Η άποψή μας: Οι αθλιότητες του «θολού τοπίου»

Έτσι κι αλλιώς ήταν παραμύθι ότι το «κούρεμα» θα το πλήρωναν οι τραπεζίτες. Στην πράξη δεν πρόκειται για κούρεμα αλλά για επιχείρηση διάσωσης των τραπεζών που κατέχουν ομόλογα του ελληνικού κράτους. To PSI είναι μια επιχείρηση ανταλλαγής των απαξιωμένων παλιών ομόλογων με νέα που θα έχουν αξιολόγηση ΑΑΑ και ένα πλούσιο επιτόκιο. Τώρα, μετά την υποβάθμιση της Γαλλίας, οι τραπεζίτες διεκδικούν ακόμη μεγαλύτερο επιτόκιο.

Μεγαλύτερο επιτόκιο, όμως, σημαίνει μεγαλύτερα βάρη για τον ελληνικό προϋπολογισμό και έτσι όλοι οι δήθεν «διασώστες» της ελληνικής οικονομίας, Μέρκελ, Τρόικα, Παπαδήμος και λοιποί βγαίνουν ξανά στη γύρα για νέες περικοπές και θυσίες στις πλάτες των εργατών. Αυτή είναι η «θολούρα» του τοπίου: άλλη μια αποτυχία των από πάνω που γίνεται προκάλυμμα για νέες επιθέσεις σε βάρος μας.

Κλαρίνο

Η νέα οικονομική αποτυχία συνοδεύεται από νέο διασυρμό όλου του πολιτικού σκηνικού. Δείτε πώς όλοι τους προσκυνάνε τους οίκους αξιολόγησης. Πριν από δυο χρόνια, όταν είχαν πρωτομπεί στο σκηνικό ονόματα όπως Moody’s και Fitch, ο Σαρκοζί, ο Παπανδρέου και ο λοιπός πολιτικός συρφετός κατακεραύνωναν τα παιχνίδια των οίκων και υπόσχονταν ότι θα πάρουν μέτρα σε βάρος τους. Τώρα στέκονται κλαρίνο και δηλώνουν ότι θα ξανακερδίσουν την «εμπιστοσύνη των αγορών» στέλνοντας το λογαριασμό σε μας.

Δείτε, επίσης, πώς όλες οι πολιτικές κινήσεις τους περιμένουν σαν τις κότες να ξεκαθαρίσει το τοπίο από τις κινήσεις του Νταλάρα και των τραπεζιτών. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να δρομολογήσει διαδικασίες για την εκλογή ηγεσίας πριν «ολοκληρωθεί το PSI». Ο Σαμαράς «δεν κοιμάται αγκαλιά με το ημερολόγιο» για την ημερομηνία των εκλογών πολύ απλά γιατί το ημερολόγιο το κρατάει ο Νταλάρα. Όσο για τους ανεκδιήγητους φασίστες υπουργούς του Καρατζαφέρη, αυτοί διεκδικούν τα πρωτεία στο θίασο που «δουλεύει σκληρά για τη σωτηρία της πατρίδας».

Ούτε ένας από τον αστικό πολιτικό κόσμο δεν έχει το τσαγανό να πει «Αφήστε τους τραπεζίτες να κουρεύονται. Δεν πληρώνουμε ούτε ευρώ. Ας πάει η Standard and Poors να πνιγεί στο Φάληρο». Οι μόνοι που μπορούν να δώσουν αυτή την απάντηση είναι οι εργάτες που ήδη δίνουν την ίδια απάντηση στους εκβιασμούς των αφεντικών. Οι απεργοί της Χαλυβουργίας, της Ελευθεροτυπίας, του Άλτερ που λένε στον Μάνεση, στους Τεγόπουλους, στον Κουρή: «Αφήστε τις κλάψες ότι τάχα δεν βγαίνετε. Τα λεφτά υπάρχουν. Φέρτε από τα κέρδη που έχετε στοιβαγμένα στις off-shore εταιρίες σας. Κάτω τα χέρια από τις δουλειές και τους μισθούς μας».

Αυτή είναι η αλήθεια και αυτό είναι το μήνυμα της Παναττικής απεργίας της Τρίτης 17 Γενάρη.

Η Αριστερά με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπροστά πρέπει να φροντίσει ότι αυτό το μήνυμα θα ακούγεται όλο και πιο δυνατά τις επόμενες βδομάδες. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ξεκαθαρίσει το «θολό» τοπίο και να ανασάνουν καθαρό αέρα οι εργατικές οικογένειες που σήμερα ασφυκτιούν μέσα στις αναθυμιάσεις της οικονομικής και πολιτικής σήψης.