“Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τον αγώνα των εργαζόμενων της ΕΥΔΑΠ” δηλώνει ο Συντονισμός Ενάντια στα Μνημόνια, μέλη του οποίου ενισχύουν τις κινητοποιήσεις με την παρουσία τους.

Ο Ηλίας Τσιριμώκος, ένας από τους 23 υδρονομείς μίλησε στην Εργατική Αλληλεγγύη για τη μάχη που δίνουν: 

“Παλεύουμε ενάντια στις απολύσεις που μας ανακοινώθηκαν την Πέμπτη. Δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Από το 2009 μας έχουν στον αέρα. 23 οικογένειες είναι για 9 χρόνια στην αβεβαιότητα χωρίς να ξέρουμε αν αύριο θα έχουμε δουλειά, χωρίς να μπορούμε να προγραμματίσουμε τη ζωή μας. 

Εμείς κανονικά προσληφθήκαμε μέσω ΑΣΕΠ το 2009. Βγήκε η προκήρυξη, κάναμε τις αιτήσεις, δώσαμε εξετάσεις, βγαίνουν οι οριστικοί πίνακες των επιτυχόντων και τότε προκηρύσσονται πρόωρες εκλογές και οι προσλήψεις παγώνουν λόγων εκλογών. Μετά μπήκαμε στο ΔΝΤ, ήρθαν τα μνημόνια και το πάγωμα των προσλήψεών μας συνεχίστηκε παρά το γεγονός ότι είχαμε πετύχει στη διαδικασία του ΑΣΕΠ. Αφού είδαμε ότι για 2-3 χρόνια δεν προχώραγε τίποτα αποφασίσαμε το 2012 να πάμε δικαστικά. 

Τελικά δουλειά πιάσαμε το Σεπτέμβριο του 2016 -7 χρόνια μετά την πρόσληψή μας- κι αφού είχαμε δικαιωθεί σε κάθε δικαστικό στάδιο. Παρ'όλα αυτά η προσπάθεια να μας απολύσουν δεν σταματάει από εκείνο το σημείο. Συνήθως με γραφειοκρατικές προφάσεις που η διοίκηση πετάει το μπαλάκι στον ΑΣΕΠ και το ανάποδο, συνέχιζαν την προσπάθεια είτε να μας διώξουν είτε να μας έχουν στην αβεβαιότητα. Με κινητοποιήσεις δικές μας, σωματείων, συνδικαλιστών κλπ τους αναγκάζαμε να μας κρατάνε στη δουλειά. Στην αρχή μας ανέφεραν ως “προσωρινούς” και με πετσοκομμένα δικαιώματα. Μας πήγανε και στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου όπου εκεί μάλιστα κερδίζουμε την απόφαση να γίνουμε αορίστου χρόνου. Κι όλα αυτά μέχρι την περασμένη Πέμπτη που μας έρχεται στο σπίτι χαρτί του ΑΣΕΠ που λέει ότι απολυόμαστε. Αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε κινητοποιήσεις από την επόμενη κιόλας μέρα”.

Οι απολύσεις των 23 υδρονομέων, αν περάσουν, θα έχουν τραγικές συνέπειες. Ο Η. Τσιριμώκος είναι σαφής: “Το αντικείμενό μας έχει σχέση με την υδροδότηση του δικτύου. Με λίγα λόγια είμαστε υπεύθυνοι για να έχει νερό ο κόσμος στην Αττική. Σε περίπτωση που μας απολύσουν, κι επειδή τα τμήματα έχουν ήδη ελλείψεις σε προσωπικό, κινδυνεύει η υδροδότηση της Αθήνας. Αυτό το γράφουμε και στα πανό μας αυτές τις μέρες των κινητοποιήσεων. 

Κίνδυνοι

Στη Θεσσαλονίκη έμειναν 6 μέρες χωρίς νερό. Είναι παράδειγμα για τους κινδύνους. Κι εδώ μπορεί να μην είναι 6 μέρες, αλλά πολύ παραπάνω. Σκέψου τι σημαίνει αν από 3 υδρονομεία στην Αττική αφαιρέσεις ξαφνικά 23 άτομα. Το σύνολο των εργαζόμενων είναι γύρω στους 100. Σκέψου τι σημαίνει να αφαιρέσεις σχεδόν το ένα τέταρτο από αυτούς. Θα είναι τεράστια έλλειψη. Όταν πήγαμε το 2016 στη δουλειά οι παλιότεροι συνάδελφοι μπορεί να μην είχαν πάρει 60 – 70 ρεπό. Το τμήμα μπορεί να δούλευε, αλλά σε τεντωμένο σκοινί, με απίστευτη υπερεργασία των συναδέλφων. Που καταλαβαίνεις ότι αυτό έχει όρια”. 

Στο τέλος της συνομιλίας μας του ζητήσαμε να σχολιάσει τη σχέση των απολύσεων με την επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση του νερού. “Κάνουν αυτό που έχουν κάνει και σε άλλους δημόσιους οργανισμούς που ιδιωτικοποιούνται. Προσπαθούν να τους απαξιώσουν για να δημιουργήσουν ένα κλίμα τέτοιο που θα φέρει τους ιδιώτες πιο εύκολα. Έχουμε δει στο παρελθόν να βαφτίζουν επικερδής επιχειρήσεις ως ζημιογόνες προκειμένου να τις πουλήσουν. Αντίστοιχη είναι και η προσπάθεια με τις μειώσεις του προσωπικού, τις περικοπές κλπ. Είναι ένα στάδιο στο δρόμο για το ξεπούλημα του νερού. Κι αν περάσει αυτό και πουληθεί το νερό θα είναι ένα έγκλημα. Θα πούμε το νερό νεράκι. Έχει αποδειχτεί ότι όπου πουλήθηκε το νερό σε ιδιώτες, μετά δεν πινόταν. Πουθενά δεν έχει λειτουργήσει θετικά”, ξεκαθάρισε.