Γράμματα και σχόλια
Eννέα χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου

Εννιά χρόνια κλείνουν την Τετάρτη 6 Δεκέμβρη από την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Κορκονέα στα Εξάρχεια, που έγινε η αφορμή για το ξέσπασμα της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008. Είναι μια επέτειος που το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα ποτέ δεν σταμάτησε να τιμά, υπενθυμίζοντας ότι όλα τα μέτωπα που οδήγησαν σε εκείνο τον ξεσηκωμό παραμένουν ανοιχτά.

Η δολοφονία του Αλέξη είχε έρθει να ξεχειλίσει το ποτήρι της οργής μιας εργατικής τάξης και μιας νεολαίας που όλο το προηγούμενο διάστημα πολεμούσε τη λιτότητα και τις απολύσεις, βρίσκοντας απέναντί της αστυνομική καταστολή. Η εξέγερση του Δεκέμβρη ένωσε τα αιτήματα ενάντια στις κυβερνητικές επιθέσεις με τα αιτήματα για να διαλυθούν τα ΜΑΤ, να αφοπλιστεί η αστυνομία, να σταματήσουν οι αστυνομικές αυθαιρεσίες. Και έγινε η αρχή του τέλους για την τότε κυβέρνηση Καραμανλή.

Όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις στη συνέχεια προχώρησαν σε ένα όργιο αστυνομικής βίας ενάντια στις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων και της νεολαίας, από τις πανεργατικές απεργιακές διαδηλώσεις μέχρι τις καταλήψεις των πλατείων και των χώρων δουλειάς. Οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά συνέδεσαν το όνομά τους με τις εικόνες του πνιγμένου από τα χημικά Συντάγματος, των ανοιγμένων κεφαλιών εργαζόμενων, νεολαίων και συνταξιούχων, των αστυνομικών ντου σε εργατικούς χώρους όπως το αμαξοστάσιο του Μετρό στα Σεπόλια ή το κατειλημμένο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, της αστυνομικής κάλυψης των χρυσαυγίτικων πογκρόμ.

Υποσχέσεις

Οι μάχες ενάντια στην καταστολή ήταν ο λόγος που ανάμεσα στις πολλές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ όταν διεκδικούσε την κυβερνητική εξουσία ήταν ο αφοπλισμός των ΜΑΤ, η διάλυση των δολοφονικών -όπως είχε αποδειχτεί τα προηγούμενα χρόνια με επιθέσεις με τις μηχανές τους μέσα σε μπλοκ διαδηλωτών- ομάδων όπως οι ΔΙΑΣ και οι ΔΕΛΤΑ, η απόλυση όλων όσων είχαν σχέσεις με τη ναζιστική Χρυσή Αυγή. Στη συνέχεια, αυτές οι υποσχέσεις μετατράπηκαν σε αφηρημένες διακηρύξεις για “εκδημοκρατισμό της αστυνομίας” και σε ανούσια καλέσματα “στους χρυσαυγίτικους θύλακες μέσα στην αστυνομία να αυτοδιαλυθούν”. Και σήμερα πια έχουν γίνει ανοιχτή καταστολή απέναντι σε όλα τα κομμάτια, από τους εργαζόμενους και τη νεολαία μέχρι τους μετανάστες και τους πρόσφυγες στα στρατόπεδα.

Μόνο την περασμένη Τετάρτη 29/11, τα “εκδημοκρατισμένα” ΜΑΤ του ΣΥΡΙΖΑ κατέστειλαν τους διαδηλωτές που αντιδρούν στους πλειστηριασμούς με ξύλο και χημικά ακόμα και μέσα σε κλειστό χώρο, επιτίθονταν στους φοιτητές που είχαν συγκεντρωθεί στο υπουργείο Παιδείας ενάντια στις μνημονιακές επιθέσεις στην εκπαίδευση και ταυτόχρονα φυλούσαν το υπουργείο Υγείας από τους εργαζόμενους των νοσοκομείων που διεκδικούν μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Η προσαρμογή της κυβέρνησης και σε αυτό το επίπεδο είναι τόσο μεγάλη, που ούτε καν τους μπάτσους που δικάζονται για χτυπήματα και επιθέσεις τους στο παρελθόν δεν μπορεί να καταδικάσει. Αυτές τις μέρες ξεκίνησε η δίκη 18 ΜΑΤζήδων που πρωτοστάτησαν στην άγρια καταστολή της 48ωρης πανεργατικής απεργίας στις 28 και 29 Ιούνη του 2011 ενάντια στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα της κυβέρνησης τότε Παπανδρέου.

Τα θύματα, πολίτες, συνδικαλιστές, εργαζόμενοι, πασχίζουν να αποδείξουν την ενοχή των κατηγορουμένων παρότι τους έχουν αναγνωρίσει και οι μαρτυρίες τους για τις επιθέσεις που δέχτηκαν είναι συγκλονιστικές. Το δικαστήριο είναι εχθρικό απέναντι στους πολιτικούς ενάγοντες και τους μάρτυρες κατηγορίας, οι ΜΑΤτζήδες έχουν οδηγηθεί στη δικαιοσύνη για πλημμελήμματα (αντί για κακουργηματικές πράξεις όπως θα έπρεπε), κάποιοι από τους κατηγορούμενους έχουν αμειφθεί και προαχθεί από τη σημερινή κυβέρνηση και πολλοί ακόμα που έχουν επίσης αναγνωριστεί για συμμετοχή στις επιθέσεις δεν κάθονται καν στο εδώλιο. Η σιωπή και η συγκάλυψη είναι τα στοιχεία που κυριαρχούν από τη μεριά της κυβέρνησης και σε αυτή την υπόθεση, αφήνοντας όλα τα περιθώρια στην αθώωση των κατηγορουμένων.

Αυτές οι επιθέσεις, για να εξασφαλίζονται τα κέρδη των τραπεζιτών και όλων των αφεντικών, είναι που κάνουν την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη και της εξέγερσης του Δεκέμβρη τόσο επίκαιρη. Τιμούμε τους νεκρούς μας, ζωντανεύοντας το μήνυμα της ανατροπής.