Συνεντεύξεις
Αλέξανδρος Σταματίου: "Δεύτερη προσφυγιά για τα παιδιά"

Τα προσφυγόπουλα στην Πρασσά. Φωτό: Αλέξανδρος Σταματίου

Τα προσφυγόπουλα στην Κόρινθο. Φωτό: Αλέξανδρος Σταματίου

 

Ο Αλέξανδρος Σταματίου μίλησε στην Εργατική Αλληλεγγύη για τη σύλληψή του για την συμπαράσταση των συναδέλφων του, για την κατάληψη της Πρασσά στην οποία είχε βρεθεί πολλές φορές στο παρελθόν και για το  κύμα αλληλεγγύης απέναντι στους πρόσφυγες και τα παιδιά τους που έχει προκαλέσει η βίαιη και ρατσιστική εκστρατεία της κυβέρνησης. 

Κατ' αρχήν θέλω να σταθώ στο βασικό ζήτημα αυτής της υπόθεσης, τους πρόσφυγες και τα παιδιά τους που εκδιώχθηκαν από την Πρασσά. Ήταν κόσμος και οικογένειες που έμεναν χρόνια στη γειτονιά. Τα παιδιά τους πήγαιναν σχολείο στην περιοχή. Προσωπικά είχα επαφές με αυτόν τον κόσμο και είχα βρεθεί επανειλημμένως στο 5ο Λύκειο. Στο παρελθόν έχω φωτογραφίσει τη ζωή και την καθημερινότητά τους στην Πρασσά. Ποτέ δεν ήταν εύκολα τα πράγματα όμως με τον καιρό είχαν καταφέρει να φτιάξουν τη ζωή τους και να δημιουργήσουν ένα φιλόξενο χώρο. Στην ουσία ανακαίνισαν το σχολείο στην Πρασσά και το έκαναν κατοικήσιμο. Βρήκαν καταφύγιο στη γειτονιά μας.

Στη γειτονιά βλέπαμε πως κατά κύριο λόγο στην Πρασσά ζούσαν οικογένειες με παιδιά. Η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής είχαν ανοίξει την αγκαλιά τους και τους είχαν δεχτεί με ενδιαφέρον. Πάνω από 50 πιτσιρίκια έδιναν ζωή στη γειτονιά με τις φωνές τους. Όλα πήγαιναν σχολείο στην περιοχή. Πλέον ουσιαστικά με την εκκένωση και την μετακίνησή τους τα παιδιά αυτά δεν πηγαίνουν σχολείο. Είναι αδιανόητο να συμβαίνει αυτό. Τα παιδιά αυτά ζουν μια δεύτερη προσφυγιά. Μετά από τόσο καιρό ξαφνικά τους διώχνουν και από τη γειτονιά και από το σχολείο τους. Η βίαιη μετακίνηση και μετεγκατάστασή τους στην Κόρινθο είναι μια τεράστια πρόκληση. 

Λίγες μόνο μέρες μετά την εκκένωση της Πρασσά και τη σύληψή μου πήγα στην Κόρινθο για να δω τις συνθήκες στις οποίες ζουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι.  Εκκένωσαν την Πρασσά δήθεν γιατί οι συνθήκες ζωής ήταν άσχημες και μετέφεραν όλο αυτόν τον κόσμο σε ένα πρώην στρατόπεδο-φυλακή. Η κατάσταση είναι πραγματικά τραγική. Είδα τον κόσμο που είχα φωτογραφίσει στο 5ο και πραγματικά νιώθω νευριασμένος και απογοητευμένος. Ακριβώς γιατί είχα την εικόνα του πώς ζούσαν πριν, και πώς ζουν τώρα. Δεν υπάρχει καμιά σχέση.

Ζούνε μέσα σε απίστευτη σκόνη και χώμα. Με την πρώτη βροχή θα πνιγούν μέσα στις λάσπες. Οι σκηνές δεν είναι αδιάβροχες. Δεν υπάρχουν βασικά πράγματα. Δεν υπάρχει ψυγείο και κουζίνα, δεν υπάρχει γιατρός, δεν υπάρχει τίποτα. Μέσα στη ζέστη, χωρίς σκιές, στη μέση του στρατοπέδου.

Όταν έφτασα στο στρατόπεδο τα παιδιά έτρεξαν και με αγκάλιασαν. Έχουν ανάγκη τις παρέες και τον κόσμο με τον οποίο ζούσαν μαζί. Το βασικό είναι πως έχουν χάσει το σχολείο τους. Και κανείς δεν ξέρει τι θα κάνουν και αν και πού θα πάνε σχολείο. Μιλάμε για τουλάχιστον 50 παιδιά.

Αυτό που συμβαίνει είναι απάνθρωπο. Είναι ενάντια στα ανθρώπινα δικαιώματα και στα δικαιώματα των παιδιών. Στην Ελλάδα και την Ευρώπη του 2019 δεν μπορεί να φέρονται στους ανθρώπους, και ειδικά σε παιδιά με αυτό τον τρόπο.

Κανονικά ο υπουργός Δημόσιας Τάξης θα έπρεπε να αποπεμφθεί από τη θέση που βρίσκεται. Είναι εγκληματικό αυτό που έκανε σε αυτόν τον κόσμο. Το ξαναλέω για αυτά τα παιδιά η βίαιη μετακίνηση και εκκένωση, η απομάκρυνσή τους από το σχολείο τους είναι μια δεύτερη προσφυγιά. Αυτός ο άνθρωπος που διέταξε αυτή την επιχείρηση είναι απάνθρωπος. 

Ο κόσμος της γειτονιάς στα Εξάρχεια είναι τσαντισμένος με όλα όσα έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται. Είναι μια τεράστια επίθεση. Δυνάμεις των ΜΑΤ έχουν κυκλώσει τη γειτονιά σε κάθε γωνία. Με τις αστυνομικές δυνάμεις να περιπολούν σε 24ωρη βάση ο κόσμος έχει αρχίσει να τρελαίνεται. Πίσω από τα ΜΑΤ έρχονται τα φορτηγάκια του δήμου για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά -προφανώς κατ'εντολή του Μπακογιάννη. Όλοι καταλαβαίνουν πως με τα ΜΑΤ δεν ξεβρομίζει η γειτονιά, όπως θέλουν να τα παρουσιάζουν η κυβέρνηση και η δημοτική αρχή. Κανείς δεν πιστεύει ότι με τις επιχειρήσεις της αστυνομίας η γειτονιά γίνεται καλύτερη. 

Η σύλληψή μου ήταν ένα κλασικό δείγμα προσπάθειας φίμωσης του τύπου. Ήμουν εκεί για να φωτογραφίσω. Έχω κάθε δικαίωμα σαν απλός πολίτης και κάτοικος, ακόμα περισσότερο έχω δικαίωμα σαν φωτορεπόρτερ. Στη δίκη μετά τη σύλληψη μου είχα την πολύ σημαντική στήριξη των συναδέλφων και του σωματείου μας, της Ένωσης Ελλήνων Φωτορεπόρτερ. Οι συνάδελφοι καταλαβαίνουν πολύ καλά πως κάποιοι θέλουν να φιμώσουν τη φωνή μας και να μας κάνουν να φοβηθούμε και να σταματήσουμε.  Είμαι 33 χρόνια στο επάγγελμα και θεωρώ καθήκον μου να αποτυπώνω και να αποθανατίζω την αλήθεια. Το θέμα μας όμως δεν είμαι εγώ. Το θέμα μας είναι τα 50 παιδιά που χάσανε το σχολειό τους και τα πήραν από δω.


26/9, Ευελπίδων, Ο Αλέξανδρος Σταματίου μαζί με συμπαραστάτες μετά την αθώωσή του. 
Φωτό από το site The Press Project

 

Την αθώωση του φωτορεπόρτερ Αλέξανδρου Σταματίου αποφάσισε το μονομελές αυτόφωρο την Πέμπτη 26/9. Ο Αλέξανδρος Σταματίου είχε συλληφθεί την Δευτέρα 23 Σεπτέμβρη τα χαράματα με την στημένη από την ΕΛΑΣ κατηγορία της "διατάραξης οικιακής ειρήνης" την ώρα που ο ίδιος προσπαθούσε να καλύψει δημοσιογραφικά την αστυνομική επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης στέγης προσφύγων στην Πρασσά στα Εξάρχεια.

Στη δίκη ο δικηγόρος Γιάννης Αγγελάκης ζήτησε την αθώωση επικαλούμενος το δικαίωμα της ελευθερίας του Τύπου και υπογράμμισε το γεγονός ότι η δίωξη είχε αφετηρία την μηνυτήρια αναφορά του υπόδικου τέως βουλευτή της ναζιστικής Χρυσής Αυγής Κασιδιάρη. Πρότεινε ως μάρτυρες υπεράσπισης τον δημοσιογράφο της Εφημερίδας των Συντακτών Τάσο Τσακίρογλου, τον Μάριο Λώλο, πρώην πρόεδρο της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδος και τον Πέτρο Κωνσταντίνου, συντονιστή της ΚΕΕΡΦΑ και δημοτικό σύμβουλο Αθήνας.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η ΚΕΕΡΦΑ τονίζεται μεταξύ άλλων πως: “Η φωτογραφία της ΚΕΕΡΦΑ με τον φωτορεπόρτερ Αλέξανδρο Σταματίου δεμένο με χειροπέδες έκανε το γύρο διεθνώς και προκάλεσε διαμαρτυρία του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την ελευθερία του τύπου και των μέσων ενημέρωσης, καθώς και καταγγελίες από τις Β' και της Γ' ΕΛΜΕ Αθήνας. Απαιτούμε να μπει τέλος στην ρατσιστική εκστρατεία νόμου και τάξης κατά των καταλήψεων στέγης προσφύγων στα Εξάρχεια με την συνεργασία Χρυσοχοίδη-Μπακογιάννη-Κασιδιάρη”.