Οικονομία και Πολιτική
Εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας: Η δικαστική εξουσία στο Προεδρικό Μέγαρο

Στη φωτό πάνω, αστυνομική επιχείρηση στο Κουκάκι. Κάτω, η πρόεδρος του ΣΤΕ.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν επέλεξε απλά μια γυναίκα για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ούτε επέλεξε ένα πρόσωπο “ευρείας αποδοχής” ή μια “προοδευτική δικαστίνα”, όπως έτρεξαν πολλά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να γράψουν. Επέλεξε ένα φύλλο συκής για να κρύψει τις χυδαίες εξορμήσεις της άρχουσας τάξης πίσω από μια “ευρεία κοινοβουλευτική συναίνεση”.

Η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου είναι βέβαια γυναίκα. Στη Βουλή η υποψηφιότητά της θα εγκριθεί με μια ευρεία πλειοψηφία αφού έχει τη στήριξη όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ. Στην κορυφή του Συμβουλίου της Επικρατείας είχε προωθηθεί από την “προοδευτική” κυβέρνηση του Τσίπρα – και μάλιστα σε κόντρα με την τότε αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας. Το βιογραφικό της έχει μια ολόκληρη σειρά από επιστημονικές, νομικές, δημοσιεύσεις. Αυτά, όμως, όλα έχουν ελάχιστη μόνο σημασία για τον Μητσοτάκη. Η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου είναι πάνω απ' όλα η ανώτατη δικαστικός της χώρας – ένα από τα διακεκριμένα στελέχη του “βαθέος ελληνικού κράτους”.

Η Εφημερίδα των Συντακτών ζωγραφίζει με αυτά τα λόγια το προφίλ της:

“Στο ΣτΕ εισήλθε ως εισηγήτρια (τον Νοέμβριο του 1982) και ακολούθως προήχθη διαδοχικά σε πάρεδρο (1988) και σύμβουλο (2000). Τοποθετήθηκε αντιπρόεδρος του ΣτΕ τον Οκτώβριο του 2015, ενώ από τον Οκτώβριο του 2018 βρίσκεται στη θέση της προέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας.  Επίσης, διετέλεσε γενική γραμματέας της Ένωσης Δικαστικών Λειτουργών του Συμβουλίου της Επικρατείας (1985-1986), πρόεδρος (1993-1995 και 2000-2001) και αντιπρόεδρος (2006- 2008).

Είναι γόνος δικαστικής οικογένειας από την Θεσσαλονίκη. Ο αείμνηστος πατέρας της, Νικόλαος Σακελλαρόπουλος, διετέλεσε αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, ενώ ήταν μέλος της σύνθεσης του ανωτάτου δικαστηρίου που εκδίκασε την υπόθεση Ανδρέα Παπανδρέου-Γιώργου Κοσκωτά”.

Σαν δικαστικός, επαναλαμβάνουν όλα σχεδόν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, έχει χειριστεί “σημαντικές υποθέσεις” -τη διαμάχη της Eldorado Gold με τους κατοίκους των Σκουριών για την οικολογική καταστροφή της περιοχής τους, τις προσφυγές των συνταξιούχων ενάντια στις μνημονιακές ρυθμίσεις, την παραπομπή του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, του πρώην υπουργού Οικονομικών, στο ειδικό δικαστήριο για τις λίστες Λαγκάρντ, την εκτροπή του Αχελώου κλπ. Αυτό που ξεχνάνε να πουν είναι ότι όλες αυτές οι περιπτώσεις έκλεισαν υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων, του δημοσίου και των κάθε λογής ημετέρων. Οι κάτοικοι, οι συνταξιούχοι, οι απλοί άνθρωποι απλά “έχασαν”.

Ποιες θα είναι οι νέες αρμοδιότητες της κυρίας Σακελλαροπούλου; Την απάντηση την δίνει η ίδια η επίσημη ιστοσελίδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας: καμία. “Καμία πράξη του Προέδρου δεν ισχύει ούτε εκτελείται χωρίς την προσυπογραφή του αρμόδιου υπουργού...” Η θέση είναι καθαρά τυπική. Ακόμα και η ίδια η έγκριση της υποψηφιότητας του νέου (ή της νέας) προέδρου από τη Βουλή έχει αποκτήσει, πλέον, μετά την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος του περασμένου Νοεμβρίου καθαρά τυπικό χαρακτήρα. Στην ψηφοφορία δεν υπάρχει “κατά”. Το μόνο που μπορεί να κάνει ένας βουλευτής αν δεν συμφωνεί με το πρόσωπο που έχει επιλέξει η κυβέρνηση είναι να “απέχει”, δηλώνοντας “παρών”.

Πριν από την αναθεώρηση η βουλή έπρεπε να εγκρίνει την υποψηφιότητα με διευρυμένη πλειοψηφία 180 βουλευτών. Αν αποτύγχανε τρεις φορές να εκλέξει πρόεδρο η βουλή διαλυόταν και προκηρύσσονταν νέες εκλογές. Τώρα απλά επαναλαμβάνεται η ψηφοφορία μέσα στη Βουλή με κατεβασμένο τον πήχη – από τις 180 ψήφους στις 150 και ύστερα και ακόμα πιο κάτω: αρκεί μια σχετική πλειοψηφία επί των “παρόντων”. Το νέο Σύνταγμα του Μητσοτάκη αναγνωρίζει στην πράξη ότι η επιλογή του (ή της) Προέδρου της Δημοκρατίας έχει ελάχιστη σημασία. Η επιλογή της Σακελλαροπούλου έχει στην ουσία συμβολικό χαρακτήρα. Αλλά αυτόν ακριβώς τον συμβολισμό θέλει να αξιοποιήσει η κυβέρνηση της ΝΔ για να σταθεροποιήσει τη θέση της.

Υποκρισία

Στο διάγγελμά του ο Μητσοτάκης τόνισε δυο στοιχεία σε σχέση με τη νέα υποψήφια πρόεδρο. Είναι δικαστικός και είναι γυναίκα:

“Μια ανώτατη δικαστής στο ύπατο αξίωμα της χώρας σηματοδοτεί την προσήλωσή μας στη Δικαιοσύνη ως κεντρικού αρμού της Δημοκρατίας... Ο πολίτης είναι γένους αρσενικού. Η Δημοκρατία, η Ελλάδα και η Πρόοδος ωστόσο, είναι γένους θηλυκού και αυτές μας καλούν στη μεγάλη υπέρβαση. Θεωρώ ότι είναι η ώρα να αποκτήσει η Πατρίδα μας μια άξια Ελληνίδα στην κορυφαία πολιτειακή της θέση”.

Το τι εννοεί με “προσήλωση στη δικαιοσύνη” ο Μητσοτάκης αυτό το ζούμε καθημερινά εδώ και έξι περίπου μήνες που η κυβέρνηση του βρίσκεται στην εξουσία: σημαίνει όργιο καταστολής, ασυδοσία της αστυνομίας και την  κάλυψη κάθε παρανομίας της από τους υπουργούς και τους εισαγγελείς. Την είδαμε την “προσήλωση στη δικαιοσύνη” της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στην εκκένωση της κατάληψης στο Κουκάκι, με την εισβολή της αστυνομίας, χωρίς εισαγγελική άδεια, στο σπίτι του Δημήτρη Ινδαρέ. “Τα ξημερώματα της 18ης Δεκεμβρίου”, γράφει η ιστοσελίδα News247, “τα  ΜΑΤ εισέβαλαν στην οικία του Δ. Ινδάρε και ξυλοκόπησαν τον ίδιο και τους δύο γιους του, επειδή αρνήθηκαν να τους αφήσουν να μπουν χωρίς ένταλμα. Τα ΜΑΤ μάλιστα τοποθέτησαν κουκούλα στο κεφάλι του άνδρα, χωρίς να υπάρχει κανένας προφανής λόγος και στη συνέχεια τους συνέλαβαν...”. Ο εισαγγελέας υπέγραψε στη συνέχεια ένα ένταλμα. Και ο Χρυσοχοΐδης, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κάλυψε, λίγες μέρες αργότερα, σε μια συνέντευξή του στην Όλγα Τρέμη στην ΕΡΤ πλήρως την αστυνομία. Την προσήλωση σε αυτού του είδους τη “δικαιοσύνη” σηματοδοτεί η προεδρία της “ανωτάτης δικαστικού” Αικατερίνης Σακελλαροπούλου.

Όσο για την ισότητα των φύλων και τα δικαιώματα των γυναικών, την “υπέρβαση” την έχει κάνει ήδη η κυβέρνηση με τις αφίσες στο μετρό για την “προστασία του αγέννητου παιδιού” (που αναγκάστηκε ύστερα από την κατακραυγή να τις κατεβάσει) και τα συγχαρητήρια του Άδωνι Γεωργιάδη, του υπουργού Ανάπτυξης, προς την αθλητική εφημερίδα Sportime για το αντίστοιχο προκλητικό της εξώφυλλο. Πριν φροντίσει ο Μητσοτάκης να “αποκτήσει η Πατρίδα μας μια άξια Ελληνίδα στην κορυφαία πολιτειακή της θέση” θα έπρεπε να έχει φροντίσει να παραιτηθεί μαζί με τα ακροδεξιά, σεξιστικά ρατσιστόμουτρα που κάθονται σήμερα στις καρέκλες του υπουργικού συμβουλίου. Όλα τα άλλα είναι απλά καθαρές υποκρισίες.


Υπάρχουν γυναίκες και Γυναίκες

Ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε αμέσως να δηλώσει την υποστήριξή του στην υποψηφιότητα της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου. Ο Αλέξης Τίπρας κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι αναγκάζεται να “συρθεί πίσω από τις πολιτικές επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ” θυμίζοντας ότι ήταν η δική του κυβέρνηση αυτή που είχε προωθήσει την Σακελλαροπούλου στην προεδρία του Συμβουλίου Επικρατείας -μια επιλογή τη οποία είχε καταψηφίσει τότε στη Βουλή η Νέα Δημοκρατία.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι ακριβώς αντίστροφή: οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν συγκρούστηκαν ποτέ με το “βαθύ κράτος”. Αντίθετα το υπηρέτησαν με τον πιο τεχνοκρατικό και αποφασιστικό τρόπο -υπέγραψαν το Τρίτο Μνημόνιο, ανέστρεψαν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 2015, έφτασαν τα “πρωτογενή πλεονάσματα” σε επίπεδα ρεκόρ, υποδέχτηκαν την Cosco, την Eldorado Gold και τους άλλους “επιφανείς” επενδυτές, σφράγισαν τα σύνορα για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες σύμφωνα με τα “ευρωπαϊκά κεκτημένα” και έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να στηρίξουν τις επιλογές του ελληνικού καπιταλισμού. Η υποστήριξη της υποψηφιότητας της Σακελλαροπούλου δεν είναι παρά μια ακόμα δήλωση “νομιμοφροσύνης” απέναντι στα συμφέροντα της άρχουσας τάξης από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ.

Το Μέρα25 του Γιάνη Βαρουφάκη πρότεινε τη Μάγδα Φύσσα για τη θέση της Προέδρου της Δημοκρατίας. Τα Μέσα Μαζικής Ενημερωσης κυριολεκτικά “σκύλιασαν” από την πρόταση αυτή. Και βάλθηκαν στη συνέχεια να τη “μαυρίσουν” ρίχνοντας τόνους λάσπης όχι στην ίδια τη μητέρα του δολοφονημένου από τη Χρυσή Αυγή αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα (δεν τόλμησαν να το κάνουν) αλλά στον Γιάνη Βαρουφάκη: την είχε ρωτήσει ή μήπως ήταν απλά και μόνο ένα πυροτέχνημα. Η Μάγδα Φύσσα απάντησε μόνη της σε αυτές τις αθλιότητες:  “Για μένα προσωπικά η πρόταση του κ. Βαρουφάκη ήταν τιμητική”, είπε. “Δεν στέκομαι στο αν με ρώτησε ή δεν με ρώτησε. Το θεωρώ δευτερεύον... Θέλω όμως να πω κάτι άλλο. Θα ήθελα αυτόν τον ζήλο που επέδειξαν το απόγευμα της Πέμπτης τα Μέσα Ενημέρωσης, που δεν άφησαν ούτε μια στιγμή ησυχίας για μένα και την οικογένειά μου, να τον έδειχναν στις 18 Δεκεμβρίου 2019, όταν η εισαγγελέας της έδρας Αδαμαντία Οικονόμου έκανε την πρότασή της που κόντεψε να μας στείλει όλους αδιάβαστους”.