Εργατικό κίνημα
Τα έντυπα στα χέρια των εργαζόμενων

Αξίζει να θυμίσουμε λίγο την διαδρομή του ΔΟΛ πριν φτάσει στα χέρια του Μαρινάκη γιατί είναι μια διαδρομή που η αφετηρία της στον Πήγασο είναι ίδια αλλά η κατάληξή της πραγματικά μπορεί να είναι διαφορετική.

Όταν καταγγέλθηκαν τα δάνεια του ΔΟΛ από τις τράπεζες και ενώ οι εργαζόμενοι ήταν ήδη 4-5 μήνες απλήρωτοι, πραγματοποιήθηκαν συνελεύσεις όπου το κύριο αίτημα από πλευράς μεγαλοστελεχών και εργοδοτικών συνδικαλιστών ήταν ότι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παραμείνει ανοιχτός ο λογαριασμός απ’τις πωλήσεις των εντύπων για να μπορούν οι εργαζόμενοι να πληρώνονται μέχρι να έρθει ο ειδικός εκκαθαριστής ο οποίος θα βρει και τον νέο επενδυτή.

Απ’την δικιά μας πλευρά παλέψαμε την πρόταση ότι εδώ και τώρα να έχουν έλεγχο οι εργαζόμενοι για όλες τις κινήσεις. Ανοιχτή επιτροπή όσο γίνεται περισσοτέρων εργαζομένων που θα επιβλέπει, προτείνει, ενημερώνει τη Γ.Σ. για το μεταβατικό στάδιο της τωρινής λειτουργίας, ανεξάρτητη απ’ τους μετόχους αφού έχει κύριο στόχο να ελέγχει τις κινήσεις των μετόχων. 

Η κυβέρνηση πρέπει ν’αναλάβει την ευθύνη της ρύθμισης των χρεών σε βάρος των τραπεζιτών και αυτό μπορεί να’ναι ρεαλιστικό μόνο αν οι εργαζόμενοι απαιτήσουν καθαρά η ρύθμιση να γίνει σε βάρος των παλιών μετόχων και όσων είχαν μεγάλα προνόμια στο παρελθόν. Όσων δηλαδή πλούτισαν αλλά οδήγησαν στα βράχια τους εργαζόμενους με τα δυσθεώρητα χρέη συρρικνώνοντας την ενημέρωση και τον κλάδο μας αφού οδήγησαν σε κλείσιμο ιστορικές εκδόσεις.

Ας φανταστούμε λοιπόν τι πίεση πολιτική θα ασκούσαν οι εργαζόμενοι στην κυβέρνηση και τι άνοιγμα θα είχε γίνει στην κοινωνία αν όλους αυτούς τους μήνες είχαν πάρει στα χέρια τους οι εργαζόμενοι το μαγαζί, τυπώνοντας τις δικές τους ειδήσεις και απαιτώντας απ’ την κυβέρνηση να διασφαλίσει τις θέσεις τους και τα δικαιώματά τους. Θα είχαμε μια μικρή ΕΡΤ και μια κυβέρνηση που δε θα τολμούσε να στείλει τα ΜΑΤ να βγάλει τους εργαζόμενους έξω αλλά που θα την υποχρέωνε να δώσει τέλος στην ομηρία τους. 

Απολυμένοι

Τώρα βρίσκονται όλοι απολυμένοι μετά την πώληση του ΔΟΛ στον Μαρινάκη. Πουλήθηκε προς 23 εκ ευρώ, εκ των οποίων το 25% θα πάνε κατά προτεραιότητα στο δημόσιο, προμηθευτές, ασφαλιστικά και ό,τι ψίχουλα περισσέψουν θα πάνε στους εργαζόμενους (για δεδουλευμένα και αποζημιώσεις). Και όσοι προσληφθούν στο νέο σχήμα θα είναι με νέες συμβάσεις πείνας. 

Οι εργαζόμενοι στον Πήγασο έχουν κάνει σπουδαία αγωνιστικά βήματα. Βρίσκονται σε μια απεργία διαρκείας για τα δεδουλευμένα τους. Για να μη μείνει όμως αυτός ο αγώνας στη μέση ή για να μην καταφέρουν να τον πνίξουν τα στελέχη και οι εργοδοτικοί πρέπει να προβούν άμεσα σ’αυτά που δεν τόλμησαν οι εργαζόμενοι στον ΔΟΛ.

Έκδοση απεργιακού φύλλου, συντακτική επιτροπή εργαζομένων που θα ελέγχουν πλήρως την ενημέρωση, δημοσίευση άρθρων για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει, διεκδίκηση να παραμείνει ανοικτός λογαριασμός από τις πωλήσεις των εντύπων για να μπορούν να πληρώνονται όσο εκδίδουν την εφημερίδα τους και για τα λειτουργικά τους έξοδα, και με κύριο αίτημα ότι κράτος και κυβέρνηση θα αναλάβουν το ρόλο του εγγυητή για τις θέσεις εργασίας τους και τα δεδουλευμένα τους.

Αυτή είναι όχι μόνο η μοναδική αλλά η μόνη ρεαλιστική προοπτική.

 
Γιάννα Σακελλαρίου 
Δ.Σ. ΕΠΗΕΑ, Δ.Σ. ΠΟΕΠΤΥΜ, 
απολυμένη, πρώην εκπρόσωπος εργαζομένων διοικητικών ΔΟΛ.