Εκπαίδευση και νεολαία
Παιδικοί σταθμοί: Χρηματοδότηση και προσλήψεις

Ο προπηλακισμός της προϊσταμένης του Δημοτικού Παιδικού Σταθμού Καρουσάδων-Εσπερίων στις 5/9, τρεις μόλις μέρες από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου της διάλυσης που επικρατεί στα νηπιαγωγεία και τους παιδικούς σταθμούς σε όλη τη χώρα.

Όπως τονίζεται στην καταγγελία της ΠΟΕ-ΟΤΑ ο διευθυντής της Α/βάθμιας εκπαίδευσης Κέρκυρας και ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Καρουσάδων με κασμάδες, κρουστικά μηχανήματα και εργαλεία “εισέβαλαν στον Παιδικό Σταθμό. Η προϊσταμένη του Παιδικού Σταθμού προπηλακίστηκε, έγινε δέκτης λεκτικής επίθεσης και βίαιης αυταρχικής συμπεριφοράς. Ο Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης μαζί με τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο και τα άλλα μέλη του Τοπικού Συμβουλίου Καρουσάδων έφτασαν στο σημείο μάλιστα να της αναποδογυρίσουν το γραφείο και να της πετάξουν τα έγγραφα που είχε πάνω, με αποτέλεσμα η συνάδελφος να πάθει κρίση πανικού και να χρειαστεί ιατρική βοήθεια. 

Κανένας εργαζόμενος δεν ευθύνεται για την προχειρότητα νομοθετημάτων που εξυπηρετούν σκοπιμότητες, την υποχρηματοδότηση της Παιδείας και των Δήμων, την έλλειψη προσωπικού και υποδομών. Σε καμία περίπτωση επίσης, δεν δικαιολογούνται επιθέσεις σε βάρος εργαζομένων που με αίσθημα ευθύνης προσπαθούν κάτω από αντίξοες συνθήκες και σωρεία προβλημάτων να κάνουν σωστά την δουλειά τους” υπογραμμίζει η ανακοίνωση.

Προφανώς τέτοιες τραμπούκικες συμπεριφορές απέναντι σε εργαζόμενες γυναίκες που παλεύουν να κρατήσουν όρθιο το διαλυμένο σύστημα βρεφονηπιακής φροντίδας είναι από μόνες τους αδιανόητες. Ωστόσο πίσω από αυτές τις εικόνες βρίσκονται οι πραγματικές αιτίες πλήρους διάλυσης και απαξιώσης τόσο της δημόσιας βρεφονηπιακής φροντίδας όσο και της δημόσιας προσχολικής αγωγής.

Χωρίς την ανακοίνωση οποιουδήποτε ουσιαστικού μέτρου στήριξης τόσο των νηπιαγωγείων, για να ανταπεξέλθουν με επάρκεια στο νέο τους ρόλο, όσο και των δημοτικών παιδικών σταθμών. Χωρίς την αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, χωρίς διεύρυνση των δομών, χωρίς δημόσιες επενδύσεις για σύγχρονες κτιριακές εγκαταστάσεις, με τεράστιες ελλείψεις προσωπικού και χωρίς κανένα σχέδιο μαζικών προσλήψεων παιδαγωγών και βοηθητικού προσωπικού, ο νόμος του Γαβρόγλου αποδείχτηκε πραγματικός κόλαφος για τη λειτουργία τόσο των δημοτικών σταθμών, όσο -ακόμα περισσότερο- των νηπιαγωγείων, που καλούνται να καλύψουν χωρίς νέες υποδομές τις νέες τεράστιες ανάγκες.

Ήδη με την έναρξη της νέας χρονιάς τα προβλήματα είναι μεγαλύτερα από ποτέ. Χιλιάδες παιδιά έχουν μείνει απέξω από τους δημόσιους σταθμούς και νηπιαγωγεία, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι έδωσε 155.000 κουπόνια/voucher στέλνοντας όλο και περισσότερο κόσμο στους ιδιωτικούς σταθμούς.

Απαξιωτικές εικόνες

Οι εικόνες που διαδραματίστηκαν την πρώτη κιόλας εβδομάδα έναρξης των νηπιαγωγείων και των παιδικών σταθμών είναι απαξιωτικές. Στη Ν. Φιλαδέλφεια, 22 τετράχρονα παιδιά που κρίθηκαν “υπεράριθμα” από το 1ο Νηπιαγωγείο της περιοχής μεταφέρθηκαν στο 2ο Νηπιαγωγείο το οποίο στεγάζεται ...σε έναν διάδρομο δίπλα από τις τουαλέτες. Με τάξεις σε διαδρόμους προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες των νηπιαγωγείων σε μια σειρά από περιοχές όπως στη Ν. Ιωνία (8ο, 12ο), ενώ σε άλλες περιοχές σε τάξεις μετατρέπονται οι αίθουσες των νηπιαγωγών.

Στο δήμο της Αθήνας που οι ελλείψεις είναι τεράστιες και σχεδόν το 20% όσων κάνουν αίτηση δεν βρίσκουν θέση, πέρσι έκλεισαν τρεις βρεφονηπιακοί σταθμοί λόγω ακαταλληλότητας των κτηρίων (χωρίς να αντικατασταθούν). Στο δήμο Ιωαννίνων μείνανε έξω από τους παιδικούς σταθμούς πάνω από 160 παιδιά. Σε 161 δήμους δεν υπάρχουν βρεφικοί σταθμοί και σε 131 δήμους υπάρχει τουλάχιστον διπλάσια ζήτηση από τις θέσεις που διαθέτουν οι παιδικοί σταθμοί.

Απέναντι στη διάλυση και την ιδιωτικοποίηση που θέλουν να επιβάλουν οι κυβερνήσεις ακόμα και πάνω σε ένα τόσο σημαντικό πεδίο όσο είναι η βρεφονηπιακή και προσχολική αγωγή, βρεφοκόμοι, νηπιαγωγοί και δάσκαλοι πρέπει όλοι μαζί να απαντήσουν με αγώνες. Για να επιβάλουν πως όλα τα παιδιά θα έχουν θέση σε δημόσια και δωρεάν προσχολική δομή, με αποκλειστική ευθύνη και χρηματοδότηση από το κράτος, χωρίς voucher και τροφεία. Σε κτίρια σύγχρονα, ασφαλή, με τους αναγκαίους χώρους για το παιχνίδι, την ξεκούραση, τη σίτιση όλων των παιδιών, με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό.