Στην Θεσσαλονίκη με τα εγκαίνια της ΔΕΘ ο Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε να σκιαγραφήσει το φόντο για την «μεταμνημονιακή περίοδο» τονισμένο με φιλεργατικές υποσχέσεις. Ανάμεσά τους η επιστροφή των συλλογικών συμβάσεων, η εκκίνηση των διαδικασιών για την αύξηση του κατώτατου μισθού και η κατάργηση του υποκατώτατου στις αρχές του 2019.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην περίπτωση του Ερρίκος Ντυνάν εξαγγέλλοντας την επιστροφή της κλινικής σε δημόσιο έλεγχο. Για το Ερρίκος Ντυνάν βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία πώλησής του από την Τράπεζα Πειραιώς και ενδιαφέρον στον διαγωνισμό έχει εκδηλωθεί και από το ελληνικό δημόσιο. Υπενθυμίζεται ότι η Tράπεζα Πειραιώς μέσω της εταιρείας ειδικού σκοπού «Hμιθέα» απέκτησε το 2014, έναντι 115 εκατ. ευρώ, το «Eρρίκος Nτυνάν», που βαρυνόταν με δάνεια 90 εκατ. και οι συνολικές του υποχρεώσεις έφταναν τα 300 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών στις 14/9, η πιθανότερη εξέλιξη είναι να γίνει “Παράρτημα του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου, νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με κρατική εποπτεία και χρηματοδότηση”.
Η δήλωση του Τσίπρα για την ιδιωτική κλινική προκάλεσε την ειδική αναφορά των Financial Times. «Ο κ. Τσίπρας προχώρησε σε ακόμη ένα απροσδόκητο χτύπημα εναντίον των επενδυτών, ανακοινώνοντας ότι το ελληνικό δημόσιο θα λάβει τον έλεγχο του ιδιωτικού νοσοκομείου της Αθήνας, ακόμη και αν βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία πώλησης. Αυτή δεν είναι μία σωστή κίνηση» σχολίασε, χαρακτηριστικά, σύμβουλος, ο οποίος εμπλέκεται στη διαδικασία πώλησης. «Εάν η κυβέρνηση θέλει να προσελκύσει απευθείας ξένες επενδύσεις για να τονώσει την ανάπτυξη και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, πρόκειται για λάθος ενέργεια» αναφέρεται μεταξύ άλλων, στο επίμαχο δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας.
Ίδρυμα Ωνάση
Απ’ την μία χρειάζεται να είναι ξεκάθαροι οι όροι και οι προϋποθέσεις της δήθεν κρατικοποίησης. Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων βρίσκεται το σενάριο της εξαγοράς του Ντυνάν από το Ίδρυμα Ωνάση και η μετέπειτα δωρεά του στο δημόσιο. Πρόκειται για άλλη μία συμφωνία της κυβέρνησης που ρίχνει γέφυρες συνεργασίας και συνεννόησης με το κεφάλαιο. Πίσω από την «ευεργετική» διάθεση των Ωνάσηδων και των Νιάρχων κρύβονται οι φοροαπαλλαγές των επιχειρήσεών τους που έρχονται ως συνέπεια των δωρεών προς το δημόσιο, συμπεριλαμβανομένων του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων και του φόρου δωρεάς. Αυτή η πολιτική συμβαδίζει με το δεύτερο σκέλος των εξαγγελιών Τσίπρα για μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών των επιχειρήσεων από 29% σε 25%.
Η άλλη όψη του νομίσματος είναι οι εκβιασμοί και οι απειλές που θα έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση σε κάθε ένα από τα επόμενα βήματα που θελήσει να υλοποιήσει στην «μεταμνημονιακή εποχή».
Το εργατικό κίνημα μπορεί να επιβάλλει τους δικούς του όρους. Πλευρές αυτής της πολιτικής μεταφράζονται μέσα από την κρατικοποίηση του Ερρίκος Ντυνάν χωρίς αποζημίωση και την ένταξή του στο ΕΣΥ. Για να διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας με το νέο καθεστώς και να διεκδικήσουμε προσλήψεις, συλλογικές συμβάσεις εργασίας και αυξήσεις στους μισθούς. Οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία άνοιξαν τον χορό των κινητοποιήσεων στην ΔΕΘ στις 7 Σεπτέμβρη και συνεχίζουν με νέα απεργία στις 10 Οκτώβρη. Χρειάζεται εμείς οι εργαζόμενοι στην ιδιωτική Υγεία να σταθούμε δίπλα τους με απεργιακούς αγώνες.