Πανελλαδικό Συμβούλιο του ΣΕΚ: Δυνατά στους χώρους

Λεγαμε οτι η πλατεία Ταχρίρ και η πλατεία Συνταγματος πρέπει να μεταφερθούν σε καθε εργατικό χώρο και αυτός είναι ο δρόμος για να νικήσουμε. Μας κατηγορούσαν ότι είμαστε εμμονικοί με τους εργατικούς αγώνες. Τώρα όχι μόνο ο προσανατολισμός μας δικαιώνεται αλλά ακόμη και τα κινήματα “Δεν πληρώνω” αντί να πηγαίνουν στα διόδια πηγαίνουν στη Χαλυβουργία και στο ALTER. Στο Περιστερι εχει φουντώσει φοβερά αυτή η ιστορία. Το ALTER έχει μετατραπεί σε κέντρο αγώνα με τους εργαζόμενους που συγκρούονται πλέον ανοιχτά με την εργοδοσία. Μέσω του ALTER ήρθαμε σε επαφή με τους εργάτες του Λουκίσα που δίνουν μάχη με επίσχεση. Η σύνδεση με το ALTER με τους 700 εργαζόμενους ήταν μεγάλη βοήθεια για τους εργάτες του Λουκίσα που είναι 35. Τώρα αλλα αλουμινάδικα συντονίζονται με κέντρο το Λουκίσα. Χωρίς το συντονισμό τίποτα δεν προχωράει. Χρειάζεται να είμαστε σε αυτές τις μάχες με φυσική παρουσία και διαρκώς. Δεν πηγαίνουμε εκεί μόνο για την συμπαράσταση. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μάς λένε πως έχουν ανάγκη τεχνογνωσία αγώνα. Χρειάζεται να ανοίγουμε τη συνολική συζήτηση για τον εργατικό έλεγχο και την προοπτική.


Μάνος (Ελληνικό)

Οι επιλογές που κάναμε επηρέασαν τις εξελίξεις. Αναδείξαμε τη διαγραφή του χρέους και πλέον όλη η Αριστερά έχει παει πιο μπροστα. Ο εργατικός έλεγχος είναι τώρα τρομερό όπλο. Χωρίς αυτό δεν θα είχαμε την αυτοπεποίθηση να πηγαίνουμε στους εργατικούς χώρους και να προτείνουμε τον ουρανό. Στη Χαλυβουργία πάμε γνωρίζοντας ότι δεν είναι μόνο η Χαλυβουργία αλλα όλες οι μαχες μαζί, γι’ αυτό λέμε για απαγόρευση των απολόυσεων, όχι απλώς “Νίκη στη Χαλυβουργία”. Πρέπει να τα θυμόμαστε όλα αυτά γιατί αυτός είναι ο τρόπος να εμπνεύσουμε τον κόσμο που στρατολογήσαμε και στρατολογούμε. Το κίνημα εχει ολα τα χαρατηριστικά για να δείξει ότι οι ιδέες μας δικαιώνονται και φέρνουν αποτέλεσμα.


Κώστας (Πειραιάς)

Στα ΜΜΕ όλες οι πιέσεις αυξάνονται. Και πάνω στα αφρντικά αλλά και πάνω στους συνδικαλιστές. Βγαίνουν αλλεπάλληλες κινητοποίησεις σε μαγαζιά, παρόλο που δεν κορυφώνουν οι ηγεσίες ακόμα. Η αριστερή ηγεσία της ΕΣΗΕΑ δεν εχει κουνήσει το δάχτυλό της για να γενικεύσει την κοντρα σε όλα τα σημαία. Μέχρι πρόσφατα έλεγαν ότι αν πάμε σε απεργίες θα μας προγκήξει ο κόσμος. Τώρα συζητάνε την προοπτική 48ωρης. Τι άλλαξε μέσα σε ένα μήνα και ο κόσμος τώρα θέλει; Η εξηγηση είναι η εικόνα της οργής και της δράσης που περιγράφουν όλοι οι σύντροφοι από κάθε σημείο.


Αντρέας (Ν. Σμύρνη)

Εχω δουλεψει σαν σελιδοποιός στο χώρο των ΜΜΕ, τρία χρόνια στο Φίλαθλο και πρέπει να θυμόμαστε ότι εκτός από τους μεγάλους χώρους υπάρχουν μικρές εφημερίδες και σταθμοί όπου δίνονται αγώνες. Σε όλα τα ΜΜΕ υπάρχει κόσμος απλήρωτος και εξοργισμένος που βλέπει τα αφεντικά να περνάνε τα περιουσιακά στοιχεία στα παιδιά τους. Είναι κόσμος που χρωστάει νοίκια, ρεύμα και χαράτσια. Πρέπει να πάμε παντού εκεί που δεν έχουμε πάει, να βοηθήσουμε τον ξεσηκωμό. Ήμουν μέλος του ΠΑΣΟΚ για 10 χρόνια και ξέρω ότι στο ΠΑΣΟΚ ο κόσμος έχει σκάσει και αντιδράει. Το ΠΑΣΟΚ είναι περίεργο μόρφωμα: καπιταλιστική ηγεσία και πολύ λαϊκή βάση. Όπως εγώ πήρα μόνος μου την απόφαση να οργανωθώ στο ΣΕΚ, υπάρχει πολύς αντίστοιχος κόσμος που ψάχνει. Πρέπει να πέσουμε πάνω του και για να το καταφέρουμε, χρειάζεται να κινούμαστε ακόμα πιο δραστήρια.


Στέφανος (Κέντρο Θεσ/νίκη)

Την περασμένη χρονιά η κορύφωση της πανεργατικής τον Οκτώβρη και τα γεγονότα της 28ης έριξαν μια κυβέρνηση πολύ πιο νομιμοποιημένη από τη σημερινή κυβέρνηση των φασιστών. Οι απεργίες στον ιδιωτικό τομεα που ξεκίνησαν και δυναμώνουν πιο πολύ με την καινούργια χρονιά δίνουν καινούργια ελπίδα ότι θα ρίξουμε και αυτήν την κυβέρνηση πιο σύντομα από ό,τι νομίζει. Τα κόμματα εξουσίας θέλουν να πάμε σε εκλογές μεσα σε ήπιο κλίμα ενώ το συμφέρον της Αριστεράς είναι να πάμε μέσα σε εξεγερσιακό και συγκρουσιακό κλίμα στις εκλογές. Στη Θεσσαλονίκη πρέπει να συνδέσουμε τον δημόσιο με τον ιδιωτικό τομέα. Με εφαλτήριο την παναττική απεργία στις 17/1 να πάρουμε το μήνυμα, να το μεταδώσουμε και να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ένα καινούργιο ξεσηκωμό.


Αργυρή (Γιάννενα)

Πριν τα Χριστούγεννα, λόγω της οικονομικης εξορμησης βγήκαν νέοι σύντροφοι μόνοι τους σε εξορμήσεις σε εργατικούς χώρους με πολύ καλά αποτελέσματα. Χρειάζεται να εμπιστευόμαστε τα νέα μέλη ότι μπορούν να οργανώσουν. Πρόσφατα ήρθε ο Ροντούλης του ΛΑΟΣ στα Γιάννενα για τη βιομηχανία Δωδώνη. Πηγαμε απ' έξω για να φωνάξουμε και να καταδικάσουμε την παρουσία ενός φασίστα. Αποτέλεσμα ήταν οι εργαζόμενοι της Δωδώνης και οι κτηνοτρόφοι μαζί να αποχωρήσουν από τη συνάντηση αφενός γιατί είναι φασίστας, αφετέρου τον κατήγγειλαν ότι έφερε τα ΜΑΤ στην είσοδο μιας υποτιθέμενης ανοιχτής συζήτησης. Τετοια προχωρήματα έχουμε κι άλλα μπροστά μας και όσο πιο ανοιχτά βγούμε, θα κερδίσουμε κόσμο μέσα από αυτές τις μάχες.


Λίλιαν (Περιστέρι)

Αν συγκρίνουμε τα εργοστασια τώρα σε σχέση με μια μάχη όπως της υποδηματοποιίας ELITE πριν από κάποια χρόνια, τότε οι εργαζόμενοι είχαν την αυταπάτη ότι αν το αφεντικό έπαιρνε ένα δάνειο θα μπορούσαν να σωθούν. Τώρα δεν υπάρχει καμιά αυταπάτη και ξέρουν ότι μόνος τροπος να νικήσουν είναι να συντονιστούν με τα υπολοιπα εργοστάσια και να φτιαχτεί ένα κίνημα μαζικό γιατί κανένας αγώνας δεν μπορεί να νικήσει μόνος του. Τοτε επρεπε να τρέχουμε εμείς σαν τρελοί για να απλώσουμε τη συμπαράσταση και τώρα θεωρείται δεδομένο. Στο ALTER είδαμε παλιούς συμβασιούχους του Δήμου Περιστερίου που είχαν πάει για συμπαράσταση γιατί θυμούνταν ότι οι εργαζόμενοι του ALTER είχαν προβάλει την κατάληψη των συμβασιούχων. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπήκε ενεργά στη συμπαράσταση αυτών των αγώνων και το ΣΕΚ βρέθηκε στην πρώτη γραμμή. 6 το πρωί με 60 άτομα απεργιακή φρουρά στο Λουκίσα από ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΚΚΕ προκαλεί μεγάλο φόβο στα αφεντικά.


Δημήτρης (Κορυδαλλός)

Το διάστημα από δω και μπρος μεχρι το Μάρτη θεωρώ ότι θα ζήσουμε πράγματα σε επίπεδο απεργιακών κινητοποιήσεων και εργατικού ελέγχου που δεν τα εχουμε φανταστεί. Όταν βάζαμε εμείς το ζήτημα της απεργίας διαρκείας μάς έλεγαν προβοκάτορες. Τώρα κάθε κομμάτι που μπαίνει στην απεργία πια θα μπαίνει με αυτήν την κατεύθυνση. Κανένας κλάδος από δω και μπρος δεν θα μπαίνει στη μάχη της απεργίας χωρίς να έχει στο μυαλό του τη διάρκεια την κλιμάκωση, τη συνέχεια και πώς θα συνδεθεί με τα άλλα κομμάτια της τάξης. Αυτός ο πυρετός δεν μπορεί να σταματήσει με τα συνήθη αντιβιοτικά. Θα ζήσουμε και αλλα πράγματα σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Να θυμόμαστε ότι οι εργάτες δεν ξεχνάνε ποιος τους έλεγε για την απεργία διαρκείας και για τον εργατικό ελεγχο. Οι εργάτες σε χώρους ανοργάνωτους ψάχνονται τώρα να οργανωθούν. Και απευθύνονται στους ΣΕΚίτες που τους βλέπουν παντού, από τη λαϊκή ως το αντιρατσιστικό.


Βάσω (Πάτρα)

Από το Σεπτέμβρη ως σήμερα φτάσαμε τη διακίνηση της εφημερίδας από τις 14 στις 80 με απλά βήματα οργάνωσης της δουλειάς μας. Η αλλαγή προκάλεσε αφύπνιση και σε παλιούς συντρόφους αλλά ήταν βοήθεια και για τους νέους που περίμεναν να δουν πώς λειτουργούμε και πώς δουλεύουμε με τον κόσμο. Στο ΙΚΑ όπου δεν δίναμε εφημερίδες έχουμε φτάσει τη συζήτηση μέχρι το αν οι εργάτες μπορούν να κυβερνήσουν, πώς θα προχωρήσουμε παρακάτω, τι κάνουμε στις απεργίες. Στις βιομηχανίες έχουμε ξεκινήσει εξορμήσεις με επιτυχία. Υπάρχει κόσμος που μας περιμένει κάθε βδομαδα να συζητήσουμε, να παρει την εφημερίδα και να μάθει τι γίνεται και στα υπολοιπα εργοστασια. Χρειάζεται όμως να μεγαλώσουμε. Γίνεται κάθε μέρα και πιο φανερό πως δεν φτάνουν τα χέρια μας σε όλα τα σημεία που υπάρχει ανάγκη.


Μαργαρίτα (Χανιά)

Στην απεργία στις 19-20 Οκτώβρη ήταν καθοριστική η συμβολή του κόμματος. Το γεγονός ότι το νοσοκομείο κατέβηκε με πανό είχε να κάνει με τις σχέσεις που έχει αναπτύξει το συνεργείο των συντρόφων και με το ΔΣ αλλα και ευρύτερα. Όπως το οτι οργανώσαμε επιτροπή αγώνα στους δασκάλους και πήγαμε με προσυγκεντρώσεις στην απεργία. Στις 28 Οκτώβρη ο ρόλος της επιτροπής αγώνα των δασκάλων ήταν κομβικός. Αυτά τα πράγματα, όπως και οι πρωτοβουλίες μας κόντρα στους φασίστες της Χρυσής Αυγής, μας έχουν κανει ιδιαίτερα αναγνωρίσιμους στα Χανιά και πρέπει να το αξιοποιήσουμε, να μιλήσουμε πιο ανοιχτά για το κόμμα. Έχει τεράστια σημασία να ανοίξουμε στην επαρχία την απεργία της 17/1. Είναι πολύ θετικό ότι οι Παρεμβάσεις στους εκπαιδευτικούς έχουν παρει απόφαση να το δουλέψουν πανελλαδικά.


Αλεξάνδρα (Χαλάνδρι)

Το παραδείγματα όπως της Χαλυβουργίας εχουν επηρεάσει εντυπωσιακά στις συνειδήσεις του κόσμου σε όλες τις γειτονιές. Παράδειγμα η εξόρμησή μας στο νοσοκομείο Γεννηματά. Μέχρι πρόσφατα ήταν στάσιμη η κουβέντα. Το τελευταίο διάστημα έχει αλλάξει ραγδαία. Κόσμος που δεν έπαιρνε εφημερίδα έχει αρχίσει να μας ανοίγει τη συζήτηση για το πώς μπορεί να οργανώσει από τα κάτω, ανεξάρτητα από την ηγεσία του σωματείου, το τι σημαίνει απεργιακή επιτροπή, και ακόμα παραπέρα τι είναι ο εργατικός έλεγχος, πώς μπρορεί να οργανωθεί. Ανοίγουν τεράστιες δυνατότητες να στρατολογήσουμε και να οργανώσουμε μαζί με αυτόν τον κόσμο. Όλοι οι πυρήνες να έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας για όλους τους χώρους και τις μάχες που μπορεί να μην έχουμε ιδέα ότι εξελίσσονται στην περιοχή μας. Μικροί εργατικοί χώροι, όπως για παράδειγμα στα Βόρεια με τους εργαζόμενους στο Γερολυμάτο. Να μαθαίνουμε τι κάνουν, να συνδεόμαστε, να οργανώνουμε.


Θανάσης (Γαλάτσι)

Χρειάζεται να βοηθήσουμε τις μάχες στον ιδιωτικό τομέα να αποκτήσουν αιτήματα που θα τις ενοποιούν. Όπως το 2010-2011 το αντικαπιταλιστικό πρόραμμα ανέδειξε πολύ καθαρά αίτηματα γενίκευσης, σήμερα πρέπει να προβάλουμε την κατάργηση του άρθρου 99, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η δυνατότητα του εργοδότη να θωρακιστεί απέναντι στους εργαζόμενους. Δεν αρκεί αυτό. Ζητάμε σε όλους τους εργατικούς χώρους να πουν “ανοίξτε τα βιβλία των επιχειρήσεων” για να δούμε πού έχουν πάει τα συσσωρευμένα κέρδη των αφεντικών. Και πρέπει να μπει πολύ καθαρά το αίτημα όταν απειλείται με κλείσιμο μια επιχείρηση “δημεύστε την περιουσία των αφεντικών” και “κρατικοποίηση με εργατικό έλεγχο”.


Στέλλα (Ηράκλειο)

Όλο το προηγούμενο διάστημα έχουμε κάνει διάφορες πολιτικές επιλογές, έχουμε αναλύσει την κρίση, έχουμε ανοίξει το ζήτημα του εργατικού ελέγχου. Βλέπουμε ότι επιβεβαιωνόμαστε για ολα αυτά, ότι είναι υπαρκτά ζητήματα και αναγκαίες προϋποθέσεις για τις μάχες που δίνουν οι εργαζόμενοι ώστε να απλωθεί παντού ο συντονισμός και να μην αφήσουμε την κυβέρνηση να ανασάνει. Στο Ηράκλειο αναβαθμίσαμε τις παρεμβάσεις μας στις σχολές με σταθερή παρουσία και είδαμε αμέσως αποτελέσματα. Όχι μόνο ένας μεγάλος κύκλος επαφών και ένας νέος σύντροφος αλλά δυνατοτητα για καινούργιες εργατικές εξορμήσεις, στο νοσοκομείο και στους διοικητικούς του Πανεπιστήμιου. Οταν βγαίνεις με θαρρος “είμαι επαναστάτης, μιλάω για τον αντικαπιταλισμό και οργανώνω”, η πραγματικότητα σε ανταμείβει πάντα με αποτελέσματα.

Διαβάστε επίσης

Πανελλαδικό Συμβούλιο του ΣΕΚ: Το κίνημα απλώνεται στα εργοστάσια