Πήραν μια γομολάστιχα και μας έσβησαν

«Εμείς τραβάμε το διάολό μας με τα μέτρα που μας έκατσαν. Πήραν μια γομολάστιχα και μας έσβησαν. Να πληρώνουμε τα χρέη των άλλων που έχουν τις βίλες και τις πισίνες. Δεν μπορεί να το χωνέψει το μυαλό μου. Αλλά και εκείνη η τηλεόραση…αυτές οι ειδήσεις μας…εκείνο το Mega…Χριστέ μου, δεν παίζεις κεραυνούς να καούν όλες οι κεραίες της Ελλάδας και να μην ακούμε πλέον τις ψευτιές τους. Μαζί με τα νεύρα μου, στέλνω το ελάχιστο ποσό (γιατί δεν έχω κι άλλα) των 10 ευρώ, όχι για την εφημερίδα, αλλά να πιείτε άντε τρεις καφέδες από εμένα που εκτιμώ την προσπάθεια που κάνετε για να ξεστραβωθούμε, με αγάπη, Λενιώ από την Κρήτη».

Από τη συντακτική της εφημερίδας, πίνουμε στην υγειά της, την ευχαριστούμε από την καρδιά μας, της ευχόμαστε καλή δύναμη στα συσσίτια των μεταναστών από το Μαρόκο στα οποία και συμμετέχει - και προσυπογράφουμε τη ρήση του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ που αναφέρει στο φάκελο του γράμματος:

«Αν δεν σκύψεις την πλάτη σου, κανένας δεν μπορεί να κάτσει πάνω της».