Η άποψή μας
Κλείνει μια συγκλονιστική χρονιά, η συνέχεια θα είναι ανώτερη

Φέτος τις ευχές για τις γιορτές τις μοίρασαν αγωνιστικά οι δάσκαλοι από τον Οκτώβρη. Η φωτό είναι από το απεργιακό συλλαλητήριο στις 18/10, αλλά ταιριάζει τέλεια αυτές τις μέρες με την ευχή να πάνε όλοι οι υπουργοί του Καραμανλή γρήγορα σπίτια τους.

Το 2006 κλείνει με έναν τρόπο αντάξιο των συγκλονιστικών εξελίξεων που το χαρακτήρισαν σαν χρονιά. Πάμε για Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά μάχης σε όλα τα μέτωπα -στην Εκπαίδευση, στον ΟΤΕ, στα Λιμάνια, στα Νοσοκομεία. Και όλα δείχνουν ότι ο καινούργιος χρόνος θα μπει δυναμικά συνεχίζοντας και κλιμακώνοντας αυτή την πορεία. 

Μέσα στη χρονιά που πέρασε είδαμε τον "πλανητάρχη" να κοιτάζει την ήττα στα μάτια: όχι μόνο στο Ιράκ, αλλά και στο Αφγανιστάν, και στο Λίβανο και μέσα στην ίδια την Αμερική. Και όπως έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν, όταν ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός σκοντάφτει, τότε παραπατάνε όλες οι άρχουσες τάξεις του πλανήτη. 

Στην Ευρώπη, τις πιο όμορφες στιγμές μας τις χάρισε η νεολαία της Γαλλίας, όταν τον Μάρτη σάρωσε με ένα κύμα καταλήψεων το νόμο "πρώτης απασχόλησης" του Σιράκ (CPE). Το μήνυμα εκείνης της έκρηξης αντήχησε παντού και βρήκε άμεση ανταπόκριση στην Ελλάδα. Οι φοιτητές με τις καταλήψεις του Μάη-Ιούνη εγκαινίασαν μια περίοδο όπου οι υπουργοί του Καραμανλή δεν μπορούν να κυβερνάνε όπως πριν. Είναι υποχρεωμένοι να κοιτάνε πάνω από τον ώμο τους για να δούνε τι κύμα αντίστασης έρχεται να τους χτυπήσει. 

Οι δάσκαλοι με την ιστορική απεργία τους τον Σεπτέμβρη-Οκτώβρη επιβεβαίωσαν αυτή την εικόνα. Αλλά έδειξαν και κάτι ακόμα: ότι και στον πιο ωραίο αγώνα έχουμε ανάγκη από την Αριστερά της νίκης κόντρα στις ταλαντεύσεις και τους συμβιβασμούς. 

Δυνατότητες

Η χρονιά που κλείνει δημιούργησε νέες δυνατότητες για την Αριστερά. Η κρίση της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας τύπου Μπλερ είναι πια ορατή παντού. Ο ίδιος ο Μπλερ έγινε πρωθυπουργός υπό προθεσμία και αναγκάστηκε να ανακοινώσει ότι θα φύγει στη νέα χρονιά, περικυκλωμένος από χιλιάδες διαδηλωτές κατά του πολέμου στο Ιράκ. Στην Ελλάδα, ο Γιώργος Παπανδρέου αναγκάστηκε να κάνει ανασχηματισμό στη "σκιώδη κυβέρνηση" του ΠΑΣΟΚ μπροστά στην αποτυχία του να προσελκύσει τον κόσμο που αγανακτεί με τη ΝΔ. Αλλά αυτές τις μέρες φρόντισε να μας αποδείξει ότι τίποτε δεν άλλαξε, πηγαίνοντας ταξίδι στο Λίβανο ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς όλων των Μπλερ για να στηρίξει την κυβέρνηση Σινιόρα που πολιορκείται από την οργή του κόσμου της Αντίστασης. Σε αντίθεση με αυτούς τους σοσιαλδημοκράτες, ο Τσάβες σάρωσε στη Βενεζουέλα μιλώντας για το Σοσιαλισμό στον 21ο αιώνα. 

Ατενίζουμε το 2007 με αισιοδοξία. Και φροντίζουμε να μετατρέψουμε την αισιοδοξία σε πράξη οργανώνοντας τις μάχες που θα μας βάλουν στον Γενάρη εκρηκτικά. Στις 10 του Γενάρη ξεκινάμε το νέο κύμα καταλήψεων για να πετάξουμε τα σχέδια αναθεώρησης του Αρθρου 16 στα σκουπίδια. Και στις 13 Γενάρη βγαίνουμε στα Προπύλαια υπερασπίζοντας την Πακιστανική Κοινότητα από τις απειλές του Πολύδωρα ότι θα απελάσει τον πρόεδρό της στη χούντα του Μουσάραφ. 

Μέσα από τη διπλή σύγκρουση με το νεοφιλελευθερισμό και τον πόλεμο χτίζουμε τη δύναμη του κινήματος και της Αριστεράς που του αξίζει. Για ν'ανοίξουμε το δρόμο για έναν κόσμο χωρίς φτώχεια και βία. Για να κάνουμε πραγματικότητα αυτή την ευχή που βρίσκεται στα χείλη όλων αυτές τις γιορτές.