Διεθνή
Γαλλία 22 Μάρτη: Απεργία σεισμός! Ξεκίνησαν οι σιδηροδρομικοί

Η 22 Μάρτη ήταν μια μεγάλη απεργιακή επιτυχία στη Γαλλία, και είναι σίγουρο ότι δεν ήταν παρά μόνο η αρχή. Στις 3 Απρίλη ξεκινάει η μάχη των σιδηροδρομικών και ήδη το κλίμα δείχνει ότι η απεργία μπορεί να γίνει το κέντρο για μια γενικευμένη σύγκρουση με τον Μακρόν. Η συνομοσπονδία CGT εκτιμά ότι ένα εκατομμύριο συμμετείχαν στην απεργία που είχαν καλέσει αρκετά από τα συνδικάτα του δημοσίου στις 22 Μάρτη και μισό εκατομμύριο βγήκαν στους δρόμους, σε 1500 διαφορετικά σημεία που οργανώθηκαν συγκεντρώσεις, με μεγαλύτερες αυτές στο κέντρο του Παρισιού, τη Μασσαλία και τη Λυών. 

Παρότι οι σιδηροδρομικοί επίσημα δεν ήταν αυτοί που καλούσαν απεργία, ήταν αυτοί που έδωσαν τον τόνο στις συγκεντρώσεις, ακριβώς γιατί ζεσταίνουν μηχανές για τον τρίμηνο αγώνα που ακολουθεί. Υπήρξαν κατά τόπους σιδηροδρομικά συνδικάτα που κάλεσαν σε απεργία μαζί με το δημόσιο, ξεπερνώντας τα όρια της ηγεσίας, κι έτσι υπολογίζεται πως το ένα τρίτο των εργαζόμενων δεν πήγε για δουλειά, 65% των τρένων υψηλής ταχύτητας έμειναν καθηλωμένα και τα μισά από τα τοπικά δρομολόγια ακυρώθηκαν. 

Στο Παρίσι μια διαδήλωση δεκάδων χιλιάδων σιδηροδρομικών βάδισε από προσυγκέντρωση για να συναντηθεί με άλλες δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους στο δημόσιο. Από τις 3 Απρίλη ως τις 28 Ιούνη τα σιδηροδρομικά συνδικάτα καλούν δύο απεργίες κάθε πέντε μέρες, σύνολο 36 μέρες απεργίας. Ένα από τα συνδικάτα, η SUD-Rail αποφάσισε να ξεπεράσει και αυτό τον περιορισμό και καλεί σε απεργία διαρκείας από τις 2 Απρίλη. Η SUD-Rail έχει τις ρίζες της στην ιστορική απεργία του Δεκέμβρη του 1995 που οδήγησε στην ήττα τα σχέδια της δεξιάς κυβέρνησης των Ζιπέ-Σιράκ. Εκείνη η απεργία, που είχε τους σιδηροδρομικούς στην πρώτη γραμμή, συνεχίζει να είναι το φάντασμα που τρομάζει την άρχουσα τάξη της Γαλλίας και τα κόμματά της.

Η απεργία της περασμένης Τρίτης οργανώθηκε ενάντια στις επιθέσεις του Μακρόν στο δημόσιο, με τις οποίες θέλει να καταργήσει 120 χιλιάδες θέσεις μόνιμης δουλειάς, επεκτείνοντας τη χρήση συμβασιούχων και εργολαβικών. Ο Μακρόν θέλει επίσης να ισχυροποιήσει τη χρήση των επιδομάτων παραγωγικότητας σαν μέθοδο ανταγωνισμού μεταξύ των εργαζομένων. 

Όμως οι διαδηλώσεις έγιναν κέντρο και για άλλους αγώνες. Δεκάδες λύκεια βγήκαν σε κατάληψη και οι μαθητές βγήκαν στους δρόμους, όπου συναντήθηκαν και με φοιτητές και φοιτήτριες. Η Ελίζα Χόρβατ, υγειονομικός, μίλησε στην εφημερίδα Socialist Worker από τη διαδήλωση στο Παρίσι: “Είναι φοβερό ότι είμαστε όλοι μαζί στους δρόμους. Μπορούμε να νικήσουμε τον Μακρόν αν είμαστε όλοι ένα. Εδώ βρίσκονται εκπαιδευτικοί, διοικητικοί, υγειονομικοί, εργαζόμενοι στον ηλεκτρισμό και στο φυσικό αέριο, μαζί με φοιτητές και μαθητές. Υπάρχουν και άνθρωποι που έχουν πάρει σύνταξη αλλά παραμένουν οργισμένοι με αυτά που κάνει ο Μακρόν σε ολόκληρη την κοινωνία. Και είναι και οι σιδηροδρομικοί, στους οποίους όλοι πρέπει να σταθούμε στο πλευρό τους. Δεν είναι ‘προνομιούχοι’, όπως λένε τα ΜΜΕ. Έχουν δικαιώματα που θα έπρεπε να τα έχουμε όλοι. Αν χάσουνε εκείνοι, θα χάσουμε όλοι”.

Υπάρχουν κι άλλα σημάδια που δείχνουν ότι η απεργία των σιδηροδρομικών μπορεί να γενικευτεί. Οι εργαζόμενοι στην αποκομιδή των σκουπιδιών αποφάσισαν να βγουν σε απεργία διαρκείας από τις 3 Απρίλη, με κάλεσμα της CGT. Οι πιλότοι της Air France βγαίνουν σε απεργία στις 3 Απρίλη και στις 7 Απρίλη. Στις 19 Απρίλη, κι ενώ θα έχει ήδη ξεκινήσει η μάχη σε σιδηροδρόμους και σκουπίδια, η CGT καλεί όλους τους εργαζόμενους σε συγκεντρώσεις. Υπάρχει η προοπτική η μέρα να μετατραπεί σε απεργία πολλών κλάδων.

Μονπελιέ

Στο μεταξύ, αν το φοιτητικό κίνημα χρειαζόταν άλλη μια αφορμή για να βγει στον αγώνα, του την έδωσαν οι φασίστες. Στο Μονπελιέ, την περασμένη Πέμπτη, μια ομάδα μασκοφόρων φασιστών εισέβαλε σε αμφιθέατρο που βρισκόταν σε κατάληψη για να βγάλει έξω τους φοιτητές και τις φοιτήτριες χτυπώντας τους με γροθιές και καδρόνια. “Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, τρώγαμε και ακούγαμε μουσική ήρεμα. Ήμασταν καμιά 50ριά, όταν 10-16 άτομα με κουκούλες και κρατώντας στα χέρια ξύλα και κομμάτια από ξύλινες παλέτες μπήκαν στο χώρο. Άρχισαν να μας σπρώχνουν και να μας χτυπάνε. Κάποιοι δικοί μας έπεσαν κάτω αλλά αυτοί συνέχισαν να τους χτυπάνε”, είναι μια από τις περιγραφές. Ο κοσμήτορας της Νομικής Σχολής παραδέχθηκε ανοιχτά ότι αυτός είχε δώσει την άδεια για να μπούνε οι φασίστες στο χώρο, έχοντας κάνει και έκκληση ώστε η “σιωπηλή πλειοψηφία” να απομονώσει τους καταληψίες. Τελικά αυτό που ακολούθησε ήταν το αντίθετο, μαζικές διαδηλώσεις, όχι μόνο στο Μονπελιέ, αλλά σε πολλά Πανεπιστήμια της χώρας, και ο κοσμήτορας παραιτήθηκε.

Η εργατική μάχη που έχει ξεκινήσει είναι ζήτημα πολιτικής επιβίωσης για τον Μακρόν. Εκλέχθηκε για να καταφέρει αυτό που η άρχουσα τάξη στη Γαλλία δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής, να σπάσει αυτή την παράδοση αγώνων και απεργιών που ενώνει εργάτες και φοιτητές. Αν ηττηθεί θα μπει στη σειρά των αποτυχημένων προέδρων που προσπάθησαν, έφαγαν τα μούτρα τους και στην πορεία ξετίναξαν και όλες τις σταθερότητες που είχε το γαλλικό πολιτικό σύστημα.