Η Άποψή μας
Mια ελπιδοφόρα αρχή

Aπό αριστερά προς τα δεξιά: Mάριος Mιχαηλίδης, Παναγιώτης Σηφογιωργάκης, Παναγιώτης Σωτήρης, Δημήτρης Σαραφιανός, Eιρήνη Γαϊτάνου, Kατερίνα Kανελλοπούλου, Bασίλης Aρβανίτης, Kώστας Παπαδάκης, Πάνος Γκαργκάνας

Επιτέλους! Η Ριζοσπαστική Αριστερά πήρε μια κοινή πρωτοβουλία που στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, ανταποκρίνεται στο κίνημα που ξεδιπλώθηκε το τελευταίο διάστημα. Αυτή ήταν η αίσθηση του κόσμου που συγκεντρώθηκε το Σάββατο 9 Ιούνη στο Θέατρο Αλίκη για την πρώτη συνέλευση της πρωτοβουλίας «Η Ριζοσπαστική Αριστερά και οι εκλογές». 

Το μήνυμα αυτό το έστειλε πρώτα απ’ όλα ο ίδιος ο κόσμος με την παρουσία του. Η συμμετοχή κυμάνθηκε γύρω στα 1.000 άτομα, αριθμός που μιλάει από μόνος του για το ενδιαφέρον που ξεσηκώνει αυτή η πρωτοβουλία. Ηταν εκεί πολλοί νεολαίοι από το κίνημα των καταλήψεων. Αλλά δεν ήταν μόνοι. Δίπλα τους κι ανάμεσά τους ήταν οι ψαρομάλληδες από τη γενιά της Μεταπολίτευσης και από όλα τα κύματα των αγώνων που μεσολάβησαν από τότε. Από τις καταλήψεις του 1979 μέχρι την ηρωική απεργία των δασκάλων το περασμένο φθινόπωρο. 

Τα χειροκροτήματα αντήχησαν σε όλο το Πεδίο του Αρεως όταν ο δάσκαλος Μάριος Μιχαηλίδης έκλεισε τον πρώτο γύρο των ομιλητών με μια εμπνευσμένη τοποθέτηση. Είχαν προηγηθεί ο Κώστας Παπαδάκης, δικηγόρος, ο Παναγιώτης Σωτήρης από την ΑΡΑΝ, ο Δημήτρης Σαραφιανός από την ΑΡΑΣ, ο Παναγιώτης Σηφογιωργάκης από την ΟΚΔΕ και ο Πάνος Γκαργκάνας από το ΣΕΚ. 

Αναμφισβήτητα, όμως, η πιο δυνατή στιγμή της συνέλευσης ήταν όταν πήρε το λόγο ο Ευτύχης Μπιτσάκης. Τόνισε εξαρχής ότι δεν μιλάει εξονόματος κανενός άλλου παρά μόνο του εαυτού του. Αλλά όσο κι αν αυτό ήταν αυτονόητο, αφού όλοι ήμασταν εκεί σαν απλά μέλη της νέας κίνησης που πάμε να δημιουργήσουμε, η συγκίνηση ήταν επίσης αυτονόητη. Το ίδιο και ο ενθουσιασμός όταν κάλεσε να προχωρήσει αυτή η προσπάθεια. 

Kοινός άξονας

Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από έναν κοινό άξονα. Η δράση του χώρου της Ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει πλούτο σε πολλά μέτωπα. Είναι ώρα να τον εκφράσει και στην κεντρική πολιτική σκηνή. Το τόνισαν και το υπογράμμισαν πολλοί ομιλητές και ομιλήτριες από τους 37 που πήραν το λόγο μέσα στις πέντε περίπου ώρες που κράτησε η διαδικασία. 

Συνδικαλιστές από τα σχολεία, το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα θύμισαν ότι στις εκλογές των χώρων τους φτάνουν και ξεπερνούν το 10% και το 15% σε πολλές περιπτώσεις. Γιατί αυτή η παρουσία να λείπει το βράδυ των βουλευτικών εκλογών; Στο ίδιο μοτίβο στάθηκαν και αγωνιστές από τοπικές κινήσεις, από το χώρο της οικολογίας, από τις σχολές. 

Και βέβαια δεν έλειψαν οι φωνές από την επαρχία που έφεραν το μήνυμα ότι έχουν αρχίσει ήδη οι προσπάθειες για να απλωθεί αυτή η πρωτοβουλία παντού. Ο Γιώργος Τσιρώνης φοιτητής από τα Γιάννενα, ο Γιάννης Κούτρας γιατρός από τη Θεσσαλονίκη, η Βάσω Αλεξοπούλου καθηγήτρια από την Ξάνθη έδωσαν ξεκάθαρα το στίγμα ότι η μάχη με τους Ψωμιάδηδες, τους Παπαθεμελήδες και τους Καρατζαφέρηδες θα δοθεί και στη Θεσσαλονίκη, και στην Ηπειρο και στο πλευρό της μειονότητας στην Θράκη. 

Αυτό έγινε κοινή απόφαση όλων, όταν στο τέλος της βραδιάς η Κατερίνα Κανελλοπούλου, λογίστρια από τα Εξάρχεια που συντόνιζε τη συζήτηση μαζί με τον Βασίλη Αρβανίτη δάσκαλο από τον Κορυδαλλό και την Ειρήνη Γαϊτάνου φοιτήτρια από το ΕΜΠ, διάβασε ένα κείμενο που έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα για τοπικές συνελεύσεις παντού –στις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά, στις πόλεις της επαρχίας, στους χώρους και στους κλάδους δουλειάς και σπουδών. 

Ηταν ένα δυναμικό ξεκίνημα για μια δύσκολη και μακρόπνοη προσπάθεια. Ολοι φύγαμε πιο αισιόδοξοι και πιο αποφασισμένοι να δυναμώσουμε τη νέα ενότητα που αρχίσαμε να χτίζουμε και να την οδηγήσουμε εκεί που της αξίζει: στην πρώτη γραμμή της πάλης ενάντια στο σύστημα του κέρδους και του πολέμου.