Εργατικό κίνημα
Απεργία πείνας δημοσιογράφων: "Να προχωρήσει ο κλάδος σε μαζικούς αγώνες"

Γυναίκες διαδηλώτριες σε αντίσκηνα στο κέντρο της Αθήνας είναι μια εικόνα που παραπέμπει στον ηρωικό αγώνα των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών ενάντια στις απολύσεις του Σαμαρά. Πέρασαν όμως δυόμιση χρόνια από τη νίκη αυτού του αγώνα και αυτές τις μέρες, αν περάσει κανείς από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ στην Ακαδημίας, θα δει δυο αντίσκηνα κι ένα πανό που γράφει “Απεργία πείνας δημοσιογράφων – κλέβουν το επικουρικό μας – έρχεται η σειρά σας”. Πρόκειται για τέσσερις γυναίκες, που βλέποντας την αδράνεια της συνδικαλιστικής ηγεσίας να διεκδικήσει δυναμικά τη σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε απεργία πείνας.

“Δεν είμαστε πρωτοπορία. Αποφασίσαμε να κάνουμε απεργία πείνας για να αφυπνίσουμε τους συναδέλφους” μας λέει μια από τις απεργούς, η Ελένη Ανδριανού. “Η απεργία πείνας η δικιά μας δεν φτάνει. Εμείς προσπαθούμε να κάνουμε μια αρχή. Χρειάζεται οι συνάδελφοί μας να συνεχίσουν με μαζικούς απεργιακούς αγώνες. Υπάρχει μια απόφαση από μια μαζικότατη γενική συνέλευση που λέει απεργία διαρκείας. Πρέπει να οργανωθεί από μαγαζί σε μαγαζί και να ξεκινήσει. Μια απεργία όχι μόνο για το ταμείο αλλά και τη ζωή μας. Για να μπορούμε να κάνουμε πραγματικό ρεπορτάζ, να μαθαίνει ο κόσμος την αλήθεια και να μην είναι έρμαιο των εργοδοτών. Για να ξέρει ο κάθε συνάδελφος ότι έχει ένα κίνημα από πίσω του”.

Απεργία πείνας

Δίπλα της η Μαρίνα Βήχου, επίσης απεργός πείνας συνεχίζει: “Μπορεί οι τέσσερις που είμαστε εδώ να μην ανήκουμε σε μια παράταξη αλλά αυτό που μας ενώνει είναι το 'φέρτε πίσω τα χρήματα που μας κλέψατε'. Χρειάζεται όλοι μαζί, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι κι άνεργοι του κλάδου να παλέψουμε για να σωθεί το ταμείο. Το θέμα αφορά όλο τον κλάδο. Αυτό το μήνυμα θέλουμε να στείλουμε με την απεργία πείνας. 

Είναι το ταμείο που έχει την περίθαλψη και την επικούρησή μας και το χτίσαμε μόνοι μας. Αυτόνομο και αυτοδιαχειριζόμενο. Δεν θα συμφωνήσουμε με καμία απόφαση κυβέρνησης – εργοδοτών - συνδικαλιστών, που θα αλλάζει τον αυτόνομο και αυτοδιοικούμενο χαρακτήρα του ταμείου, που θα βάζει στη διοίκηση τους εργοδότες με δικαίωμα βέτο κι όλα όσα ζητάει ο εκπρόσωπος των αφεντικών κ.Κυριακόπουλος.  

Διαλέξαμε το πεζοδρόμιο έξω από την ΕΣΗΕΑ γιατί αυτό είναι το σωματείο μας. Θέλουμε να στείλουμε το μήνυμα ότι η ΕΣΗΕΑ είναι δικιά μας, των απλών εργαζόμενων του κλάδου και η ηγεσία της πρέπει να μας ακούει.

Έχουμε ακούσει κριτικές για το γεγονός ότι προχωρήσαμε σε απεργία πείνας. Δυστυχώς η συγκυρία έχει εμποδίσει να βγει μια μαζική κινητοποίηση. Φτάσαμε στο ύστατο σημείο. Η απεργία πείνας είναι μια πολύ σεβαστή μορφή πάλης. Την έχουν χρησιμοποιήσει από τις Σουφραζέτες μέχρι τους Ιρλανδούς επαναστάτες και τον Γκάντι. Σημαίνει ότι φτάνεις να ρισκάρεις ακόμα και την ίδια σου τη ζωή για έναν δίκαιο αγώνα και για την αξιοπρέπεια”.

Συγκέντρωση στο υπουργείο Εργασίας λάμβανε χώρα το μεσημέρι της Τρίτης 17/10, όπου ήταν προγραμματισμένη διμερής συνάντηση με το υπουργείο. Θα ακολουθούσε συναυλία συμπαράστασης στις απεργούς πείνας, έξω από την ΕΣΗΕΑ, με το συγκρότημα φίλων Μ.Θεοδωράκη “Άξιον Εστί”. Ανακοίνωση συμπαράστασης και κάλεσμα στις κινητοποιήσεις εξέδωσε η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή, το μετωπικό σχήμα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στην ΕΣΗΕΑ. 

Στέλιος Μιχαηλίδης


Να μην αφήσουμε τη συνδικαλιστική ηγεσία να ξεπουλήσει το ταμείο μας

ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΡΑ για να σώσουμε τον ΕΔΟΕΑΠ
ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ στις συναδέλφισσες απεργούς πείνας

Τέσσερις συναδέλφισσες προχώρησαν εδώ και ημέρες σε απεργία πείνας, συνεχίζοντας από εκεί που ξεκίνησε ο συνάδελφος Θοδωρής Β. Έχουν κατασκηνώσει έξω από την ΕΣΗΕΑ, διεκδικώντας να σταματήσουν την καταστροφή του ΕΔΟΕΑΠ που έχουν δρομολογήσει κυβέρνηση και εργοδότες. Είμαστε στο πλευρό τους, τους στηρίζουμε με κάθε τρόπο και απαιτούμε από τις Ενώσεις να προχωρήσουν έστω και την ύστατη ώρα στην υλοποίηση της απόφασης της συνέλευσης του ΕΔΟΕΑΠ τον Ιούλιο για απεργία διαρκείας στον κλάδο.

Είναι απαράδεκτο, η πλειοψηφία του ΔΣ της Ένωσης Συντακτών, αλλά και των υπόλοιπων ενώσεων που απαρτίζουν τον ΕΔΟΕΑΠ, αντί να ταρακουνηθούν από την απεργία πείνας των συναδέλφων και να σημάνουν συναγερμό για όλο τον κλάδο, συνεχίζουν τις επισκέψεις δημοσίων σχέσεων στα γραφεία πολιτικών κομμάτων, πολιτικών αρχηγών και υπουργών της.

Είναι προφανές ότι:

• Οι διαπραγματεύσεις με την εργοδοσία και την κυβέρνηση, όχι μόνο δεν κέρδισαν τίποτε αλλά αντίθετα επιβεβαιώθηκε ότι όταν δίνεις ένα δάχτυλο στον εχθρό, αυτός σου παίρνει όλο το χέρι. Η αδιαλλαξία των εργοδοτών χτυπάει κόκκινο και η κυβέρνησης συνεχίζει να παίρνει το μέρος τους αδιάντροπα. Το νέο σχέδιο ατομικής σύμβασης που ζητάει ο Μαρινάκης να υπογράψουν οι εργαζόμενοι του πρώην ΔΟΛ δείχνει ότι η εργοδοσία όσο δεν συγκρουόμαστε μαζί της θα ξηλώσει κάθε εργατική κατάκτηση.

• Η απάντηση στον ξαφνικό θάνατο του ΕΔΟΕΑΠ δεν μπορεί να είναι η πρόταση που παρουσιάζουν Καπάκος, Αντωνιάδου, Γκανάς κλπ, αλλά αντίθετα, να πληρώσουν αφεντικά και κράτος για τον ΕΔΟΕΑΠ. Τα αφεντικά που δεκαετίες τώρα τρώνε τα χρήματα του αγγελιοσήμου, και βέβαια το κράτος γιατί χωρίς την δική του συμμετοχή και εγγύηση δεν μπορεί να επιβιώσει σε αυτή την εποχή της γενικής απληρωσιά και της μαζικής ανεργίας κανένα ασφαλιστικό ταμείο. Αυτό σημαίνει η απαίτηση να νομοθετήσει η κυβέρνηση πόρο για τον ΕΔΟΕΑΠ που να μπορεί να τον κρατήσει στη ζωή (και όχι το επαίσχυντο 2%), σε αντίθεση με τις επιταγές της τρόικας και των μνημονίων.

• Οι δύο απεργιακές κινητοποιήσεις που προκηρύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα δεν είναι αρκετές να κάμψουν την εργοδοτική και κυβερνητική αδιαλλαξία. Χρειάζεται να προχωρήσει ο κλάδος σε κλιμάκωση με απεργία διαρκείας. Μονάχα έτσι κυβέρνηση και αφεντικά θα συνειδητοποιήσουν ότι έχουν πολλά περισσότερα να χάσουν. Μονάχα έτσι οι συνάδελφοι θα εμπνευστούν ότι πηγαίνουμε να δώσουμε ένα αγώνα με προοπτική νίκης.

• Είναι φανερό σε εμάς, ότι ο αγώνας για την σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ δεν είναι ένας συντεχνιακός αγώνας για να σώσουμε «το δικό μας ταμείο». Είναι μια μάχη όλης της εργαζόμενης κοινωνίας για περισώσει τις ασφαλιστικές κατακτήσεις από την λαίλαπα των μνημονίων. Την ίδια ώρα με εμάς βρίσκονται σε αγώνα για τον ίδιο λόγο εργαζόμενοι και συνταξιούχοι από τις τράπεζες. Παλεύουμε για ένα κοινό απεργιακό μέτωπο αγώνα που θα βάλει στην προμετωπίδα του την διεκδίκηση αξιοπρεπούς ασφαλιστικής κάλυψης όλης της εργαζόμενης κοινωνίας.

Απαιτούμε:

• Να σταματήσει εδώ και τώρα κάθε διαπραγμάτευση με τους αυτουργούς της καταστροφής του Οργανισμού υγείας και επικούρησης του κλάδου.

• Να εφαρμοστούν οι αποφάσεις της γενικής συνέλευσης του ΕΔΟΕΑΠ για δυναμική αντίδραση με απεργιακές κινητοποιήσεις διαρκείας.

• Να γίνει έκτακτη γενική συνέλευση της ΕΣΗΕΑ και των υπόλοιπων Ενώσεων που απαρτίζουν τον ΕΔΟΕΑΠ, για να αποφασίσουν οι ίδιοι οι συνάδελφοι με ποιόν τρόπο θα αγωνιστούν. Είναι απαράδεκτο και βαθιά αντιδημοκρατικό, την ώρα που γκρεμίζονται κατακτήσεις δεκαετιών τα ΔΣ να μην έχουν σημάνει συναγερμό στο κλάδο και να μην καλούν σε συνέλευση τα μέλη τους.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ