Πριν μερικές βδομάδες ο Παπανδρέου έκανε περιοδεία στο Βερολίνο, στο Παρίσι και μετά πήγε στην Ουάσινγκτον να συναντηθεί με τον Ομπάμα. Το μήνυμα που επαναλάμβανε ο ίδιος, οι υπουργοί του και τα ΜΜΕ ήταν ότι μ´ αυτές τις πρωτοβουλίες οικοδομείται ένα ευρωπαϊκό μέτωπο ενάντια στους κερδοσκόπους που επιμένουν να δανείζουν με εξωφρενικά επιτόκια το ελληνικό δημόσιο. «Νικολά μου - Γιώργο μου» όπως έγραφαν τα Νέα σε εκείνο το αμίμητο πρωτοσέλιδό τους...
Όμως, άνθρακες ο θησαυρός της ευρωπαϊκής βοήθειας. Παραμονές της Συνόδου Κορυφής και δεν είναι ακόμα σίγουρο αν θα συζητηθεί το ελληνικό ζήτημα σ´ αυτήν. Η Μέρκελ το ξεκαθάρισε ότι δεν «παίζει» οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα, για παράδειγμα με κάποιας μορφής βοηθητικού δανεισμού.
Το προηγούμενο διάστημα ακουγόταν δηλώσεις και υποσχέσεις ότι η ΕΕ θα βάλει με κάποιο τρόπο χέρι στους κερδοσκόπους. Η κυβέρνηση αυτό εννοεί όταν δηλώνει «δεν ζητάμε λεφτά ζητάμε πολιτική στήριξη». Στήριξη για παράδειγμα απέναντι στα κερδοσκοπικά παιχνίδια της αγοράς ασφαλίστρων κινδύνου, τα περίφημα πλέον CDS (credit default swaps). Μεγάλες επενδυτικές τράπεζες, hedge funds και λοιπά ευαγή ιδρύματα, με αυτά τα ομόλογα στην ουσία στοιχηματίζουν για το αν μια χώρα θα χρεοκοπήσει ή όχι και... χρεώνουν μεγαλύτερα ασφάλιστρα. Μ´ αυτό τον τρόπο πιέζονται προς τα πάνω τα επιτόκια δανεισμού.
Υποτίθεται ότι το Ecofin είχε συγκροτήσει μια υποεπιτροπή ειδικών που κατάρτιζαν ένα σχέδιο που θα περιόριζε τις δυνατότητες αυτών των παιχνιδιών. Το σχέδιο μπήκε στο συρτάρι. Οι Αμερικάνοι το αγνόησαν κι ο Γκόρντον Μπράουν, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, πάτησε πόδι: το Σίτι του Λονδίνου είναι πρωταθλητής σε αυτά τα παιχνίδια. Ετσι το ζήτημα «θα» συζητηθεί μετά τις βρετανικές εκλογές του Μάη...
ΔΝΤ
Κατόπιν ήταν η σειρά της φιλολογίας περί προσφυγής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το ΔΝΤ. Κυβερνητικοί παράγοντες άφηναν να εννοηθεί ότι αν οι Ευρωπαίοι δεν μας βοηθήσουν θα πάμε να δανειστούμε από ´κει, και μάλιστα με πιο «λογικά» επιτόκια. Τώρα το τροπάρι του κυβερνητικού εκπροσώπου έχει αλλάξει «δεν έχει γίνει καμιά συζήτηση με τον διεθνή οργανισμό» είναι η απάντησή του σε σχετικές ερωτήσεις.
Τα διλήμματα που φέρνει η κρίση προκαλούν φαγωμάρες ανάμεσα στους μεγάλους παίχτες του διεθνούς καπιταλισμού. Η Μέρκελ επιμένει να θωρακίσει το ευρώ ακόμα και αν αυτό σημαίνει προγράμματα περικοπών που θα βυθίσουν ολόκληρες χώρες στην πιο βαθιά ύφεση, και οι αμερικάνικες τράπεζες μυρίζονται αίμα στην απέναντι μεριά του Ατλαντικού. Αυτή η σύγκρουση σημαίνει ότι κινήσεις προς το ΔΝΤ είναι περπάτημα στο τεντωμένο σκοινί -ακόμα και από την πλευρά των συμφερόντων της ελληνικής άρχουσας τάξης.
Ποιο είναι το μήνυμα που έρχεται λοιπόν από παντού; Τα κέρδη των τραπεζιτών είναι ο υπέρτατος νόμος. Πίσω από τα παχιά λόγια για «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», που σιγά-σιγά δεν είναι πια τόσο παχιά, το ελληνικό δημόσιο θα συνεχίζει να δανείζεται με τα επιτόκια της αγοράς, δηλαδή με τα εξωφρενικά επιτόκια που δανειζόταν μέχρι τώρα. Που θα βρει τα λεφτά να πληρώνει; Μα από τη λεηλασία των μισθών και των συντάξεων, τις μαζικές περικοπές των κοινωνικών δαπανών, τις ιδιωτικοποιήσεις. Και επειδή το πακέτο των μέτρων που έχει νομοθετήσει η κυβέρνηση φτάνει μόνο για μερικούς μήνες, θα φέρει κι άλλο. Αυτό λένε οι «αγορές» κι αυτό κάνει η κυβέρνηση.