ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΜΕΡΚΕΛ, ΣΑΡΚΟΖΙ - Οι φίλοι των κερδοσκόπων παριστάνουν τους προστάτες

Αυτά γράφει στην επιστολή που έστειλε στα «Νέα» ο Γιώργος Παπανδρέου. Και είναι βέβαιο ότι, αν τελικά καταφέρει να σπάσει τις αντιστάσεις μας και να υλοποιήσει τα μέτρα που ψήφισε η Βουλή την 5η Μάρτη αλλά και τα νέα συμπληρωματικά πακέτα που ακολουθούν «η θυσία του ελληνικού λαού δεν θα πάει χαμένη». Μόνο που οι κερδισμένοι δεν θα είναι «ο ελληνικός λαός». Οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι τραπεζίτες, οι διεθνείς επενδυτές που εμπορεύονται τα ομόλογα του ελληνικού (και όχι μόνο του ελληνικού) δημοσίου, οι «αγορές» που εκβιάζουν όλους αυτούς τους μήνες να οδηγήσουν την χώρα στη χρεοκοπία, στέλνοντας τα επιτόκια και μαζί με αυτά και τα κέρδη τους στα ουράνια.

Στο Παρίσι, το Βερολίνο και την Ουάσιγκτον ο Παπανδρέου δεν πήρε καμιά πρωτοβουλία για «τον δραστικό περιορισμό των κερδοσκοπικών επιθέσεων». Απλά τους υποσχέθηκε, με μάρτυρες τον Σαρκοζί, την Μέρκελ και τον Ομπάμα ότι θα τους τα δώσει όλα -και ακόμα παραπάνω από όλα.

Για τους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους του δημοσίου και των ΔΕΚΟ τα μέτρα που ψηφίστηκαν την περασμένη βδομάδα θα έχουν δραματικές επιπτώσεις. Οι εφημερίδες υπολογίζουν ότι οι περικοπές στο εισόδημα τους θα κυμανθούν από 20 ως 30%. Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι θα πέρνουν κατά μέσο όρο 3 με 4 μηνιάτικα κάθε χρόνο λιγότερα! Και αυτό δεν είναι παρά μόνο η αρχή.

Πριν προλάβει ακόμα να γυρίσει ο Παπανδρέου από το «θριαμβευτικό» του ταξίδι οι τραπεζίτες έτρεξαν να αναγγείλλουν τις νέες τους απαιτήσεις: τον Σεπτέμβρη, γράφουν οι εφημερίδες στηριζόμενες σε πληροφορίες που «διαρρέουν» από τις Βρυξέλες, η Κομισιόν θα ζητήσει από την ελληνική κυβέρνηση και ένα δεύτερο κύμα μέτρων και διαρθρωτικών αλλαγών που θα οδηγήσουν σε μείωση των μισθών και των συντάξεων κατά 10%-20% και στον ιδιωτικό τομέα.

Οι «καρποί» που θα αποδόσουν οι θυσίες αυτές θα είναι μια τρομαχτική ύφεση της ελληνικής οικονομίας και μια αύξηση της ανεργίας που θα μπορεί να συγκριθεί μόνο με τα πρώτα χρόνια της Θάτσερ στην Αγγλία: χιλιάδες μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις θα κλείσουν, εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας θα καταργηθούν και χιλιάδες εργαζόμενοι θα πεταχτούν στο δρόμο.

Προσλήψεις

Η Τράπεζα της Ελλάδας προβλέπει ότι η ελληνική οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 2% ακόμα μέσα στο 2010. Οι προβλέψεις της γερμανικής Deutsche Bank είναι ακόμα πιο εφιαλτικές: μείωση 4% του ΑΕΠ μέσα στη φετεινή χρονιά που θα συνεχιστεί λίγο πιο δραματικά τα επόμενα δυο χρόνια. Η «ανάκαμψη» θα έρθει το 2013 -αλλά και τότε δεν θα ξεπεράσει το 1%. Η επίσημη ανεργία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της, θα τιναχτεί από το 10% σήμερα στο 20%.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιάσει τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας σαν ένα μείγμα προνομίων, κακοδιαχείρισης και κερδοσκοπίας. Στην πραγματικότητα, όμως, η ελληνική οικονομία δεν είναι παρά ένα από τα πρώτα μεγάλα θύματα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που χτυπάει τον πλανήτη εδώ και δυο περίπου χρόνια. Η κακοδιαχείριση, τα προνόμια -και τα πραγματικά προνόμια δεν είναι φυσικά τα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων- και η κερδοσκοπία δεν είναι παρά τα παράγωγα ενός συστήματος που βρίσκεται εδώ και πολύ καιρό σε βαθειά σήψη.

Ο Παπανδρέου παρουσιάζει σαν μεγάλη επιτυχία την δέσμευση του Σαρκοζί και της Μέρκελ να προωθήσουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση διατάξεις για τον περιορισμό της κερδοσκοπίας.

Στην πραγματικότητα, όμως, κανένας από όλους αυτούς δεν έχει την παραμικρή διάθεση να σταματήσει την κερδοσκοπία. Και ο λόγος είναι απλός: οι κερδοσκόποι δεν είναι κάποιοι σκοτεινοί μαφιόζοι του οικονομικού υπόκοσμου. Οι κερδοσκόποι είναι οι ίδιοι οι «καθως πρέπει» επενδυτές και τραπεζίτες. Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε ο Σαρκοζί είναι να κόψει τα κέρδη των γαλλικών τραπεζών.

Πριν προλάβει καλά καλά να γυρίσει ο Παπανδρέου στην Αθήνα η Κριστίν Λαγκάρντ, η υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας βγήκε στις εφημερίδες για να δηλώσει ότι μια ολοκληρωτική κατάργηση της «γυμνής αγοροπωλησίας CDS» θα ήταν μια «υπεραπλούστευση». Με άλλα λόγια, αρνείται ακόμα και τον στοιχειώδη περιορισμό των προκλητικών κερδών των τραπεζών. Ούτε η Μέρκελ θέλει να κόψει τα κέρδη των γερμανικών τραπεζών. Αλλά ούτε και ο Παπανδρέου θέλει πραγματικά να περιορίσει την κερδοσκοπία. Γιατί δεν υπάρχουν μόνο γαλλικές, γερμανικές και αμερικάνικες τράπεζες. Υπάρχουν και ελληνικές τράπεζες.

Αν κάτι έδωσε τη δυνατότητα στον Κωστόπουλο, τον Σάλα και τον Λάτση να απλώσουν τα πλοκάμια τους σε όλα τα Βαλκάνια -και όχι μόνο- ήταν η συστηματική λεηλασία, χρόνια τώρα, των δημόσιων ταμείων. Αυτό που θέλει ο Παπανδρέου δεν είναι να σταματήσει αυτή τη λεηλασία αλλά, αντίθετα, να εξασφαλίσει ότι ακόμα και μέσα στις σημερινές συνθήκες της κρίσης οι τράπεζες θα εισπράξουν το μερίδιό τους στο ακέραιο.

Το ταξίδι του Παπανδρέου στις πρωτεύουσες της Ευρώπης και της Αμερικής δεν είχε σαν στόχο να πείσει τις αγορές. Εμάς προσπαθεί να κοροϊδέψει να δεχτούμε τις θυσίες.