Συνεντεύξεις
Η μάχη των ΤΕΙ - μιλούν οι φοιτητές/τριες της κατάληψης

Το μπλοκ της ΣΓΤΚΣ στην Πανεργατική απεργία, 14/12

Συνέντευξη με τα μέλη του Συντονιστικού Κατάληψης της ΣΓΤΚΣ του ΤΕΙ Αθήνας, Εύα Ταλήφου, Ελένη Στάθη, Χρυσούλα Νεφέλη Κούρκουλου, Αργύρη Σκούρτη, Βασίλεια Χαρλαύτη.

Γιατί έχετε προχωρήσει στην κατάληψη της σχολής;

Εύα: Ξεκινήσαμε τον αγώνα από τη στιγμή που μάθαμε για την επίθεση στο ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά. Ήρθε ένας νόμος Γαβρόγλου, ένα Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, που μας ξεσήκωσε. Θέλουν να συγχωνεύσουν τα δύο ΤΕΙ, ουσιαστικά να προχωρήσουνε σε συγχώνευση-κατάργηση τμημάτων, να χτυπήσουν τα επαγγελματικά μας δικαιώματα, να περάσουν ιδιωτικοποιήσεις, διετή προγράμματα σπουδών, χωρίς επαρκή χρηματοδότηση. Αυτή είναι η αιχμή. Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής είναι μια απάτη, δε θέλουμε να περάσει. Έτσι έχουμε ξεσηκωθεί με καταλήψεις για να ανατρέψουμε την επίθεση.

Χρυσούλα: Αυτό που προσωπικά με κινητοποίησε στο φοιτητικό κίνημα είναι ότι πολλά παιδιά θα μείνουν χωρίς σπουδές. Η ιδιωτικοποίηση, οι συγχωνεύσεις, η μείωση εισακτέων γίνονται εν μέσω κρίσης. Τα σπίτια έχουν διαλυθεί, δεν έχουν λεφτά που σημαίνει ότι αν δεν έχεις χρήματα για κάποιο ΙΕΚ, δε θα σπουδάζεις. Μας θέλουν ανειδίκευτους και αναλώσιμους. Είναι απαράδεκτο και άθλιο να μένουν νέα παιδιά χωρίς παιδεία. Πέρα από τις συγχωνεύσεις των τμημάτων, έχουμε γενικά πρόβλημα στην παιδεία, δεν υπάρχει σίτιση, δεν υπάρχει στέγαση, δεν υπάρχει ασφάλιση των φοιτητών, όλα είναι στο αέρα. Διεκδικούμε αυτό που μας αξίζει και ένα καλύτερο μέλλον. Σα φοιτητές εργαζόμαστε πάρα πολύ σκληρά για να πάρουμε γνώσεις σε αυτή την εποχή, πάρα πολλοί από εμας δουλεύουμε ενώ φοιτούμε. Η κατάληψη είναι ένα πολύ δυνατό μέσο για να δείξουμε γιατί αγωνιζόμαστε.

Πώς ξεκίνησε η μάχη;

Ελένη: Ξεκίνησε με γενικές συνελεύσεις. Δεν ήταν γεμάτο το αμφιθέατρο στην αρχή, πολλοί φοιτητές δεν ξέρανε καν τι είναι το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Μας έλεγαν Πανεπιστήμιο, οπότε “αναβάθμιση”, οπότε το θέλουμε, γιατί όχι; Χρειαζόταν πολλή συζήτηση για να μη περάσει αυτή η προπαγάνδα. Έτσι άρχισαν να μαζικοποιούνται οι συνελεύσεις, να ακούν οι φοιτητές τι είναι το Πανεπιστήμιο, να ψηφίζουν, να μιλάνε οι ίδιοι. Έτσι η πλειοψηφία αποφάσισε ότι θέλει να το παλέψει. Κάναμε γενικές συνελεύσεις κάθε βδομάδα, κάθε Δευτέρα. Είμαστε σε κατάληψη τέσσερις βδομάδες και σήμερα μπήκαμε στην πέμπτη.

Χρυσούλα: Ξεκινήσαμε όπως είπε και η Ελένη με γενικές συνελεύσεις. Στην αρχή είχαμε θέμα μέχρι να μάθουν οι συμφοιτητές μας τι συμβαίνει γιατί δεν υπήρχει καμία πληροφόρηση. Όλο αυτό ξεκίνησε στα κρυφά το καλοκαίρι που ήταν κλειστές οι σχολές, δεν είμασταν ούτε οι φοιτητές ούτε οι καθηγητές εδώ. Μετά έγινε θέμα, ξεκινήσαμε γενικές συνελεύσεις, άρχισε να έρχεται όλο και περισσότερος κόσμος. Κλείσαμε τη σχολή, όχι για να καθόμαστε ούτε για να χάσουμε το εξάμηνό μας, αλλά για να δηλώσουμε την αντίθεσή μας. Γενικά μέσα στις γενικές συνελεύσεις υπήρχε αυτή η τρομοκρατία που μας ερχόταν από το ΤΕΙ ότι θα χαθούν τα εξάμηνα, αλλά δε μας πτόησαν. Συνεχίσαμε δυναμικά, με πορείες, με πανό με τα αιτήματά μας.

Βασίλεια: Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο το ΣΕΚ στις σχολές οργανώνει καθημερινά εξορμήσεις με την Εργατική Αλληλεγγύη, με ανακοινώσεις σε όλα τα τμήματα και αίθουσες, με συζητήσεις για όλα τα πολιτικά ζητήματα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουμε συγκροτήσει μια μεγάλη ομάδα που μπαίνει μπροστά στις μάχες ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης και οργανώνει τις μάχες συγκεκριμένα. Αυτή η δράση δυνάμωσε τις γενικές συνελεύσεις. Αρχικά το σχήμα μας κατάφερε να κερδίσει διήμερη κατάληψη της σχολής στις 7 και 8 Νοέμβρη με αίτημα να διαγραφεί το χρέος και όχι οι σχολές μας. Αυτή η διήμερη κατάληψη έδωσε τη δυνατότητα στους φοιτητές και τις φοιτήτριες να αρχίσουν να οργανώνονται για να διεκδικήσουν προσλήψεις, αφού δεν είχαν ακόμα προσληφθεί οι συμβασιούχοι καθηγητές μας. Καταφέραμε έτσι να κερδίσουμε την πρόσληψη 100 καθηγητών παραπάνω από όσους έδινε αρχικά το υπουργείο. Ανακαλύψαμε ότι υπάρχει μεγάλη αμφισβήτηση από τη μεριά των φοιτητών και των φοιτητριών. Την οργάνωση του αγώνα πήραν στα χέρια τους οι φοιτητές από τα κάτω. Κάπως έτσι μπήκαμε σε κατάληψη διαρκείας για δημόσια και δωρεάν παιδεία, για μαζικές προσλήψεις, ενάντια στο δικαίωμα του υπουργείου με μια υπογραφή να διαγράφει και να καταργεί τμήματα.

Πώς οργανώνετε την κατάληψη;

Αργύρης: Καθημερινά κάνουμε συντονιστικά κατάληψης με τα οποία οργανώνουμε την παρουσία μας στη σχολή και τις διάφορες κινητοποιήσεις. Πχ σε συντονισμό με τη ΣΕΥΠ κάναμε συζήτηση και βιντεοπροβολή ντοκυμαντέρ για τις καταλήψεις του 2006-2007. Βγήκαμε μαζί σε κινητοποίηση με πορεία στο Αιγάλεω από το σταθμό μέχρι το ΤΕΙ και σε άλλη μία μπλοκάροντας την Καβάλας. Συμμετείχαμε στην Πανεργατική Απεργία στις 14 Δεκέμβρη μαζί με τα σωματεία, γιατί θεωρούμε σημαντική τη σύνδεση του φοιτητικού με το εργατικό κίνημα. Όλοι τις ίδιες επιθέσεις δεχόμαστε, όλοι μαζί πρέπει να τις παλέψουμε. Όλες αυτές οι δράσεις είχαν μεγάλη συμμετοχή και ενίσχυσαν το αγωνιστικό κλίμα στη σχολή.

Ποια η στάση του υπουργείου απέναντί σας;

Χρυσούλα: Δε μας έχει δοθεί η ευκαιρία να κάνουμε διάλογο με το υπουργείο, να πούμε γιατί είμαστε αντίθετοι σε κάτι που ψηφίζεται για μας χωρίς εμάς. Όλο αυτό πάει να ψηφιστεί για το συμφέρον του κράτους, το οποίο για σημαντικά πράγματα όπως η παιδεία και η υγεία δεν έχει λεφτά, αλλά έχει για να χρηματοδοτεί ό,τι έχει κέρδος. Η παιδεία για κάποιο λόγο δεν έχει για το υπουργείο κέρδος. Όποτε πήγαμε για διάλογο δεν έβγαινε κανείς να μας πει τίποτα, το μόνο που έχουμε συναντήσει δύο φορές είναι ΜΑΤ και αστυνομία. Ο Γαβρόγλου βγήκε την Κυριακή που είχαμε πάει στην Ελευσίνα και είπε ότι θα δώσουμε ραντεβού να δεχτούμε δύο φοιτητές να μας μιλήσουν. Αυτό δεν είναι διάλογος, δύο μόνο άτομα στο “στόμα του λύκου”.

Πώς θα συνεχίσετε;

Εύα: Χρειαζόμαστε και τις υπόλοιπες σχολές για να νικήσουμε. Ο νόμος Γαβρόγλου δεν αφορά μόνο εμάς. Αφορά πανεπιστήμια, σχολεία κλπ. Άλλο να είμαστε δύο τμήματα από το ΤΕΙ Αθήνας και κάποια από το ΤΕΙ Πειραιά, άλλο να είμαστε όλη η Ελλάδα. Το πανεπιστήμιο της Ξάνθης είναι κλειστό αυτή τη στιγμή. Άλλο να είναι και το Πολυτεχνείο, το ΕΚΠΑ, η Νομική κλπ μαζί μας. Αυτό βέβαια θέλει χρόνο. Το 2006-07, οι καταλήψεις εκείνης της χρονιάς δεν εξαπλώθηκαν σε όλη τη χώρα σε διάστημα μιας βδομάδας, χρειάζεται χρόνος και πίεση.

Ελένη: Στόχος μας είναι να είμαστε όλοι μαζί γιατί μας αφορά όλους. Μοιράζουμε φυλλάδια, ενημερώνουμε, κάνουμε συζητήσεις. Θέλουμε τη στήριξη όλων των σχολών γιατί έτσι μπορούμε να κερδίσουμε όπως και παλιότερα. Σε καμία περίπτωση να μην συμβιβαζόμαστε.

Χρυσούλα: Το φοιτητικό κίνημα έχει μεγάλη δύναμη. Πιστεύω ότι θα νικήσει γιατί υπάρχει όλο και μεγαλύτερη ενότητα, έχουμε καταλάβει ότι παλεύουμε για κάτι κοινό, θέλουμε όλοι να έχουμε τα ίδια δικαιώματα. Δεν πλήττονται μόνο τα ΤΕΙ, πλήττονται νηπιαγωγεία, δημοτικά, λύκεια, γυμνάσια. Έχει θέμα όλη η Ελλάδα, όχι μόνο εμείς. Η υγεία, η παιδεία, η εργασία. Όλο αυτό μας έχει εξοργίσει και γι' αυτό κατεβήκαμε και στην πανεργατική απεργία. Θέλουμε να στηρίξουμε όλους όσους παλεύουν, φοιτητές και εργαζόμενους. Θα συνεχίσουμε δυναμικά με κινητοποιήσεις, πορείες, συζητήσεις, μέσα στην κατάληψη κάναμε συζητήσεις και πολιτικές και κοινωνικές. Και θα προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε το μήνυμα και στις υπόλοιπες σχολές, γιατί πρέπει να κινηθούμε ενωτικά. Το μόνο μας όπλο είναι η φωνή μας.

Ποια είναι τα άμεσα βήματά σας;

Εύα: Σήμερα είχαμε ξανά συνέλευση. Ψηφίστηκε νέα πενθήμερη κατάληψη μέχρι την Παρασκευή 22 Δεκέμβρη και νέα συνέλευση στις 8 Γενάρη που ανοίγουν οι σχολές για να δούμε πώς συνεχίζουμε. Ήταν μια καλή συνέλευση με πολλή συζήτηση. Κάθε φορά συζητάμε για την πορεία της κατάληψης την βδομάδα που πέρασε, πχ σήμερα συζητήσαμε τι έγινε το Σάββατο στο Ζάππειο με τις επιθέσεις των ΜΑΤ, τι έγινε την Κυριακή στην Ελευσίνα με τον Τσίπρα. Έτσι αναζητούμε πιο δραστικούς τρόπους να δράσουμε, κάθε φορά υπάρχει και κάτι καινούργιο σαν ιδέα ή πρόταση.

Βασίλεια: Σήμερα καταθέσαμε ψήφισμα στη συνέλευση για να έχουμε αύριο παρουσία ως σύλλογος στη δίκη της Χρυσής Αυγής στον Κορυδαλλό. Μετά σκεφτόμαστε ως συντονιστικό να προχωρήσουμε σε κινητοποίηση ξανά στη λεωφόρο Καβάλας και το απόγευμα να είμαστε στο Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο όπου θα υπάρξει συζήτηση για τις αφίσες του Κόκκινου Οκτώβρη. Άλλωστε εμάς στη ΣΓΤΚΣ μας αφορά άμεσα το πώς συνδεόνται η τέχνη με την εξέγερση. Την Πέμπτη καλούμε κινητοποίηση στο κέντρο της Αθήνας και θέλουμε την παρουσία όλων των συλλόγων που έρχονται εδώ και δηλώνουν τη στήριξή τους στον αγώνα μας. Θα συζητήσουμε επίσης την οργάνωση εξορμήσεων στο Αιγάλεω και σε άλλους δήμους. Και οποιαδήποτε στιγμή ακούσουμε ότι κατατίθεται ο νόμος προς ψήφιση θα είμαστε σε ετοιμότητα για να κατεβούμε στο δρόμο.


 

Η Χρυσάνθη Καθοπούλη από τη ΣΕΥΠ του ΤΕΙ Αθήνας μας μίλησε επίσης για τις καταλήψεις στο τμήμα της:

Ο αγώνας μας άνοιξε από το Σεπτέμβρη. Ξεκίνησε από λίγα άτομα, όμως στη συνέχεια μετά από συνεχείς κινητοποιήσεις, συνελεύσεις, ενημερώσεις, συζητήσεις, μαζικοποιήθηκε. Σε αυτό βοήθησε η Πρωτοβουλία Φοιτητών που συγκροτήθηκε από ανένταχτους φοιτητές και βρήκε υποστήριξη από τις παρατάξεις. Μέσα από τις δράσεις της, τα μέλη της αυξήθηκαν δείχνοντας τη διάθεση για κλιμάκωση. Η δική μας στήριξη ως ΣΕΚ και οι εξορμήσεις μας με την Εργατική Αλληλεγγύη βοήθησαν πολιτικά. Έτσι ξεκίνησε η μάχη, παράλληλα με τη ΣΓΤΚΣ, εδώ και δύο μήνες περίπου.

Η επίθεση που δεχόμαστε είναι μεγάλη. Συρρικνώνουν την παιδεία, συγχωνεύουν και καταργούν τμήματα. Αν τώρα στο σχέδιο για το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής που ανακοινώθηκε υπάρχουν τμήματα που μένουν αυτόνομα, αυτό είναι δική μας κατάκτηση. Δημιουργήσαμε συντονιστικά κατάληψης, ανοιχτά σε όλους τους φοιτητές και τις φοιτήτριες να μπουν στη δράση. Κάναμε διαδηλώσεις στην τοπική κοινωνία με μεγάλη υποστήριξη του κόσμου. Το Σάββατο διαδηλώσαμε στο Ζάππειο και χτες στην Ελευσίνα. Καλούμε όλους τους φοιτητές να μας στηρίξουν και να μας συμπαρασταθούν γιατί ο νόμος Γαβρόγλου δε θα κάνει διακρίσεις σε καμιά σχολή. Καλούμε σε καταλήψεις και ενέργειες συμπαράστασης.