Εργατικό κίνημα
Γεωργίου ΑΕ: Νίκη των απεργών

Πνευματικό Κέντρο Αυλώνα, 15/6

Αντίστοιχη του μεγάλου αγώνα των απεργών της Κ.Γεωργίου Α.Ε, ήταν η εκδήλωση συμπαράστασης που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 15/6, στο Πνευματικό Κέντρο Αυλώνα. 

Περισσότερα από 150 άτομα, ντόπιοι και μετανάστες, απεργοί του εργοστασίου και συμπαραστάτες, γέμισαν από νωρίς την αίθουσα της εκδήλωσης. 

Αφορμή για το ξέσπασμα της απεργίας την τελευταία μέρα του Μάη, ήταν ο ξυλοδαρμός ενός εργάτη, όταν αυτός ζήτησε να πάρει ένα πιστοποιητικό υγείας. Η απεργία όμως αποκάλυψε ένα όργιο εργοδοτικής αυθαιρεσίας όλα τα προηγούμενα χρόνια, που έκαναν το εργοστάσιο να θυμίζει φάμπρικα του περασμένου αιώνα. Και πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις πλαστικών, που προμηθεύει πλαστικές σακούλες μια σειρά γνωστές αλυσίδες σουπερμάρκετ κι όχι μόνο.

Η εργοδοσία μετά από δυο βδομάδες απεργίας αναγκάστηκε να πάρει πίσω τις απολύσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της απεργίας, να δεσμευτεί εγγράφως για την καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας και να αναγνωρίσει το συνδικαλισμό στο εργοστάσιο. 

Καμπάνια 

“Ο Γεωργίου πριν δυο βδομάδες νόμιζε ότι μπορεί να χτυπάει έναν μετανάστη εργάτη και η επόμενη μέρα να κυλήσει φυσιολογικά. Το, για πάνω από δυο βδομάδες, κλειστό εργοστάσιο και η εικόνα της σημερινής εκδήλωσης τον διαψεύδει” είπε η Αλεξάνδρα Μαρτίνη, μέλος της ΚΕΕΡΦΑ που πρωτοστάτησε στην καμπάνια συμπαράστασης στους απεργούς. “Η απεργία έχει φτάσει στο σημείο να μπορεί να νικήσει γιατί ακριβώς οι ίδιοι οι εργάτες του εργοστασίου οργάνωσαν τον αγώνα τους από τα κάτω. Με το που έγινε η επίθεση στον Ασίφ, οι εργάτες έκλεισαν την πύλη του εργοστασίου, οργάνωσαν 5μελή επιτροπή για τον αγώνα και συνέχισαν όλες τις υπόλοιπες ημέρες με απεργιακές περιφρουρήσεις. Είναι ένα φωτεινό παράδειγμα αγώνα που μας θυμίζει τις πιο λαμπρές στιγμές του εργατικού κινήματος και δίνει έμπνευση σε όλο τον κόσμο που θέλει να παλέψει ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία. Οι περιφρουρήσεις στο εργοστάσιο, το άνοιγμα στις γύρω περιοχές με εξορμήσεις στα Οινόφυτα, στον Αυλώνα, με το άπλωμα σε άλλα σωματεία και χώρους δουλειάς. Η επόμενη μέρα στο εργοστάσιο δεν θα είναι ίδια”.  

Εκ μέρους της 5μελούς επιτροπής των απεργών μίλησε ο Ιφτιχάρ Αχμέντ: 

“Δουλεύουμε 5 και 10 χρόνια στο εργοστάσιο. Το αφεντικό με κάμερες και μεγάφωνα μας βρίζει και κάναμε υπομονή. Στις 30 Μαΐου, ο αδερφός μας ο Ασίφ πήγε να ζητήσει ένα χαρτί και τον χτυπήσανε. Για να μην ζητάει κανένας τίποτα. Για να φοβούνται όλα τα παιδιά και να μη ζητάνε τίποτα από τα αφεντικά. Όταν του είπαμε ότι κατεβαίνουμε σε απεργία μας είπε 'κάντε ότι θέλετε, δεν έχω πρόβλημα'. Από την πρώτη μέρα είμαστε όλοι μαζί. Κι ο Τζαβέντ Ασλάμ και η Πακιστανική Κοινότητα είναι μαζί μας. Σήμερα που πήγαμε στο υπουρ­γείο Εργασίας είπαμε στο αφεντικό τα προβλήματά μας. Δεν έχουμε πόσιμο νερό, τουαλέτα, ούτε χώρο για το διάλειμμά μας. Και τα σαββατοκύριακα και τις αργίες που δουλεύουμε παίρνουμε τα ίδια λεφτά. Θέλουμε τα δικαιώματά μας. Γι' αυτό κάνουμε απεργία. Είμαστε ευχαριστημένοι από όλους που ήρθαν και μας βοήθησαν. Σας ευχαριστούμε πολύ όλους”.

“Αν δεν υπήρχε η Ένωση Μεταναστών Εργατών και η ΚΕΕΡΦΑ, οι μετανάστες δεν θα μπορούσαν να μιλήσουν όπως τώρα. Από τη Μανωλάδα μέχρι τον Αυλώνα, οι μετανάστες το βλέπουν σαν την ελπίδα που τους δίνει φωνή” ξεκίνησε την τοποθέτησή του ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας, Τζαβέντ Ασλάμ. “Όπως έλεγε κι ο Ιφτιχάρ εδώ και 10 χρόνια δούλευαν σαν δούλοι μες στο φόβο. Ο Γεωργίου μέσα από τα μεγάφωνα έλεγε πράγματα που δεν μου επιτρέπεται να πω. Ήταν υποχρεωμένος να δώσει γάλα κι άλλα πράγματα, αλλά ούτε καθαρό νερό δεν έδινε. Τα παιδιά λένε ότι ούτε για να πλυθείς δεν ήταν το νερό. Σήμερα στην τριμερή συνάντηση στο υπουργείο, ο Γεωργίου έλεγε ότι υπάρχουν τουαλέτες, τραπεζαρία για το διάλειμμα κλπ. Το ερώτημα είναι πώς έγιναν αυτά. Αν δεν υπήρχε η απεργία και η συμπαράσταση όλων δεν θα είχαμε αυτά τα αποτελέσματα. Σήμερα που υπέγραψε ο Γεωργίου όλα αυτά, είναι μέρα νίκης. Έλεγε 'θα σας απολύσω όλους, δεν θέλω κανέναν'. Σήμερα λέει ότι δεν απολύεται κανείς. Να πούμε ένα μεγάλο μπράβο στους απεργούς και τους συμπαραστάτες. Να γίνετε όλοι μέλη στην ΚΕΕΡΦΑ και την Ένωση Μεταναστών Εργατών και να υπογράψετε για να φτιαχτεί το σωματείο. Θέλουμε να λειτουργήσει το εργοστάσιο αρκεί να υπάρχει σεβασμός σε κάθε εργάτη”.

“Μπορεί να γίνει παντού”

Ως μια από τις σημαντικότερες απεργίες του τελευταίου διαστήματος, τη χαρακτήρισε ο Τάσος Αναστασιάδης από το Συντονισμό Ενάντια στα Μνημόνια, “γιατί απαντάει σε αυτούς που λένε ότι δεν μπορούμε να παλέψουμε. Αν κατάφεραν και το έκαναν μετανάστες εργάτες στον Αυλώνα, μπορεί να γίνει παντού. Η εργατική τάξη είναι πολυεθνική και χρειάζεται σύγκρουση με το ρατσισμό σε όλους τους χώρους δουλειάς για να μην περνάει η διάσπαση. 

Η κατάσταση στο εργοστάσιο του Γεωργίου δεν είναι εξαίρεση. Είναι κανόνας. Αυτή η απεργία ανοίγει τη δυνατότητα να σπάσουμε τον τσαμπουκά των αφεντικών σε όλα τα εργοστάσια της περιοχής. Αυτή η απεργία έδειξε τη δύναμη της αλληλεγγύης και των εργατών. Αυτή η δύναμη πρέπει να οργανωθεί”.

Ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ ξεκίνησε αναφερόμενος στη μαρτυρία ενός απεργού: “Νόμιζε το αφεντικό ότι μπορούσε να κάνει ότι θέλει. Κι αυτό γιατί πριν από ενάμιση χρόνο που κόπηκε το χέρι σε ένα παιδί μέσα στο εργοστάσιο, δεν κάναμε τίποτα. Αυτό πληρώνουμε τόσο καιρό. Έδωσε αέρα στο αφεντικό και την κλίκα του να γίνουν ακόμα χειρότεροι. Αυτά μας έλεγε ένας απο τους εργάτες. Έχουν στρώσει το δρόμο οι κυβερνήσεις και τα αφεντικά καταστρατηγούν όλα τα δικαιώματα μέσα στα εργοστάσια. Και βγήκε μια απεργία, χωρίς να υπάρχει καν σωματείο, που έβαλε όλες τις πιέσεις. Έφτασε το σωματείο του Σκλαβενίτη να βάλει πίεση στη δική του εργοδοσία να μην αγοράζει τσάντες από το Γεωργίου. Ενωμένοι οι ντόπιοι και οι μετανάστες εργάτες είναι η δύναμη που μπορεί να αλλάξει την κοινωνία”.

Ακολούθησαν χαιρετισμοί και παρεμβάσεις από μια σειρά συλλογικότητες και σωματεία που έδωσαν το παρών. Ο Βασίλης Συλαϊδής εκ μέρους του Σωματείου Εργαζομένων Ιντρακόμ, δήλωσε τη συμπαράστασή του στους απεργούς κι αναφέρθηκε σε αντίστοιχες κινητοποιήσεις στον όμιλο της Ιντρακόμ. “Είναι μεγάλη τιμή να είμαι στην ίδια αίθουσα με απεργούς μετανάστες και αγωνιστές /τριες αλληλέγγυους/ες” είπε ο Σωτήρης από το Σωματείο Εργαζομένων στη Νokia. “Μπορεί να μιλάμε διαφορετική γλώσσα αλλά ο αγώνας σας είναι και δικός μας. Σας ευχαριστούμε πολύ για τη μάχη που δίνετε” συνέχισε.

Ακολούθησαν τοποθετήσεις από την Επιτροπή Αγώνα Ωρωπού, την Ομάδα Αλληλεγγύης Προσφύγων Μαλακάσας, τον Κώστα Παπαδάκη εκ μέρους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χ.Α, από εργάτη σε εργοστάσιο της Θήβας και διαβάστηκε χαιρετισμός από τη Λαϊκή Ενότητα. Στο τέλος ακολούθησε φαγοπότι σύμφωνα με τη μουσουλμανική παράδοση του Ραμαζανιού.


Νικητές μπήκαν ξανά στο εργοστάσιο το πρωί της Δευτέρας 19/6, οι μετανάστες εργάτες της Κ. Γεωργίου Α.Ε.

Οι εργάτες μετά από 19 μέρες απεργίας αποφάσισαν σε συνέλευσή τους να επιστρέψουν στη δουλειά, έχοντας αναγκάσει την εργοδοσία σε υποχώρηση.

Οι απολύσεις ανακλήθηκαν και οι συνθήκες άρχισαν ήδη να βελτιώνονται καθώς φτιάχτηκε τραπεζαρία για να κάνουν διάλειμμα οι εργάτες, φτιάχτηκαν τουαλέτες, εξασφαλίστηκε πόσιμο νερό. Ο Ασίφ, ο εργάτης που είχε δεχτεί βίαιη επίθεση γιατί ζήτησε το πιστοποιητικό υγείας, θα πάρει ό,τι έγγραφα έχει ανάγκη και πήρε πίσω το ποδήλατό του που είχε κρατήσει η εργοδοσία (!). Για πρώτη φορά τη Δευτέρα το πρωί οι εργάτες υπέγραψαν σε χαρτί τις βάρδιες τους και τις ώρες εργασίας. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας κέρδισαν από την εργοδοσία την αποπληρωμή όλων των χρωστούμενων υπερωριών.

Συνδικαλισμός

Το πιο σημαντικό είναι ότι μέσα σε αυτό το κάτεργο πλέον υπάρχει οργάνωση και συνδικαλισμός. Οι εργάτες από την αρχή της απεργίας οργανώθηκαν, έκαναν συνελεύσεις, εξέλεξαν 5μελή εργασιακή επιτροπή. Στην τριμερή της προηγούμενης βδομάδας η εργοδοσία αναγκάστηκε για πρώτη φορά να δεσμευτεί εγγράφως ότι αναγνωρίζει το συνδικαλισμό και θα διαβουλεύεται μαζί του.

Πιο δυνατοί κι οργανωμένοι πλέον μπορούν να διεκδικήσουν ότι θα τηρηθούν όσα έχουν συμφωνηθεί, ότι δεν θα υπάρξουν ξανά αντίστοιχες ρατσιστικές εργοδοτικές επιθέσεις, ότι θα εφαρμόζονται οι συμβάσεις εργασίας, θα τηρούνται τα ωράρια, θα πληρώνονται κανονικά και τις αργίες, τις υπερωρίες και τα νυχτερινά. Ότι οι συνθήκες εργασίας θα βελτιωθούν ακόμα περισσότερο, χωρίς κάμερες και μεγάφωνα που μέχρι τώρα το αφεντικό χρησιμοποιούσε για να βρίζει και να προσβάλει τους εργάτες.

Από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των απεργών βρέθηκαν η ΚΕΕΡΦΑ, η Ένωση Μεταναστών Εργατών, η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος, ο Συντονισμός Ενάντια στα Μνημόνια, το κλαδικό Συνδικάτο Χημικής Βιομηχανίας, η Ομοσπονδία Χημικής Βιομηχανίας, το ΕΚΑ και η εφημερίδα μας η Εργατική Αλληλεγγύη που πρόβαλε αδιάκοπα την απεργία παλεύοντας για να απλωθεί το μήνυμά της και να κερδηθεί συμπαράσταση. Μια σειρά σωματεία εξέδωσαν ψηφίσματα συμπαράστασης κι έδωσαν οικονομική ενίσχυση.

Η νίκη τους είναι νίκη για όλη την εργατική τάξη!