Διεθνή
Δέκα βδομάδες συγκλονίζουν την Γαλλία

19/1, Παρίσι (Φωτό: Guy Smallman)

Δέκα βδομάδες ενάντια σε κάθε πρόβλεψη έκλεισε αυτό το Σάββατο το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων στην Γαλλία.

Ο Μακρόν εκλέχτηκε το 2017 υποσχόμενος ότι δεν πρόκειται να υποκύψει σε απεργίες και διαμαρτυρίες. Δήλωνε ότι θα επιβάλει σε εργαζόμενους και συνταξιούχους την σκληρή πραγματικότητα της καπιταλιστικής ζωής. 

Αλλά τα Κίτρινα Γιλέκα τον έχουν αναγκάσει σε εξευτελιστικές υποχωρήσεις αρχικά πάνω στην τιμή των καυσίμων και στη συνέχεια πάνω στους κατώτατους μισθούς. Μετά τις υποχωρήσεις ο πρόεδρος του γαλλικού ΣΕΒ δήλωσε: «Είναι αλήθεια ότι 15 δις ευρώ είναι πολλά λεφτά, αλλά αξίζει τον κόπο γιατί θα βοηθήσουν να επανέλθει η κοινωνική ειρήνη - προσθέτοντας και τα λόγια του Λένιν: «Πρέπει να είμαστε πάντα ένα βήμα μπροστά από τις μάζες»!

Αλλά οι μάζες αποδείχτηκαν ένα βήμα μπροστά από αυτόν. Οι υποχωρήσεις της κυβέρνησης οδήγησαν τον κόσμο να καταλήξει στο αντίθετο συμπέρασμα δηλαδή ότι μπορεί να αναγκάσει την κυβέρνηση σε νέες υποχωρήσεις,  

Οι κινητοποιήσεις των Κίτρινων Γιλέκων κλιμακώθηκαν με πιο ορατές τις μεγάλες διαδηλώσεις του Σαββάτου. Αλλά η πραγματική δύναμη που βρίσκεται πίσω από αυτές είναι οι αναρίθμητες συνελεύσεις, μπλόκα και τοπικές εκδηλώσεις  στις οποίες συμμετέχουν κατά τόπους εκατοντάδες απλοί άνθρωποι, εργαζόμενοι άνεργοι, νέοι φοιτητές. 

Υπάρχει μια συνειδητή προσπάθεια από τα πάνω να συνδεθεί το Κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων με την ακροδεξιά. Παρόλο που υπάρχουν τέτοια στοιχεία, η γενική κατεύθυνση του κινήματος είναι αριστερόστροφη. Σύμφωνα με την Le Monde μόνο το 1,5% όσων έχουν μιλήσει στην εφημερίδα αναφέρουν σαν πρόβλημα τη μετανάστευση. Δημοσκόπηση του France 2 TV έδειξε ότι το 33% του κινήματος δεν πρόσκειται ούτε στη δεξιά ούτε στην αριστερά, ενώ ένα 15% περιγράφει τον εαυτό του σαν ακροαριστερό και μόλις 5,4% σαν ακροδεξιό.

Αυτή η εικόνα επιβεβαιώνεται και στους δρόμους, Στο Μπορντό ακροδεξιοί και φασίστες πετάχτηκαν έξω από την διαδήλωση των Κίτρινων Γιλέκων και το ίδιο έγινε και στο Παρίσι με την φοιτητική ακροδεξιά Group Union Defense. Στον Καέν λόγω της καταστολής τα Κίτρινα Γιλέκα δεν έβρισκαν χώρο να συνεδριάσουν και το μοναδικό μέρος που τους υποδέχτηκε ήταν μια μεγάλη κατάληψη στην οποία μένουν πρόσφυγες και μετανάστες. Οι γυναίκες συμμετέχουν σε μεγάλους αριθμούς και παίζουν ηγετικό ρόλο στο κίνημα. Σε αρκετά σημεία οργανώνεται φύλαξη των παιδιών για να συμμετέχουν γυναίκες, κατά κύριο λόγο από μονογονεϊκές οικογένειες. Γενικές συνελεύσεις γίνονται σε δεκάδες πόλεις με στόχο την οργάνωση και τον συντονισμό των κινητοποιήσεων.  

Να απλωθεί στους χώρους δουλειάς

Αλλά το κίνημα εξακολουθεί να έχει σοβαρές αδυναμίες. Δεν είναι τόσο δυνατό ώστε  να εγγυηθεί μια ήττα του Μακρόν. Παρόλο που είναι πιο μαχητικές, οι κινητοποιήσεις των Κίτρινων Γιλέκων είναι μικρότερες σε μέγεθος από τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις που οργάνωσαν πέρσι τα συνδικάτα. Για να μπορέσει να νικήσει το κίνημα χρειάζεται να συνδεθεί με το εργατικό κίνημα και να απλωθεί με απεργίες και καταλήψεις στους χώρους εργασίας. 

Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία στην ηγεσία των συνδικάτων έχει σταθεί εχθρική (στην περίπτωση της δεύτερης μεγαλύτερης συνομοσπονδίας CFDT) ή έχει δηλώσει απλά την συμπάθειά της, όπως στην περίπτωση της μεγαλύτερης CGT. Aντί να συνδεθούν με αυτό το κίνημα, καλούν, όπως και στο παρελθόν, σε συμβολικές μέρες δράσης. Αλλά μέσα στη βάση υπάρχει μια αυξανόμενη δυσαρέσκεια και συνδικαλιστές της βάσης προσπαθούν σε πολλά σημεία να συνδεθούν με τα Κίτρινα Γιλέκα. Σαν αποτέλεσμα, η CGT κάλεσε σε γενική απεργία την Τρίτη 5 Φεβρουαρίου με αιτήματα πανομοιότυπα με αυτά που βάζουν τα Κίτρινα Γιλέκα – χωρίς όμως καν να αναφέρονται στα Κίτρινα Γιλέκα.  

«Παλέψαμε για να βγει αυτή η απεργία και χρειάζεται να είναι μεγάλη» δήλωσε στην εφημερίδα Socialist Worker, o Mπερνάντ εκλεγμένος συνδικαλιστής από τη CGT στην Λιλ. “Αλλά η επόμενη μέρα δεν πρέπει να είναι επιστροφή στην δουλειά σαν να μην έγινε τίποτε. Η Γαλλία έχει πάρει φωτιά, θέλουμε τολμηρότερες κινήσεις. Οι εργαζόμενοι στη βάση χρειάζεται να συνδεθούμε με τα Κίτρινα Γιλέκα. Να συνεχίσουμε όπου μπορούμε την απεργία και μετά τις 5 Φλεβάρη». 

Τα κινήματα ενάντια στην καθεστηκυία τάξη μπορεί να είναι μπερδεμένα και γεμάτα αντιφάσεις. Ο ξεσηκωμός που προέκυψε στη Γαλλία έξω από τα παραδοσιακά κόμματα και τις συντηρητικές συνδικαλιστικές ηγεσίες μπορεί να κινηθεί είτε προς τα αριστερά είτε προς τα δεξιά.  Καθήκον των επαναστατών είναι να παρεμβαίνουν σε αυτά και να τα στρέφουν προς τα αριστερά.   

Βασικά σημεία από το άρθρο του Τσάρλι Κίμπερ στην εφημερίδα Socialist Worker, 20/1.