέναντι στην Κλίντον και το σύστημα που συμβολίζει, αλλά οι… Ρώσοι. “Συνωμοσία της CIA”, φώναζαν οι φίλοι του Τραμπ. “Συνωμοσία του Πούτιν”, έλεγε όλο το “προοδευτικό” κατεστημένο που στήριζε την Κλίντον.

Τώρα, ο Κόμεϊ, ενώ συνέχιζε την έρευνα για τα e-mail, συνέχιζε και με τον “ρώσικο” φάκελο. Υποτίθεται ότι η έρευνα δεν άγγιζε τον ίδιο τον Τραμπ, ο οποίος όμως λίγο πριν υποδεχθεί τον Λαβρόφ ξαπόστειλε τον Κόμεϊ με μια επιστολή δυο αράδων.

Η καρατόμηση έρχεται λίγο αφότου ο Τραμπ έδιωξε τον Μάικλ Φλιν από Σύμβουλο Ασφαλείας και μετακίνησε τον φασίστα φίλο του, Στιβ Μπάνον, από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας. Αυτά τα μπρος-πίσω δεν εξηγούνται με συνωμοσίες. Είναι τα ίδια τα αδιέξοδα και τα αναπάντητα ερωτήματα που έχει η κρίση έχει οδηγήσει μέχρι τις κορυφές του αμερικανικού πολιτικού συστήματος. Οι συγκρίσεις με το σκάνδαλο Γουοτεργκέιτ είναι σωστές, αλλά πίσω από τους “υδραυλικούς” του Νίξον και τα “βαθιά λαρύγγια” υπήρχε η ήττα στο Βιετνάμ και η προηγούμενη κρίση, του ‘70, όχι αόρατα νήματα και ρώσικοι δάκτυλοι.