Εργατικό κίνημα
Αγώνας στα Λιμάνια μέχρι τη νίκη

Από το Καλοκαίρι του 2005 έχουν ξεκινήσει αυτόν τον αγώνα οι Λιμενεργάτες

Για πέμπτη εβδομάδα οι εργαζόμενοι στο λιμάνι του Πειραιά συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους ενάντια στην απόφαση του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης. 

Οι Λιμενεργάτες συνεχίζουν με λευκή απεργία, αποχή από την υπερωριακή εργασία και την εργασία του Σαββατοκύριακου. Αυτός ο αγώνας έχει στριμώξει για τα καλά τον Κεφαλογιάννη και την κυβέρνηση της ΝΔ. Υστερα από ένα μήνα κινητοποιήσεων χιλιάδες κοντέινερς παραμένουν στο λιμάνι του Πειραιά χωρίς να μπορούν να μεταφερθούν στις αγορές. “Ο αγώνας μας συνεχίζεται μέχρι ο Κεφαλογιάννης να πάρει πίσω τα σχέδια για ιδιωτικοποίηση του λιμανιού” μας είπε ο Θανάσης Κανελλόπουλος, Λιμενεργάτης . “Ολοι οι συνάδελφοι εφαρμόζουμε την απόφαση του σωματείου. Κάνουμε καθημερινά λευκή απεργία με αποτέλεσμα να βγαίνει μόνο το ένα τέταρτο της δουλειάς. Δεν έχουμε εμπιστοσύνη στο διάλογο με τον υπουργό. Οσες φορές έχει πάει το σωματείο να διαπραγματευτεί με τον Κεφαλογιάννη δεν έχει βγει τίποτα γιατί αυτός επιμένει στα δικά του. Ετσι αυτή τη φορά απαιτούμε να τα πάρει όλα πίσω. 

Είμαστε αντίθετοι με την ιδιωτικοποίηση του ΣΕΜΠΟ γιατί έτσι ανοίγει την πόρτα για την πλήρη ιδιωτικοποίηση. Θέλουμε να εξασφαλίσουμε την εργασία μας και το λιμάνι να μείνει στο δημόσιο. Οπου έχει γίνει ιδιωτικοποίηση το αποτέλεσμα είναι να διαλυθούν οι εργασιακές σχέσεις και οι εργαζόμενοι να βρεθούν στο δρόμο, όπως έγινε με την ιδιωτικοποίηση του Σκαραμαγκά. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε και απαιτούμε να τα πάρουν όλα πίσω και θέλουμε τη συμπαράσταση όλου του κόσμου”.

Ο Κεφαλογιάννης τρέχει να μοιράσει υποσχέσεις στους εργαζόμενους. Εφτασε μάλιστα να δηλώσει στη βουλή ότι: “τους έχει γίνει πρόταση, να διερευνήσουμε τις προοπτικές παραχώρησης μετοχών στους εργαζομένους με προνομιακούς όρους, με φορολογικές απαλλαγές και χρηματοδοτικά κίνητρα”. Ακόμα και την προηγούμενη εβδομάδα ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ υποσχέθηκε στους εργαζόμενους του ΟΛΠ “την σιωπηρή αναβολή του διεθνούς διαγωνισμού για τουλάχιστον τρεις μήνες”. Τα δύο σωματεία εργαζομένων στο Λιμάνι η ΟΜΥΛΕ και η Ενωση Λιμενεργατών δεν δέχθηκαν την πρόταση και απαίτησαν την οριστική απόσυρση της απόφασης για ιδιωτικοποίηση και αποφάσισαν την συνέχιση των απεργιακών τους κινητοποιήσεων. 

Ακρίβεια

Η κυβέρνηση προσπαθεί να στείλει το μήνυμα ότι δήθεν οι απεργοί είναι υπεύθυνοι για την ακρίβεια και τις ελλείψεις στην αγορά, εξ αιτίας της υπολειτουργίας του εμπορικού λιμανιού. Ελπίζει ότι με αυτό τον τρόπο θα λειτουργήσει ο λεγόμενος “κοινωνικός αυτοματισμός” και ότι θα καταφέρει να απομονώσει τους λιμενεργάτες . Ομως τα πράγματα λειτουργούν προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Την περασμένη Παρασκευή έγινε σύσκεψη στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά όπου συμμετείχαν η ΟΜΥΛΕ, η Ενωση Λιμενεργατών ΟΛΠ, το Συνδικάτο Μισθωτών Οδηγών, το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Πειραιά, ο Εμπορικός Σύλλογος. Ολοι μαζί συμφώνησαν ότι ο μοναδικός υπεύθυνος είναι ο Κεφαλογιάννης και η απόφασή του να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση. “Το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, οι εργαζόμενοι στον ΟΛΠ, η Νομαρχία, οι παραλιμένιοι Δήμοι, επιμελητήρια και σύλλογοι της περιοχής είναι ξεκάθαροι. Ουσιαστική απόσυρση άμεσα της απόφασης του ΔΣ του ΟΛΠ και έναρξη ουσιαστικού και ειλικρινούς διαλόγου χωρίς προαπαιτούμενα και ειλημένες αποφάσεις, με τους εργαζόμενους αλλά και με τους φορείς της πόλης. Πρέπει ή όχι και για ποιους λόγους να εκποιηθεί η δημόσια σημαντικότερη και πιο κερδοφόρα δραστηριότητα του ΟΛΠ; Αυτό σημαίνει δημόσια διαβούλευση και διάλογος. Μπορείτε να το κάνετε κε υπουργέ, ή επιμένετε στο αποφασίζουμε και διατάσουμε;”.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κεφαλογιάννης βρίσκεται στριμωγμένος από την αντίσταση των εργαζόμενων. Τον Ιoύνη του 2005 ο Κεφαλογιάννης προσπάθησε με το έτσι θέλω να σταματήσει τις διαδικασίες για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας των Λιμενεργατών. Η κυβέρνηση προσπάθησε να ξεκινήσει από το λιμάνι την επίθεση στις ΣΣΕ και έσπασε τα μούτρα της γιατί βρήκε απέναντί της μία γερή απεργία διαρκείας που παρέλυσε το λιμάνι. Τότε ο Κεφαλογιάννης είχε προσπαθήσει να ρίξει λάσπη στον αγώνα των λιμενεργατών μιλώντας για μισθούς δεκάδων χιλιάδων ευρώ και για προνομιούχους εργαζόμενους. Τώρα η κυβέρνηση έχει απέναντί της λιμενεργάτες και υπαλλήλους αλλά και τους εργαζόμενους στα φορτηγά και όλους τους φορείς του Πειραιά.

Η νίκη των εργαζόμενων στο λιμάνι θα δώσει ένα γερό χαστούκι και θα κόψει τη φόρα στην κυβέρνηση της ΝΔ και στις επιθέσεις που ετοιμάζει σε όλα τα μέτωπα, στην Παιδεία, στην Υγεία, στις ΔΕΚΟ. Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι στο λιμάνι έχουν τη συμπαράσταση όλων των εργαζόμενων και της νεολαίας. Αυτό το μήνυμα θα στείλουμε όλοι μαζί στις 13 Δεκέμβρη στην πανεργατική απεργία της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.