Πηγαίνοντας προς την Πανεργατική απεργία της 17 Απρίλη, συνεδρίασε την Κυριακή 31/3 η κοινή Συνέλευση του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης και του Συντονιστικού των Νοσοκομείων. Δημοσιεύουμε εδώ το κείμενο της Απόφασης που ψηφίστηκε ομόφωνα και στις σελίδες 8,9 παρουσιάζουμε τις παρεμβάσεις στη συζήτηση που έγινε.

ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΜΑΣ
ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΜΑΣ
Παλεύουμε για την ανατροπή της κυβέρνησης που δολοφονεί με τις ιδιωτικοποιήσεις και όλα τα εγκλήματά της

Οι αποκαλύψεις για τη συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη έχουν ξεσηκώσει την οργή όλων των εργαζόμενων. Και μαζί με τα Τέμπη, από παντού αποπνέει η δυσοσμία της συγκάλυψης που επιχειρεί η ΝΔ, για τις ιδιωτικοποιήσεις που θυσιάζουν τις ανθρώπινες ζωές στον βωμό του κέρδους. Ο αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης βρίσκεται στο κέντρο χιλιάδων αγωνιστών και αγωνιστριών του εργατικού κινήματος.

Προφανώς, αυτή η εξέλιξη δεν πέφτει από τον ουρανό. Είναι καρπός του συγκλονιστικού κύματος αγώνων που έχει ξεδιπλωθεί από την αρχή της χρονιάς. Κάθε επίθεση της κυβέρνησης έχει βρει απέναντί της μαζικές κινητοποιήσεις. Από τις φοιτητικές καταλήψεις στα αγροτικά μπλόκα με συλλαλητήρια συμπαράστασης μέσα στις πόλεις, και από τις απεργίες στα νοσοκομεία ενάντια στις απολύσεις φτάσαμε σε πανεργατικούς σεισμούς στις 28 Φλεβάρη και στις 8 Μάρτη.

Οι εργατικοί αγώνες όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν συγκλονιστικοί. Η πανυγειονομική απεργία στις 22 Φλεβάρη έβγαλε για μια ακόμη φορά τους εργάτες/τριες της Υγείας μαζικά στους δρόμους. Η πανεργατική απεργία στις 28 Φλεβάρη ήταν από τις πιο μαζικές των τελευταίων χρόνων και είχε τη συνέχεια της στην απεργιακή 8 Μάρτη όπου ξανά με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των γυναικών βγήκαμε μαζικά στους δρόμους και απεργήσαμε σε όλες τις πόλεις. 

Και μαζί με τους αγώνες του εργατικού κινήματος δέθηκαν οι φοιτητικές καταλήψεις που για ένα τρίμηνο έγιναν ο εφιάλτης της κυβέρνησης. Τα αγροτικά μπλόκα που για ένα μήνα ήταν στους δρόμους ξεσηκώνοντας κύματα συμπαράστασης παντού. Άλλα και μια σειρά άλλοι αγώνες. Την απεργία στις εφορίες στις 24 Γενάρη για αυξήσεις, για προσλήψεις, ενάντια στη συρρίκνωση των υπηρεσιών και τη δημιουργία επιτελικών υπηρεσιών. Από τη 48ωρη απεργία των τελωνειακών στις 2 και 3 Απρίλη μέχρι τη μάχη στην ΠΕΙΦΑΣΥΝ ενάντια στην απόλυση του προέδρου του σωματείου, η εργατική τάξη στο σύνολό της σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα αντιστέκεται, παλεύει, απεργεί και συγκρούεται με κυβέρνηση και εργοδότες.

Η ανατροπή αυτής της κυβέρνησης και της πολιτικής της είναι αναγκαία για να σταματήσουμε όλες τις επιθέσεις που κλιμακώνει ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του. Γι' αυτό τώρα χρειαζόμαστε να κλιμακώσουμε το απεργιακό μέτωπο σε κάθε κλάδο και σε κάθε χώρο. Χρειαζόμαστε απεργίες και μάλιστα με διάρκεια για να ανατρέψουμε αυτήν την κυβέρνηση που με την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων σπέρνει τον θάνατο και την καταστροφή, από τα Τέμπη μέχρι τα δημόσια νοσοκομεία και την εκπαίδευση. Οι απεργίες μας μπορούν να ανατρέψουν αυτήν την κυβέρνηση των δολοφόνων και όχι οι προτάσεις μομφής. 

Το ΕΣΥ διαλύεται και ιδιωτικοποιείται με ραγδαίους ρυθμούς. Με τις απολύσεις χιλιάδων συμβασιούχων, την επαναφορά των εργολάβων παντού παρόλο που κοστίζουν πολύ πιο ακριβά για το δημόσιο, με τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία, με την υποχρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων προς όφελος των κλινικαρχών και την εισβολή των ιδιωτών στο ΕΣΥ έρχεται και η αποκάλυψη ότι τα απογευματινά χειρουργεία στο Αττικό, δεν έγιναν από τις λίστες αναμονής αλλά σε ογκολογικούς ασθενείς (που έτσι και αλλιώς προηγούνται) εκ των οποίων οι δύο μπήκαν στη λίστα μόλις την τελευταία βδομάδα. Οι Υγειονομικοί έχουν βρεθεί στην πρώτη γραμμή της σύγκρουσης με την κυβέρνηση Μητσοτάκη τα τελευταία τρία χρόνια με τεράστιες απεργίες για να σταματήσουν την κατεδάφιση του ΕΣΥ. Η μάχη για να υπερασπίσουμε τη Δημόσια Δωρεάν Υγεία είναι κεντρική μάχη όχι μονάχα για τους Υγειονομικούς άλλα για όλη την εργατική τάξη.

Κύμα αντίστασης

Τη δημόσια εκπαίδευση θέλουν να την παραδώσουν και αυτή στους ιδιώτες. Μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων συνεχίζουν την επίθεση ενάντια στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια. Επί τρία χρόνια προσπαθούν να επιβάλλουν μια πολιτική που θ’ αλλάξει τον χάρτη του δημόσιου σχολείου, ανοίγοντας τον δρόμο για την ιδιωτικοποίησή του. Δεν τα καταφέρνουν γιατί σκοντάφτουν στην επίμονη αντίσταση των εκπαιδευτικών της βάσης. Τώρα επιχειρούν να καλύψουν τον χαμένο γι' αυτούς χρόνο καταφεύγοντας για 13η φορά στα δικαστήρια. Και έχουν ξεσηκώσει ένα κύμα αντίστασης στα σχολεία, με τις πιο μαζικές Γενικές Συνελεύσεις σε ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ που παρά τους εκβιασμούς και την τρομοκρατία, προχωράνε σε κήρυξη Απεργίας/Αποχής από τα πρωτοβάθμια σωματεία και διεκδικούν την επαναπροκήρυξη από τις ομοσπονδίες τους και απεργιακή κλιμάκωση ΤΩΡΑ.

Η ακρίβεια καλπάζει, τσακίζοντας το εργατικό εισόδημα. Η αύξησή στον κατώτατο μισθό που ανακοίνωσε η κυβέρνηση είναι όχι απλά κοροϊδία αλλά ουσιαστικά είναι μείωση. Με τον πληθωρισμό να τρέχει με 6,6% η αύξηση δεν ξεπερνά το 5,85%, ουσιαστικά δηλαδή μείωση. Και όλα αυτά την ώρα που σκορπίζονται δις για την αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα για να σφάζουν τους Παλαιστίνιους μαζί με τον δολοφόνο Νετανιάχου.

Αυτές τις μάχες έχουμε να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε. Γι’ αυτό η πανεργατική απεργία στις 17 Απρίλη δεν πρέπει να μείνει στα χέρια των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Πρέπει να γίνει υπόθεση των μαχητικών εργατών και εργατριών σε κάθε χώρο δουλειάς και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. 

Παντού να προχωρήσουμε σε Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων, να συγκροτήσουμε σε κάθε χώρο επιτροπές αγώνα που να πάρουν στα χέρια τους την οργάνωση της απεργίας και της περιφρούρησής της. Και να διεκδικήσουμε σε όλα τα σωματεία την κλιμάκωση του απεργιακού αγώνα. Διεκδικούμε από όλα τα συνδικάτα να κλιμακώσουμε με 48ωρη απεργία στις 16 και στις 17 Απρίλη, ακολουθώντας το παράδειγμα των εκπαιδευτικών που το έχουν ήδη ανακοινώσει. Συμμετέχουμε στην απεργιακή συγκέντρωση των συνδικάτων στις 17 Απρίλη στις 11πμ στην πλατεία Κλαυθμώνος και αντίστοιχα σε όλες τις πόλεις. Και συνεχίζουμε για τον επόμενο πανεργατικό απεργιακό σταθμό που ξέρουμε ήδη, την Πρωτομαγιά. 

Πηγαίνοντας προς τις Ευρωεκλογές του Ιούνη δεν σταματάμε τους αγώνες, αντίθετα, οργανώνουμε τους χώρους μας για να δυναμώσουμε το εργατικό κίνημα. Οι απεργίες μας δεν είναι «μόνο» οικονομικοί αγώνες, είναι πολιτικές μάχες για να τιμωρηθούν οι ένοχοι για τα εγκλήματα των Τεμπών και της Πύλου, για να σώσουμε τη δημόσια Υγεία και Παιδεία, για να γυρίσουν πίσω στο δημόσιο τα τρένα αλλά και η ΔΕΗ, για να σταματήσουμε τη σφαγή στη Γάζα και την εμπλοκή στον πόλεμο στην Ουκρανία, για να γίνουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες καλοδεχούμενοι κόντρα στα εγκλήματα της ΕΕ-Φρούριο. 

Ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης και το Συντονιστικό των Νοσοκομείων στηρίζουν το αντιφασιστικό και το αντιρατσιστικό κίνημα, τις μάχες ενάντια στον σεξισμό, τον αγώνα για να μπουν οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη. Μπαίνουμε μπροστά σε όλες τις μάχες και χτίζουμε βήμα-βήμα τη δύναμη της τάξης μας σε κάθε χώρο δουλειάς μέχρι τη νίκη.