ΤΟ ΤΡΕΛΟΚΟΜΕΙΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ - Ποιοί παίζουν το παιχνίδι των κερδοσκόπων;

Φυσικά αυτές οι υπόγειες δυνάμεις δεν είναι ανακάλυψη του ίδιου του Παπαϊωάννου. Το κείμενο είναι κομμάτι και αντανάκλαση της τελευταίας (αν όχι και  ύστατης) προσπάθειας της κυβέρνησης να πείσει ότι το μνημόνιο και όλα όσα το συνοδεύουν είναι μονόδρομος.  Είναι μια χυδαία επίθεση στην αριστερά που ζητάει, «για ιδεολογικούς λόγους να μην πληρώσουμε τίποτε στους πιστωτές μας ευελπιστώντας ότι θα ξεσπάσει η επανάσταση, θα εξαπλωθεί σε όλον τον κόσμο και θα ανατρέψει τον καπιταλισμό". Και που στο μεταξύ «δεν έχει πρόβλημα ακόμη και αν γίνουμε Αλβανία την εποχή του Εμβερ Χότζα».

Ο Παπαϊωάννου έχει δίκαιο όταν ισχυρίζεται ότι κάποιοι (ξένοι κύρια) κερδοσκόποι ποντάρουν στη διάλυση της Ευρωζώνης. Μόνο που για κάθε ένα κερδοσκόπο που ποντάρει σε βάρος του «κοινού Ευρωπαϊκού Νομίσματος» υπάρχει τουλάχιστον άλλος ένας που ποντάρει υπέρ του. Και για κάθε πλούσιο Έλληνα που έχει βγάλει τα λεφτά του στο εξωτερικό ποντάροντας στην επιστροφή στη δραχμή υπάρχει τουλάχιστον άλλος ένας μεγαλομέτοχος των τραπεζών που τα έχει κρατήσει εδώ, ελπίζοντας ότι θα θησαυρίσει από τις εξωφρενικές αποδόσεις των τίτλων του ελληνικού δημοσίου.

Στην πραγματικότητα οι περισσότεροι «κερδοσκόποι» ποντάρουν ταυτόχρονα και στην διάλυση και στη μη διάλυση της Ευρωζώνης, και στην χρεωκοπία και στη μη χρεωκοπία της Ελλάδας. Φαίνεται παράδοξο αλλά δεν είναι: οι κερδοσκόποι δεν είναι κάποια ιδιαίτερη «ράτσα» επενδυτών. Οι κερδοσκόποι είναι οι επενδυτές. Η κερδοσκοπία δεν είναι έξη, είναι αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους να προστατεύσουν τα κεφάλαιά τους από τις διακυμάνσεις των ισοτιμιών, τις αλλαγές των τιμών των μετοχών ή τις χρεωκοπίες. «Παίζουν» ένα κομμάτι από τα χρήματά τους στα ελληνικά ομόλογα ενώ με το άλλο αγοράζουν CDS -ασφαλιστικά συμβόλαια για τις επενδύσεις τους αυτές. Κρατάνε ένα κομμάτι από τα λεφτά τους σε Ευρώ και αγοράζουν με τα υπόλοιπα δολάρια -σε αναλογία πάντα με τις πιθανότητες που εκτιμάνε ότι έχουν να ανέβουν ή να κατέβουν.

Τα επιχειρήματα που «βλέπουν» σκοτεινούς κύκλους κερδοσκόπων πίσω από τα σενάρια χρεωκοπίας είναι για αυτό τουλάχιστον γελοία. Η επίθεση στην αριστερά είναι απλά προκλητική και χυδαία. Ο Παπαϊωάννου θα έπρεπε να ντρέπεται. Αυτός που κόβει τους μισθούς, πετάει χιλιάδες στην ανεργία, κλείνει τα νοσοκομεία και συγχωνεύει τα σχολεία -αυτός που προσπαθεί να εξαθλιώσει την εργατική τάξη- είναι η κυβέρνηση στο όνομα του μνημονίου και όχι η αριστερά. Αυτό που λέει η αριστερά είναι ότι τίποτα απ' όλα αυτά δε είναι απαραίτητο -αρκεί να σταματήσουμε να πληρώνουμε τόκους και χρεολύσια στους τραπεζίτες, στους κατεξοχήν κερδοσκόπους που υπηρετεί η κυβέρνηση και μάχεται η αριστερά.