Οι κλωστοϋφαντουργοί διεκδικούν γενναίες αυξήσεις στους μισθούς τους και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Τα αφεντικά απάντησαν με ένα μαζικό λοκ-άουτ που έκλεισε πάνω από 250 εργοστάσια.
Στις 21 Ιούνη 60.000 εργάτες εγκατέλειψαν τα εργοστάσια τους στην Ασούλια και κατέλαβαν τον κεντρικό δρόμο που συνδέει την Ντάκα με την υπόλοιπη χώρα. Η κυβέρνηση έστειλε την αστυνομία και τις ειδικές δυνάμεις -την διαβόητη Δύναμη Ταχείας Επέμβασης που ειδικεύεται στις δολοφονίες με την μέθοδο των ´διασταυρούμενων πυρών´- να διαλύσουν τους εργάτες με δακρυγόνα, καυτό νερό, λαστιχένιες σφαίρες και γκλομπ. Πάνω από 100 εργάτες τραυματίστηκαν από την επίθεση.
Αντί να τρομοκρατήσει τους εργάτες, όμως, η αστυνομική βία το μόνο που κατάφερε ήταν να τους εξαγριώσει ακόμα περισσότερο και να τους ριζοσπαστικοποιήσει.
Το 2006, αντιμέτωπα με μια ακόμα μαζική εξέγερση, τα αφεντικά συμφώνησαν σε έναν βασικό μηνιαίο μισθό 1662.5 τάκα για τους εργαζόμενους στην κλωστοϋφαντουργία. 1662.5 τάκα αντιστοιχούν με τη σημερινή χαμηλή ισοτιμία του ευρώ σε 19 ευρώ όλα και όλα! Το ποσό είναι τόσο μικρό που δεν αρκεί ούτε καν για να επιβιώσει ένας άνθρωπος μόνος του στο Μπαγκλαντές -και τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα αν έχει να θρέψει και μια οικογένεια.
Οι εργάτες ζητάνε να ανέβει ο βασικός μισθός στα 6,200 τάκα. Τα αφεντικά αντιπρότειναν 1,887. Το χάσμα είναι αγεφύρωτο: είναι το χάσμα ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο.
Η εξέγερση των εργατών της κλωστοϋφαντουργίας του Μπαγκλαντές έρχεται τώρα να προστεθεί στην πρόσφατη εξέγερση των εργατών στα κάτεργα συναρμολόγησης της Κίνας. Οι κινητοποιήσεις αυτές έρχονται να συντρίψουν όλους αυτούς τους μύθους που περιέγραφαν τον σύγχρονο, παγκοσμιοποιημενο καπιταλισμό σαν ένα σύστημα όπου τα αφεντικά ήταν πια ελεύθερα να μεταφέρουν, με το πάτημα ενός κουμπιού, τα κεφάλαιά τους σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Οι εργατικές κινητοποιήσεις, μας έλεγαν, ήταν πια αδύναμες να ελέγξουν το κεφάλαιο και να προβάλουν απαιτήσεις. Το κεφάλαιο εξαπλώθηκε, πραγματικά, δυναμικά στις φτωχές χώρες της Ασίας. Αλλά μαζί του απλώνεται και η εργατική τάξη και η ανταρσία και η απεργία και η κατάληψη και η εξέγερση.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι εργάτες του Μπαγκλαντές και της Κίνας κατεβαίνουν στους δρόμους. Οι τωρινές τους, όμως, κινητοποιήσεις σηματοδοτούν την έλευση μιας νέας εποχής. Και στον αγώνα τους αυτό στεκόμαστε δίπλα τους.