ΔΝΤ: Εγκληματικός οργανισμός

Τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο κανένας δεν μπορεί να προβλέψει ακόμα πως θα εξελιχτεί μέσα στα επόμενα 24ωρα αυτή η υπόθεση. Ο ίδιος ο Στρος Καν αρνείται τις κατηγορίες. Και τα ΜΜΕ έχουν γεμίσει από αστυνομικά σενάρια που άλλα τον παρουσιάζουν σαν ένα μανιακό βιαστή και άλλα σαν θύμα κάποιας μυστικής, καλοσχεδιασμένης συνομωσίας. Όποια και να είναι, όμως, η ετυμηγορία το συμπέρασμα είναι το ίδιο: αυτοί που διαφεντεύουν τις τύχες τις ανθρωπότητας δεν είναι παρά μια σκοτεινή μαφία αδίστακτων δολοπλόκων, διεστραμμένων βιαστών και δολοφόνων.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι ένας από τους πιο μισητούς διεθνείς οργανισμούς στον κόσμο. Τα προγράμματα "δομικής προσαρμογής" έχουν οδηγήσει δεκάδες φτωχές χώρες στην λιμοκτονία -στο όνομα πάντα της αποπληρωμής των δανείων (και των τόκων των δανείων) προς τις τράπεζες της Δύσης. Οι φωτογραφίες του κύριου γενικού διευθυντή να βγαίνει σαν κοινός εγκληματίας, με τα χέρια δεμένα με χειροπέδες πίσω από την πλάτη, από την πίσω πόρτα της Ειδικής Υπηρεσίας Θυμάτων του Χάρλεμ είναι βέβαιο ότι θα γέμισε χαρά εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη. Επιτέλους το "αφεντικό" του ΔΝΤ θα βρεθεί στη θέση που του αρμόζει: πίσω από τα σίδερα της φυλακής.

“Πελατεία”

Το ΔΝΤ γνώρισε νέες δόξες την περίοδο του Στρος Καν: τα κεφάλαιά του αυξήθηκαν και η "πελατεία" του διευρύνθηκε, χάρη στην οικονομική κρίση, με χώρες σαν την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Ταυτόχρονα, όμως, ο Στρος Καν έχει δημιουργήσει και ισχυρούς ανταγωνιστές και αντιπάλους. "Εν μέρει", γράφει η εφημερίδα Financial Times, "αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η μεγαλύτερή του αγάπη εξακολουθεί να είναι η πολιτική της Γαλλίας. Επίσης έχει οδηγήσει τον οργανισμό σε μια εξαιρετικά στενή ανάμειξη με τα ίδια τα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την διάσωση των δικών της προβληματικών μελών. Δεν έχει κοντράρει σχεδόν καθόλου την ευρωπαϊκή γραμμή που λέει ότι οι ελεγχόμενες χρεοκοπίες είναι τραγωδίες που θα πρέπει να αποφεύγονται με κάθε κόστος" .

Η άρχουσα τάξη ήταν πάντα "βουτηγμένη στα σκατά" (για να παραφράσουμε μια διάσημη ρήση του ίδιου του Στρος Καν για την Ελλάδα). Τα σκάνδαλά της όμως, συνήθως, μένουν κρυμμένα από τη δημοσιότητα, "προστατευμένα" από ένα δίκτυο φιλικών αστυνομικών, διεφθαρμένων δικαστών και εξαγορασμένων ΜΜΕ. Αυτή η "προστασία" όμως, εξαφανίζεται όταν οι καιροί γίνονται δύσκολοι, η άρχουσα τάξη βρίσκεται σε πανικό και οι "λύσεις" μεταφράζονται σε ζητήματα ζωής και θανάτου για τις  χώρες και τα κεφάλαια. Τότε ο λουστραρισμένος κόσμος της άρχουσας τάξης αρχίζει ξαφνικά να θυμίζει τον σκοτεινό βούρκο του υπόκοσμου.

Ο Στρος Καν είναι αναμφίβολα ικανός για όλα τα εγκλήματα που του προσάπτει η καμαριέρα του Sofitel -για αυτό κανένας δεν πρέπει να έχει την παραμικρή αμφιβολία. Η ξαφνική αποκάλυψη, όμως, βρωμάει "ξεκαθάρισμα λογαριασμών" ανάμεσα σε αντίπαλες συμμορίες. Όσο για την "ανεξάρτητη και αμερόληπτη" αμερικανική δικαιοσύνη που μεταχειρίζεται, υποτίθεται, τους πλούσιους και τους ισχυρούς σαν όλους τους άλλους, δεν είναι παρά ένα από τα πιόνια αυτού του ιδιότυπου πολέμου. Οι αμερικανικές φυλακές είναι γεμάτες από φτωχούς, μαύρους και μετανάστες -όπως όλες οι φυλακές του κόσμου. Το όραμά μας δεν είναι μια αστυνομία "αποτελεσματική", αλλά ένας κόσμος χωρίς αστυνομία -και χωρίς τις παράνομες ή νόμιμες μαφίες που εξυπηρετεί αυτή η αστυνομία.