Γράμματα και σχόλια
Κοροναϊός: Αγώνας, όχι φόβος

Ποιος φοβάται τον κοροναϊό; Μεγάλη φασαρία, μεγάλη φωτιά; Η πιο γρήγορη απάντηση είναι ναι. Με μια πιο ώριμη ματιά μπορούμε να πούμε και ναι και όχι. Σε τι διαφέρει ο νέος ιός από τους προηγούμενους; Οι ιοί μεταδίδονται κυρίως τους χειμερινούς μήνες (ψύχος και υγρασία, ευνοούν την ανάπτυξή τους), από τα σταγονίδια που αιωρούνται μετά από φτέρνισμα ή τον βήχα του ασθενούς. Ο νέος ιός έχει την ιδιαιτερότητα να παραμένει εννέα ημέρες στις επιφάνειες που εγκαθίσταται, κάτι που δεν έχουμε παρατηρήσει σε άλλους ιούς. Έτσι μπορεί να μεταδοθεί και ημέρες μετά την επαφή μας με την βρώμικη επιφάνεια. Έχει αρκετές μέρες επώασης που σημαίνει ότι ο φορέας του ιού μπορεί να μεταδώσει ενώ είναι υγιής. 

Έχει μεγαλύτερη θνησιμότητα (ποσοστό θανάτων ανά νόσο) από ότι άλλες μορφές γρίπης; Προς το παρόν όχι. Είναι επιδημία; σαφώς όχι, είναι ενδημία.  Στην Ελλάδα είμαστε έτοιμοι σε περίπτωση που εξαπλωθεί η νόσος να την αντιμετωπίσουμε; Κατά τη γνώμη μου όχι, Εχουμε ελάχιστα και υποστελεχωμένα κλειστα τμήματα αντιμετωπίσης της λοίμωξης, με προσωπικό ήδη κουρασμένο από τα περιστατικά λοιμώξεων που αντιμετωπίζουν. Δεν έχουν οριστεί νοσοκομεία που να δέχονται μόνο ύποπτα περιστατικά και όχι μαζί με άλλους εκατό ασθενείς,που περιμένουν στη σειρά για να εξεταστούν. 

 Αλλο πρόβλημα που θα μπορούσε να ευνοήσει την ανάπτυξη και μετάδοση της νόσου, είναι το ότι η κοινωνία είναι σε κρίση. Πολλά νοικοκυριά αδυνατούν να τηρήσουν τους κανόνες υγιεινής. Η υγρασία, το κρύο και η κακή διατροφή δεσπόζουν σε πολλά σπίτια και είναι αυτές οι συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη του ιού. Οι συνθήκες επίσης που υπάρχουν στα προσφυγικά στρατόπεδα όπως: υγρασία, στάσιμα νερά, συνωστισμός, σκουπίδια στον περιβάλλοντα χώρο, έλλειψη ζεστού νερού, κακή και συχνά βρώμικη και σάπια τροφή είναι συνθήκες που κάνουν την εξάπλωση της νόσου πιθανή. 

Ο φόβος δεν αρκεί, ο ρατσισμός που ξεσηκώνουν τα ΜΜΕ και η ξενοφοβία που αυτή τη φορά στρέφουν τα βέλη τους στους κινέζους πρέπει να πολεμηθούν. Πρέπει να γνωρίζουμε το πρόβλημα και να παλεύουμε για την γρήγορη στελέχωση όλων των βαθμίδων των δομών Υγείας και την ανάληψη πρωτοβουλιών από τις δομές Υγείας με σωστό προγραμματισμό, σχεδιασμό και πλαίσιο. Αγώνες για μια καλύτερη ποιότητα ζωής των ασθενέστερων ομάδων, για άμεση αποκατάσταση των προσφύγων. Ένα άλλο πρόβλημα που θα πρέπει να αναδείξουμε είναι ο κίνδυνος ανάπτυξης νέων στελεχών πιο επιθετικών, ιών αλλά και μικροβίων, λόγω της περιβαλλοντολογικής καταστροφής, όπως εδώ και χρόνια επισημαίνουν οι ειδικοί. Ο δρόμος είναι μακρύς και για άλλη μια φορά το καθήκον μας είναι να παλέψουμε για όλα αυτά γιατί τίποτα δεν θα λυθεί αυτόματα. 

Μαρία Ντάσιου
πνευμονολόγος