Διεθνή
Κάτω τα χέρια από το Κασμίρ

Η κυβέρνηση της Ινδίας έχει εξαπολύσει μια από τις αγριότερες εκστρατείες κρατικής βίας στο Κασμίρ από τις αρχές Αυγούστου. Το ίντερνετ είναι κλειστό, έχει επιβληθεί στρατιωτικός νόμος, οι ντόπιοι δημοσιογράφοι έχουν απομονωθεί, η κυκλοφορία γίνεται με το σταγονόμετρο και έχουν συλληφθεί πάνω από πέντε χιλιάδες άνθρωποι. Οι λίγες πληροφορίες που φτάνουν έξω από το Κασμίρ κάνουν λόγο για εισβολές στα σπίτια, ανεξέλεγκτο κυνηγητό όσων κρίνονται “ύποπτοι” για αντίσταση στην Ινδία και  βασανιστήρια. Την ίδια στιγμή στην Ινδία η κυβέρνηση τροφοδοτεί έναν εθνικιστικό και μισαλλόδοξο πυρετό σε βάρος του Κασμίρ αλλά και συνολικότερα σε βάρος των μουσουλμάνων.

Ο πυροδότης ήταν η απόφαση της κυβέρνησης του Ναρέντρα Μόντι στις 4 Αυγούστου να καταργήσει την αυτοκυβέρνηση του Κασμίρ και να μετατρέψει μέσα σε μία μέρα την περιοχή σε μια φυλακή για 13 εκατομμύρια κόσμο. Ο Μόντι έκανε πραγματικότητα το αγαπημένο σύνθημα της ινδικής ακροδεξιάς, την κατάργηση του άρθρου 370 του Συντάγματος, που καθόριζε πως το Κασμίρ διοικείται από τη δική του ξεχωριστή κυβέρνηση και κοινοβούλιο. Πλέον το πρώην “κρατίδιο του Τζαμού και Κασμίρ” ενσωματώνεται εντελώς στην Ινδία και διοικείται κεντρικά από το Δελχί, ενώ το κοινοβούλιό του θα έχει περιορισμένο ρόλο.

Οι πρώτες κινητοποιήσεις που ξέσπασαν άμεσα αντιμετωπίστηκαν με πραγματικά πυρά και δακρυγόνα ενάντια στα πλήθη. Το Δελχί, γνωρίζοντας ότι πηγαίνει κόντρα στη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Κασμίρ, πρώτα επέβαλε στρατιωτικό νόμο, συνέλαβε ακόμη και υπουργούς της κυβέρνησης του Κασμίρ και μετά πέρασε από το κοινοβούλιο την κατάργηση του Άρθρου 370. Αντιμετωπίζει ως πιθανούς τρομοκράτες ακόμη και τους πολιτικούς που βρίσκονταν επικεφαλής της συνεργασίας με το ινδικό κράτος εδώ και δεκαετίες.

Η αυτονομία του Κασμίρ ήταν ένας από τους όρους με τους οποίους στήθηκε το ινδικό κράτος μετά την κατάρρευση της βρετανικής αποικιοκρατίας στα τέλη της δεκαετίας του ‘40. Οι Βρετανοί έπαιξαν το χαρτί του διαίρει και βασίλευε, και προώθησαν τη διάσπαση της ινδικής χερσονήσου σε δύο ξεχωριστά κράτη (Ινδία και Πακιστάν) στη βάση του θρησκευτικού διαχωρισμού. Ο διαχωρισμός έγινε με ποτάμια αίματος, εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια ξεριζωμένους που αναγκάστηκαν να περάσουν τα σύνορα και να βρεθούν σε άγνωστες περιοχές οι οποίες πλέον ήταν “πατρίδα”. Το Κασμίρ, αν και είχε μουσουλμανική πλειοψηφία βρέθηκε στην ινδική πλευρά, αλλά με τους όρους που διευκρινίστηκαν στο άρθρο 370.

Όμως και η Ινδία και το Πακιστάν αντιμετώπισαν τον κόσμο του Κασμίρ μόνο σαν αντικείμενο εκβιασμών. Καθώς και οι δύο χώρες μετατράπηκαν σε πυρηνικές δυνάμεις, το Κασμίρ συγκέντρωσε πάνω του τις εντάσεις όλων των ανταγωνισμών για την Κεντρική Ασία. Οι παρεμβάσεις και οι εκλογικές νοθείες του ινδικού κράτους οδήγησαν σε εξέγερση το 1989, η οποία εξελίχθηκε σε έναν ανταρτοπόλεμο που κράτησε δεκαετίες. Η Ινδία έβαλε την ταμπέλα του τρομοκράτη σε όλους τους κατοίκους του Κασμίρ και κατηγορούσε το Πακιστάν ως οργανωτή της εξέγερσης. Το Πακιστάν έπαιζε τα δικά του παιχνίδια προσπαθώντας να στρίψει το κίνημα στην κατεύθυνση που εξυπηρετούσε και τους ανταγωνισμούς του με την Ινδία, αλλά και την πολυμέτωπη εμπλοκή του στο Αφγανιστάν. Ο ινδικός στρατός εφάρμοσε σε βάρος του Κασμίρ τις πιο βάρβαρες τακτικές από τα εγχειρίδια των ανταρτοπολέμων όλου του πλανήτη, τυφλώνοντας, κουφαίνοντας και τρελαίνοντας μια ολόκληρη γενιά νέων παιδιών και εφήβων. Το Κασμίρ έγινε μια από τις πιο στρατιωτικοποιημένες ζώνες της γης.

Ο Ναρέντρα Μόντι ήρθε στην εξουσία το 2014, επιβεβαιώνοντας μια στροφή του ινδικού πολιτικού συστήματος προς τα δεξιά. Το κυβερνών κόμμα BJP καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τον πιο οργανωμένο πυρήνα του, το RSS που έχει χαρακτηριστικά φασιστικής, παραστρατιωτικής οργάνωσης. Ο ίδιος ο Μόντι είναι μέλος του RSS. Η κυρίαρχη ιδεολογία της άκρας δεξιάς μετατράπηκε σε κρατική ιδεολογία. Οι μουσουλμάνοι, σχεδόν 200 εκατομμύρια στην Ινδία, αντιμετωπίζονται ανοιχτά ως εσωτερικός εχθρός, μιας και η Ινδία πλέον είναι “ινδουϊστικό κράτος”. 

Τον περασμένο Φλεβάρη οι προκλήσεις της κυβέρνησης στο Κασμίρ οδήγησαν σε αμοιβαίους βομβαρδισμούς με το Πακιστάν. Είναι η πρώτη φορά που δύο πυρηνικές δυνάμεις αλληλοβομβαρδίζονται. Ο Μόντι χρησιμοποιεί επιχειρήματα τύπου Τραμπ αλλά κυρίως τύπου Ισραήλ για τα σχέδια που έχει για το Κασμίρ. Λέει πως τώρα που επιβλήθηκε η “τάξη”, το ινδικό επιχειρηματικό δαιμόνιο θα λάμψει και στο Κασμίρ, θα φτιαχτούν εργοστάσια και θα ανοίξουν ευκαιρίες . Ήδη τα αστέρια του ινδικού καπιταλισμού βρίσκονται πίσω του για να υποσχεθούν “δουλειές”. Αυτό που πραγματικά απεργάζονται τα επιτελεία της άκρας δεξιάς και του κράτους είναι διωγμούς, μετακινήσεις πληθυσμών και εποικισμούς για να αλλάξει η πληθυσμιακή σύνθεση. Όσο για τα “εργοστάσια” που υποτίθεται θα ανοίξουν, μόνο η σκέψη προκαλεί φόβο, σε μια περιοχή που όπως επισημαίνει η συγγραφέας Αρουντάτι Ρόι είναι “εύθραυστης οικολογίας, χώρα απέραντων παγετώνων, λιμνών σε υψηλό υψόμετρο  και πέντε μεγάλων ποταμών”.

Για τους δυτικούς ιμπεριαλιστές και το κεφάλαιο όλα αυτά είναι λεπτομέρειες. Η Ινδία είναι χώρα επενδυτικών ευκαιριών, και με τις πλάτες του Τραμπ μετατρέπεται και σε φρένο απέναντι στην Κίνα. Η υπεράσπιση του λαού του Κασμίρ είναι υπόθεση δική μας, όλων όσων παλεύουμε ενάντια στην ακροδεξιά, την καταπίεση και τον πόλεμο.