20 ΜΑΗ - Όλοι στην Πανεργατική

Η πανεργατική απεργία είναι, καταρχήν, μια απάντηση στην προπαγάνδα της κυβέρνησης Παπανδρέου ότι τα μέτρα για την Ελλάδα είναι ενταγμένα πλέον σε ένα συνολικό «ευρωπαϊκό σχεδιασμό». Πρόκειται για ψέμα με στόχο οι εργαζόμενοι να «κάτσουν στα αυγά τους».

Είναι, δεύτερο, μια απάντηση σε όλη την υποκριτική επίθεση νεκροσυλίας με αφορμή τους νεκρούς της Μαρφίν, ότι τα συλλαλητήρια και οι αγώνες είναι υπεύθυνες για τους θανάτους, που ενορχηστρωμένα κυβέρνηση και ΜΜΕ εξαπέλυσαν τις τελευταίες εβδομάδες - με πιο κραυγαλέα την ανακοίνωση Χρυσοχοϊδη για «απαγόρευση διαδηλώσεων».

Είναι, τρίτο, μια απάντηση στα αφεντικά, που ενθαρρυμένα από τις επιθέσεις της κυβέρνησης προκαλούν, όχι μόνο στα λόγια με τις προκλητικές ανακοινώσεις του Δασκαλόπουλου, αλλά και με απολύσεις σαν κι αυτές που επιχειρεί, πχ η Βιβλιοσυνεργατική, στο χώρο των Λιθογράφων. 

Γι´ αυτούς τους λόγους, η πανεργατική απεργία και τα συλλαλητήρια στις 20 Μάη πρέπει να είναι ακόμα μεγαλύτερα από αυτά στις 5 Μάη. Όχι μόνο, γιατί είναι σημαντικό να υπάρξει νέα πανεργατική από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και μάλιστα 48ωρη, αλλά, κυρίως, γιατί μπορεί να αποτελέσει αφετηρία κλιμάκωσης σε μια σειρά από χώρους.

Ηδη οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ έχουν εξαγγείλει 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες για το ασφαλιστικό. Η ΟΤΟΕ καλεί τους εργαζόμενους στις τράπεζες σε νέα 24ωρη απεργία την επόμενη βδομάδα. Οι Δικαστικοί υπάλληλοι ξεκινάνε ξανά τις καθημερινές στάσεις εργασίας. Οι νοσοκομειακοί γιατροί έχουν απόφαση για 48ωρη με την κατάθεση του ασφαλιστικού και επισχέσεις εργασίας για αποπληρωμή των δεδουλευμένων, ενώ η ΠΟΕΔΗΝ έχει εξουσιοδοτήσει την εκτελεστική της για 48ωρη στα τέλη Μάη. Οι εργαζόμενοι στα ΚΕΠ απειλούν με κλιμάκωση.

Από την άλλη, η απόφαση της ηγεσίας της ΕΣΗΕΑ να μην απεργήσει στις 20 Μαϊου είναι μια οπισθοχώρηση, την ίδια στιγμή που οι απολύσεις στο χώρο των ΜΜΕ έχουν ξεκινήσει, από το Playboy και το Star μέχρι τη Βιβλιοσυνεργατική. Στους Δήμους, η απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής της ΠΟΕ-ΟΤΑ για μια 24ωρη όταν θα ψηφίζεται ο Καλλικράτης είναι παράδοση άνευ όρων στην κυβέρνηση κόντρα στις αποφάσεις και το πνεύμα των εργαζομένων, των συλλόγων και του Γενικού Συμβούλιου της Ομοσπονδίας για κινητοποιήσεις.

Οι ηγεσίες στα περισσότερα συνδικάτα μπαλατζάρουν σαστισμένες, από τις πιέσεις, από τη μια μεριά, της κυβέρνησης που θέλει πάση θυσία να κλείσει τους αγώνες και από την άλλη από την οργή των εργαζομένων που ξεχειλίζει και απαιτεί κλιμάκωση. Μπαλατζάρουν ζαλισμένες και από τις συνεχείς κολοτούμπες που κάνουν, προκηρύσσοντας, αναστέλλοντας, επαναπροκηρύσσοντας απεργίες και κινητοποιήσεις. Δεν πρέπει να τις αφήσουμε να κάτσουν σε χλωρό κλαρί, πρέπει να τους επιβάλλουμε τη βούληση της βάσης. Αυτή είναι η κρίσιμη μάχη που έχουμε μπροστά μας. 

Και αυτό δεν σημαίνει απλά καταγγελία των ταλαντεύσεων της ηγεσίας. Σημαίνει οργάνωση των αγώνων από τα κάτω, οι εργαζόμενοι να πάρουν στα χέρια τους την οργάνωση των μαχών που έρχονται, με πρώτη την Πανεργατική στις 20 Μάη. Σημαίνει δημιουργία απεργιακών επιτροπών που θα πάρουν πάνω τους την καλύτερη οργάνωση της απεργίας, που θα αναλάβουν την οργάνωση απεργιακού ταμείου και την σκληρή περιφρούρηση έξω από κάθε χώρο δουλειάς, το κατέβασμα με πανώ στο συλλαλητήριο. Σημαίνει μαζικές γενικές συνελεύσεις και αποφάσεις που μετά θα ανοίξουν την προοπτική της κλιμάκωσης με απεργίες διαρκείας κόντρα στους συμβιβασμούς των ηγεσιών.

Την Πέμπτη 20 Μάη για άλλη μια φορά θα βουλιάξει η Αθήνα και όλες οι πόλεις. Η προσυγκέντρωση στο Μουσείο στις 10.30 θα δώσει το σφυγμό της αγωνιστικής συνέχειας μέχρι την νίκη.