Μαζί με το πακέτο των επιθέσεων που πάνε να ψηφίσουν την Πέμπτη στη Βουλή, επαναφέρουν και την προσπάθεια να εφαρμόσουν την αξιολόγηση στο δημόσιο. Την επαναφέρουν και μάλιστα με χειρότερους όρους σε σχέση με πριν. Διατηρεί όλα τα τιμωρητικά μέτρα που είχε η κατάπτυστη τροπολογία της Γεροβασίλη κι εντείνει τις απεργοσπαστικές πιέσεις.
Όλες οι προηγούμενες προσπάθειες για εφαρμογή της αξιολόγησης είχαν αποτύχει χάρη στη μαζική αποχή των εργαζομένων. Πέρυσι είχε φέρει μια τροπολογία που “τιμωρούσε” κατηγορίες εργαζόμενων αν δεν εφάρμοζαν την αξιολόγηση, κόβοντάς τους τη δυνατότητα εργασιακής ανέλιξης. Παρ' όλα αυτά η αξιολόγηση του 2016 και πάλι απέτυχε.
Τώρα το επικαιροποιεί βάζοντας στο πολυνομοσχέδιο ότι το ίδιο μέτρο θα ισχύει και για την αξιολόγηση του 2017 – τη φετινή. Εκτός αυτού, προκειμένου να σπάσει τη συλλογική αντίσταση, δίνει τη δυνατότητα να κάνεις αξιολόγηση ηλεκτρονικά, ακόμα κι από το σπίτι σου που λέει ο λόγος. Το μόνο που δείχνουν αυτά είναι η δύναμη των εργαζόμενων που οδήγησαν τις προηγούμενες προσπάθειες αξιολόγησης στο κενό και η αδυναμία της κυβέρνησης να επιβάλει το μέτρο.
Πειθαρχία
Και γιατί είμαστε ενάντια; Πρώτον, με την αξιολόγηση δεν τους ενδιαφέρει να βελτιώσουν το οτιδήποτε στο δημόσιο. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να επιβάλλουν την πειθαρχία για να περάσουν τα μνημονιακά μέτρα. Π.χ ένας υγειονομικός που σε μια προηγούμενη φάση θα αρνιόταν να πάρει το 5ευρο και θα εξέταζε δωρεάν -ή οτιδήποτε αντίστοιχο- θα αξιολογείται αρνητικά. Τι σημαίνει ότι αξιολογείσαι “καλός”; Ότι εφαρμόζεις τις μνημονιακές επιλογές στο δημόσιο.
Δεύτερον με την αξιολόγηση φτιάχνουν λίστες και ιστορικά εργαζομένων που μπορεί να αξιοποιηθούν σε μια επόμενη φάση που θα θέλουν να κάνουν απολύσεις, κινητικότητα, διαθεσιμότητες κλπ. Χαρακτηριστικό για τους κινδύνους που κρύβει η συγκρότηση τέτοιων καταλόγων με τα ανάλογα δεδομένα, είναι ότι το σύστημα της αξιολόγησης την έχει αναλάβει εργολαβικά ιδιωτική εταιρία. Το σε ποιον θα είναι διαθέσιμα και πώς θα χρησιμοποιηθούν αυτά τα στοιχεία είναι ζήτημα που κρύβει μεγάλους κινδύνους.
Τρίτον, είναι το γεγονός ότι προσπαθούν να “αξιολογήσουν” τη δουλειά εργαζόμενων σε υπηρεσίες που ρημάζουν από τις ελλείψεις και τις περικοπές. Έχουν διαλύσει το δημόσιο και τις κοινωνικές υπηρεσίες και με την αξιολόγηση πάνε να μετακυλήσουν την ευθύνη στους εργαζόμενους.
Και τέταρτον είναι προφανές ότι για να περάσουν και τα υπόλοιπα κατάπτυστα μέτρα θα πρέπει να σπάσουν τη δύναμη των σωματείων και τα επιτυχημένα παραδείγματα συλλογικής αντίστασης των εργαζόμενων, όπως είναι η αποχή από την αξιολόγηση.
Γι' αυτό και για άλλη μια φορά οι προσπάθειές τους θα αποτύχουν. Παρά τις πιέσεις. Ήδη μια σειρά χώροι εργαζομένων του δημοσίου και σωματεία, στα υπουργεία, τα νοσοκομεία, τους δήμους κλπ, κάνουν συνελεύσεις και βγάζουν αποφάσεις συνέχισης της απεργίας – αποχής κι από αυτή τη διαδικασία αξιολόγησης και δηλώνουν τη συμμετοχή τους στην απεργιακή κινητοποίηση της Πέμπτης 14 Ιούνη.
Κώστας Πίττας
γ.γ Ομοσπονδίας Υπαλλήλων τ.Υπουργείου Ανάπτυξης