Συνεντεύξεις
Nότια Κορέα: Αντίσταση στον ιμπεριαλισμό

Διαδήλωση ενάντια στα αμερικάνικα οπλικά συστήματα στη Σεούλ

Κιμ Γιουνγκ-ικ

Συνέντευξη με τον Κιμ Γιουνγκ-ικ, δημοσιογράφο στην εφημερίδα Εργατική Αλληλεγγύη στη Νότια Κορέα. 
Ο Κιμ Γιουνγκ-ικ μίλησε στο Νίκο Λούντο.

Ποια είναι η κατάσταση στην κορεατική χερσόνησο μετά τις πρόσφατες ανταλλαγές απειλών μεταξύ Τραμπ και Β.Κορέας;

Η ένταση στην κορεατική χερσόνησο έχει κορυφωθεί από τη στιγμή που ανέλαβε ο Τραμπ. Η Βόρεια Κορέα απάντησε με δοκιμή βόμβας υδρογόνου μετά από τις δοκιμές διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων.

Μετά τη δοκιμή της βόμβας υδρογόνου, η κυβέρνηση Τραμπ εκτόξευσε κάθε είδους πολεμική απειλή. Ο ίδιος ο Τραμπ είπε: “Θα δούμε τι θα γίνει" όταν τον ρώτησαν αν σκέφτεται να δράσει στρατιωτικά κατά της Β. Κορέας. Ο Υπουργός Άμυνας, Τζέιμς Μάτις, μίλησε για “μαζική στρατιωτική απάντηση, και αποτελεσματική και σαρωτική" που ίσως οδηγήσει σε “ολική εξολόθρευση”. Τώρα η αμερικάνικη κυβέρνηση λέει ότι θα επιβάλει τις “ισχυρότερες δυνατές" κυρώσεις στη Β.Κορέα που ισοδυναμούν με οικονομικό αποκλεισμό.

Ένας άμεσος πόλεμος δεν είναι το πιο πιθανό σενάριο σε αυτό το σημείο. Όμως η αυξημένη ένταση επιδεινώνει με βεβαιότητα την αστάθεια στην περιοχή. Επιπλέον, ο Ντόναλντ Τραμπ βρίσκεται επικεφαλής των ΗΠΑ. Αν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην Ανατολική Ασία ενταθούν κι άλλο, τα πράγματα θα φτάσουν να γίνουν πραγματικά επικίνδυνα σε κάποιο σημείο.

Ποιοι ανταγωνισμοί και συμφέροντα βρίσκονται πίσω από τις εντάσεις στην περιοχή;

Το πρόγραμμα ανάπτυξης πυρηνικού οπλοστασίου της Β. Κορέας δεν μπορεί να έχει καμία στήριξη. Παρέχει το πρόσχημα για να προχωρούν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στις πολεμικές τους κινήσεις και το μόνο αποτέλεσμα είναι μεγαλύτερη αστάθεια. Με το να διοχετεύει έναν απίστευτο όγκο πόρων και χρήματος στην ανάπτυξη πυρηνικών βομβών και πυραύλων, η Β. Κορέα δείχνει ότι δεν είναι κανενός είδους σοσιαλιστική κοινωνία, αλλά ένα κομμάτι του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος.

Ωστόσο, οι αναλύσεις που δείχνουν το πυρηνικό πρόγραμμα της Β. Κορέας ως το βασικό ένοχο της αστάθειας στην Ανατολική Ασία είναι λάθος. Τα βορειοκορεατικά πυρηνικά όπλα δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά των ΗΠΑ. Εξάλλου, υπάρχουν 25 χιλιάδες αμερικανικά στρατεύματα στη Νότια Κορέα, και τα συμβατικά όπλα των ΗΠΑ και της Ν. Κορέας είναι σαρωτικά περισσότερα από της Β. Κορέας.

Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η Β. Κορέα δεν κατάφερε να ξεφύγει από την αμερικάνικη στρατηγική που ήθελε να βάλει φρένο στους ανταγωνιστές των ΗΠΑ στην Ανατολική Ασία. Αρκεί να κοιτάξει κανείς το χάρτη -η κορεατική χερσόνησος βρίσκεται ανάμεσα στην Κίνα, την Ιαπωνία και τη Ρωσία. Οι ΗΠΑ για δεκαετίες έλεγαν υπερβολές για την “απειλή" της Β. Κορέας και τις αξιοποιούσαν για να ενισχύσουν τους συμμάχους τους και να επεκτείνουν τα πολεμικά τους παιχνίδια στην περιοχή.

Σε απάντηση, η γραφειοκρατία της Β. Κορέας έτρεξε να αναπτύξει πρόγραμμα πυρηνικών όπλων. Το μήνυμα έγινε πιο ξεκάθαρο όταν είδαν τι έγινε με τον Σαντάμ Χουσεΐν που τον σκότωσαν μετά την εισβολή στο Ιράκ. Με την τακτική του να φέρνει τα πράγματα στο χείλος της αβύσσου, η Β. Κορέα επιδιώκει να εξασφαλίσει τη διαβεβαίωση ότι το καθεστώς είναι ασφαλές και οικονομικά ανταλλάγματα από τις ΗΠΑ. Κατά συνέπεια, τα πυρηνικά όπλα της Β. Κορέας πρέπει να τα βλέπουμε σαν επακόλουθο ή ακούσια συνέπεια της αμερικανικής στρατηγικής στην Ανατολική Ασία.

Η τρέχουσα ένταση εξελίσσεται ταυτόχρονα μέσα σε ένα περιβάλλον αυξανόμενων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Οι ΗΠΑ επιδιώκουν να μετατρέψουν τις ασιατικές χώρες που ανησυχούν για την άνοδο της Κίνας σε συνεταίρους στην προσπάθεια να ανακόψουν την Κίνα. Μ'αυτόν τον τρόπο ο Τραμπ εντείνει την πίεση κατά της Κίνας. Δεν είναι σύμπτωση ότι αυξήθηκε η ένταση στα Ιμαλάια (μια περιοχή διεκδικούμενη από την Κίνα και την Ινδία), στα στενά της Ταϊβάν και την κορεατική χερσόνησο σχεδόν ταυτόχρονα.

Τον Απρίλη, ο Τραμπ ξεκίνησε την ανάπτυξη του συστήματος THAAD, ενός μόλις μέρους των αμερικανικών πυραύλων στην Ν. Κορέα που έχουν στόχο τους κινέζικους πυραύλους. Η “απειλή" της Β. Κορέας και σ'αυτήν την περίπτωση χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχημα.

Η Β. Κορέα είχε καλέσει σε διάλογο αλλά ο Τραμπ και ο Νοτιοκορεάτης πρόεδρος Μουν Τζε-ιν απέρριψαν την προσφορά. Οι ΗΠΑ επίσης επέβαλαν κυρώσεις σε μια κινέζικη τράπεζα λόγω των συναλλαγών της με τη Β. Κορέα. Λίγο αργότερα, η Β. Κορέα εκτόξευσε ένα διηπειρωτικό πύραυλο.

Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχουν αντιτιθέμενα συμφέροντα στην Κορέα. Η Κίνα τσακώνεται με τη Β. Κορέα για το πυρηνικό της πρόγραμμα, αλλά θέλει να αποφύγει την κατάρρευση του καθεστώτος που θα την οδηγούσε να έχει σύνορα με τη Ν. Κορέα που φιλοξενεί αμερικανικά στρατεύματα.

Τον Αύγουστο, η ελεγχόμενη από το κινέζικο κράτος εφημερίδα Global Times διακήρυξε σε ένα κύριο άρθρο ότι “αν οι ΗΠΑ και η Ν. Κορέα πραγματοποιήσουν χτυπήματα και προσπαθήσουν να ανατρέψουν το βορειοκορεατικό καθεστώς και να αλλάξουν την πολιτική ισορροπία στην κορεατική χερσόνησο, η Κίνα θα τους εμποδίσει”.

Η Κίνα και η Ρωσία έχουν διαφορετικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, αλλά και οι δύο έχουν αίσθηση πόσο φουσκώνουν οι ΗΠΑ την “απειλή" της Β. Κορέας.

Ο Τραμπ αυξάνει την πίεση πάνω στην Κίνα μιλώντας για την “ευθύνη" της για το πυρηνικό πρόγραμμα της Β. Κορέας. Επιπλέον, οι εμπορικές διαμάχες ΗΠΑ -Κίνας που άναψαν περισσότερο με τον Τραμπ αλληλεπιδρούν με το βορειοκορεατικό ζήτημα με τρόπους που επιδεινώνουν τις εντάσεις μεταξύ των δύο πλευρών.

Είναι ωστόσο πιθανό τα πράγματα να οδηγηθούν σε μια προσωρινή ύφεση. Μπορεί ακόμη και να δούμε τις ΗΠΑ και τη Β. Κορέα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Παρόλα αυτά, η ουσία της σημερινής σύγκρουσης είναι η ενδοϊμπεριαλιστική διαμάχη για την κορεατική χερσόνησο και γι'αυτό η ένταση θα αναπαράγεται διαρκώς. 

Πώς αντιδρά η καινούργια κυβέρνηση της Ν. Κορέας στις εξελίξεις;

Ο Μουν Τζε-ιν ανέβηκε στην εξουσία το Μάη, αφού οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις έριξαν τη δεξιά κυβέρνηση. Επειδή η προηγούμενη κυβέρνηση είχε ακολουθήσει προκλητικά φιλοαμερικάνικη και φιλογιαπωνέζικη πολιτική και μ'αυτόν τον τρόπο είχε αυξήσει την αστάθεια, πολλοί περίμεναν ότι η νέα κυβέρνηση θα ήταν διαφορετική.

Όμως ο Μουν διαψεύδει τις προσδοκίες. Συνεργάζεται στενά με τις πολιτικές του Τραμπ, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης του THAAD και των απειλών στη Β. Κορέα.

Η Δεξιά ζητάει την (επανα)ανάπτυξη των αμερικανικών τακτικών πυρηνικών όπλων στη χώρα. Η κυβέρνηση Μουν δεν συμμερίζεται αυτή την άποψη, αλλά μιλάει για κατασκευή πυρηνικών υποβρυχίων από την ίδια τη Ν. Κορέα. Καθώς οι ΗΠΑ αντιτίθενται στην κατοχή πυρηνικών όπλων από τη Β. Κορέα, τα πυρηνικά υποβρύχια γίνονται μια πλάγια μέθοδος προς τα εκεί.

Ο Μουν ανακοίνωσε επίσης ότι θα αυξήσει το μέγεθος των ενόπλων δυνάμεων. Συμφωνεί έτσι με τον Τραμπ που απαιτεί μεγαλύτερη συνεισφορά από τους συμμάχους.

Η φιλοϊμπεριαλιστική πολιτική της νέας κυβέρνησης χειροτερεύει την ένταση στη χερσόνησο.

Πώς επηρεάζεται η εργατική τάξη της Ν. Κορέας από όλα αυτά και ποιο είναι το κλίμα;

Η πολεμοκάπηλη προπαγάνδα της Δεξιάς που καλεί σε πυρηνικό εξοπλισμό της χώρας και πιο άγριες κυρώσεις κατά της Β. Κορέας δεν φαίνεται να πιάνει στην εργατική τάξη. Αν και πολλοί εργάτες ανησυχούν για ένα πιθανό χτύπημα από τη Β. Κορέα, εξίσου απορρίπτουν την “τρέλλα" του Τραμπ.

Ωστόσο, υπάρχει μια αντιπαράθεση για την ευθυγράμμιση του Μουν με τον Τραμπ. Η πλειοψηφία των ρεφορμιστικών δυνάμεων είχε επενδύσει ελπίδες στον Μουν μετά από τόσα χρόνια Δεξιάς. Αλλά πρόσφατα, η κυβέρνηση κατέστειλε την τοπική αντίσταση κατά της εγκατάστασης του THAAD. Πολλοί εργάτες απογοητεύτηκαν από αυτή την κίνηση και βλέπουμε την αρχή μιας ρήξης μέσα στον κόσμο που υποστήριζε την κυβέρνηση, ιδιαίτερα στον κόσμο που είχε διαδηλώσει κατά της Δεξιάς. Είναι κρίσιμο για την Αριστερά να παρέμβει σε αυτήν την εξέλιξη.

Πώς λοιπόν παρεμβαίνει η Αριστερά και τι κάνουν οι επαναστάτες;

Το πυρηνικό πρόγραμμα της Β. Κορέας προκαλεί εδώ και καιρό αντιπαραθέσεις στην Αριστερά. Οι φιλοβορειοκορεάτες σταλινικοί υποστηρίζουν το πρόγραμμα ως μέρος της αναγκαίας αυτοάμυνας ενάντια στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Από την άλλη, οι πασιφιστές και πολλοί ρεφορμιστές καταλήγουν σε μια ψεύτικη ισορροπία, καταγγέλλοντας εξίσου τη Β. Κορέα και τις ΗΠΑ, με κάποιους να φτάνουν να ρίχνουν τις ευθύνες στη Β. Κορέα. Γι' αυτό η κοινή δράση κατά του THAAD είναι δύσκολη υπόθεση.

Η Εργατική Αλληλεγγύη υποστηρίζει ότι η κορεατική Αριστερά πρέπει να έχει προτεραιότητα την αντίσταση στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και την πολιτική της κυβέρνησης Μουν, χωρίς όμως να αναγνωρίζει το πυρηνικό πρόγραμμα της Β. Κορέας ως εργαλείο αντιιμπεριαλιστικού αγώνα.

Οι πασιφιστικές-ρεφορμιστικές δυνάμεις προσπαθούν να δώσουν συμβουλές καλής διπλωματίας στον Μουν, αλλά αυτό είναι ουτοπία. Η ειρήνη δεν έρχεται από τις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τους ηγέτες Βορρά και Νότου. Η Εργατική Αλληλεγγύη υποστηρίζει πως πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι ότι ο κύριος υπεύθυνος είναι ο ιμπεριαλισμός και ότι το χτίσιμο ενός αντιιμπεριαλιστικού, αντικαπιταλιστικού εργατικού κινήματος είναι ο δρόμος προς τα μπρος.