Οικονομία και Πολιτική
“Θεσμός” οι μίζες για τους εξοπλισμούς

Η Thales προβάλει τη συμμετοχή της στην έκθεση Euronaval την οποία επισκέφτηκε ο Πάνος Καμμένος

Οι φυλακές Κορυδαλλού, η νέα κατοικία του Γιάννου Παπαντωνίου από την περασμένη εβδομάδα, φιλοξενεί -όπως όλες οι φυλακές- πολλούς “Γιάννηδες Αγιάννηδες”: φουκαράδες που το πραγματικό τους έγκλημα είναι μονάχα η φτώχεια τους. Οι πραγματικοί εγκληματίες είναι λίγοι. Από αυτούς τους λίγους ελάχιστοι μόνο μπορούν να αναμετρηθούν πραγματικά με τον Γιάννο Παπαντωνίου: Ο Αριστείδης Φλώρος, το διαβόητο πρώην αφεντικό της Energa που έχει φυλακιστεί όχι μόνο για κατάχρηση αλλά και για ηθική αυτουργία σε απόπειρα δολοφονίας. Ο πρώην “μεγαλοκατασκευαστής” Γιάννης Καρούζος που άρπαξε, μέσα από ένα δαιδαλώδες δίκτυο επιχειρήσεων, συμβάσεων και λογαριασμών, δεκάδες εκατομμύρια από τις τράπεζες και το δημόσιο. Ίσως και καμιά δεκαριά άλλοι ακόμα.

Ο λογαριασμός του ζεύγους Παπαντωνίου στην Ελβετία, είναι αλήθεια, είχε “όλα και όλα” 2,8 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα. Ο Φλώρος καταχράστηκε πάνω από 250 εκατομμύρια. Αλλά τα σχέδια των άλλων απατεώνων ήταν απλοϊκά: η αποκάλυψή τους ήταν στην πραγματικότητα θέμα χρόνου.

Ο Παπαντωνίου, αντίθετα, δεν θα είχε ανακαλυφθεί, κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, ποτέ. Το κόλπο ήταν στημένο αριστοτεχνικά -τόσο αριστοτεχνικά όσο αρμόζει σε ένα διαπρεπή οικονομολόγο, απόφοιτο του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ. Αυτός που χάλασε τη δουλειά ήταν ένας υπάλληλος στην ελβετική τράπεζα HSBC, ο Χερβέ Φαλτσιάνι, που υπέκλεψε ένα αρχείο με χιλιάδες ύποπτους λογαριασμούς από τα ηλεκτρονικά δεδομένα της τράπεζας. Η λίστα Λαγκάρντ είναι ένα τμήμα αυτού αρχείου. Χωρίς τη λίστα αυτή κανένας δεν θα ήξερε σήμερα την ύπαρξη καν του επίμαχου λογαριασμού.

Τον Οκτώβρη του 2001 ο Παπαντωνίου, ύστερα από μια πετυχημένη και μακροχρόνια θητεία στο τιμόνι των Υπουργείων Οικονομικών και Εθνικής Οικονομίας, μετακόμισε στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Το τι ακριβώς είπαν στην τετ-α-τετ συνάντηση παραλαβής-παράδοσης με τον Άκη Τσοχατζόπουλο, αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ. Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε πάντως ο Παπαντωνίου μόλις ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα ήταν να ξηλώσει τον Αντώνη Κάντα από τη θέση του (αναπληρωτή) Γενικού Διευθυντή Προμηθειών του υπουργείου. Ο Κάντας ήταν ο άνθρωπος του Τσοχατζόπουλου (τώρα το αρνείται). Το 2013 οι ανακριτές βρήκαν 13 εκατομμύρια Ευρώ κρυμμένα σε λογαριασμούς του στη Σιγκαπούρη. Ο ίδιος ομολόγησε ότι τα χρήματα αυτά προέρχονταν από μίζες. “Εγώ δεν αποφάσιζα, δεν συμμετείχα σε επιτροπές...” είπε στη δίκη του. “Τα χρήματα αυτά μου δόθηκαν για να προχωράει απρόσκοπτα ο φάκελος …να μην τον καθυστερήσω… Αφού δόθηκαν αυτά τα χρήματα σε μένα, ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι πήγαινε σε αυτούς που αποφάσιζαν για την προμήθεια των προγραμμάτων“. Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου έκαψε το παλιό του αφεντικό, με αντάλλαγμα να πέσει ο ίδιος στα μαλακά. 

Φρεγάτες

Το 2002 ο Παπαντωνίου ανάθεσε, χωρίς διαγωνισμό και άλλες τέτοιες γραφειοκρατικές λεπτομέρειες, στην ολλανδική εταιρεία Thales Nederland B.V τον εκσυγχρονισμό έξι φρεγατών του πολεμικού ναυτικού. Ο προϋπολογισμός του έργου: 130 δις δραχμές (περίπου μισό δις ευρώ αν λάβουμε υπ' όψιν μας και τον πληθωρισμό σήμερα). 

Η Thales Nederland είχε όλα τα προσόντα που απαιτούνταν για την άρτια εκτέλεση αυτού του έργου: ήταν θυγατρική της γαλλικής Thales, μιας εταιρείας που ήταν ήδη γνωστή παγκόσμια για την εμπλοκή της σε σκάνδαλα στρατιωτικών προμηθειών. Με άλλα λόγια, μοίραζε αποδεδειγμένα μίζες. Αφειδώς. Το 2001, τη χρονιά που ανέλαβε το υπουργείο ο Παπαντωνίου, το γαλλικό δημόσιο (στο οποίο ανήκε η Thales) είχε αναγκαστεί, ύστερα από μια δικαστική απόφαση, να πληρώσει αποζημίωση στην Ταϊβάν ύψους 830 εκατομμυρίων δολαρίων για την παράνομη σύμβαση προμήθειας (πήρε τη δουλειά λαδώνοντας χοντρά) φρεγατών τύπου Λαφαγιέτ στο ναυτικό της. Η υπόθεση είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις το 1993 όταν είχε βρεθεί το πτώμα του Πλοιάρχου Γιν-Τσινκ Φενγκ να πλέει στα ανοιχτά των ακτών της Ταϊβάν. Ο Γιν ήταν ο διευθυντής προμηθειών του Υπουργείου Άμυνας της Ταϊβάν -ο Κάντας της Ταϊβάν δηλαδή. Όπως αποκαλύφθηκε είχε μαγνητοφωνήσει μυστικά τις συνομιλίες του με τους συνενόχους του -οι οποίοι αφού τον δολοφόνησαν εξαφανίστηκαν από τη χώρα. “Οι Γάλλοι εισαγγελείς”, έγραφε τότε το BBC, “ερεύνησαν τις καταγγελίες περί της καταβολής μιζών αλλά δεν ήταν σε θέση να εκτιμήσουν ποιοι επωφελήθηκαν”. Με άλλα λόγια κανένας δεν τιμωρήθηκε.

Ο Γιάννος Παπαντωνίου είναι, μετά τον Τσοχατζόπουλο, ο δεύτερος υπουργός Άμυνας που πηγαίνει στις φυλακές. Αλλά είναι βαθιά νυχτωμένος όποιος πιστεύει ότι τώρα έχει φτάσει πια το “μαχαίρι στο κόκκαλο”. Η θέση όλων των υπουργών Άμυνας -νυν και τέως- είναι στη φυλακή. Ακόμα και αν εμείς δεν ξέρουμε γιατί, αυτοί ξέρουν.