Η Άριελ Λεβί μιλάει για τις “θηλυκές φαλλοκράτισσες”

«Το νόημα της κουλτούρας του ξέκωλου» όπως γράφει η Λεβί στο πρώτο κεφάλαιο, «δεν είναι να ανοίξουμε το μυαλό μας στις δυνατότητες και τα μυστήρια της σεξουαλικότητας. Είναι το να επαναλαμβάνουμε συνέχεια μια συγκεκριμένη και ιδιαίτερα εμπορική συντόμευση του τι είναι σέξι». Η Άριελ Λεβί μίλησε στην Λένα Βερδέ και τον Νίκο Λούντο.

“Ξεκίνησα να γράφω το βιβλίο 10 χρόνια πριν, επηρεασμένη από τους γονείς μου -κυρίως την μητέρα μου- που ήταν συνδεδεμένη με τις ιδέες του φεμινισμού. Για κάποια χρόνια φαινόταν πως ο φεμινισμός είχε πετύχει πραγματικά να αλλάξει τον ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία. Όμως από την δεκαετία του ‘90 ακόμα, αλλά ειδικά την περίοδο που άρχισα να γράφω καταλάβαινα πως ξαναγυρνάγαμε στα παλιά. Η τηλεόραση φαινόταν να ξαναγυρίζει στην εποχή όπου η γυναίκα έπαιζε διακοσμητικό ρόλο. Από την μία η γυναίκα παρουσιαζόταν ξανά σαν ένα σεξουαλικό αντικείμενο και από την άλλη η συντηρητική οπτική πήρε την πρωτοκαθεδρία ως ο βασικός πυλώνας εξήγησης των σεξουαλικών ηθών.

Ρόλοι

Από την μεριά της αριστεράς δεν φαινόταν καμιά αντίδραση. Φαινόταν ότι το μοναδικό που είχε να πει η Αριστερά σε σχέση με το σεξ ήταν η υπεράσπιση του δικαίωματος να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Με δικαιολογίες όπως “δεν θέλουμε να υποστηρίξουμε την λογοκρισία” η Αριστερά σταμάτησε οποιαδήποτε κριτική για το πώς παρουσιάζεται η γυναίκα και οι ρόλοι της.

Θεωρώ πως ο λόγος που το βιβλίο μου είχε ανταπόκριση στην Αμερική, και σήμερα διδάσκεται σε πανεπιστημιακές σχολές που ασχολούνται με το γυναικείο ζήτημα, είναι ότι κάλυψε αυτό το κενό κριτικής. Για μένα ήταν έκπληξη η επιτυχία. Κατάλαβα ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που σκέφτονται και προβληματίζονται πάνω σε αυτά τα ζητήματα.

Η τελευταία δεκαετία επέτεινε το πρόβλημα. Όταν ξεκίνησα να γράφω ήταν η περίοδος που ξεκίναγαν τα ριάλιτι. Τώρα πλέον ξέρουμε ότι τα ριάλιτι κατέκτησαν την τηλεόραση. Η κρίση, εξάλλου, αύξησε την παραγωγή φθηνών προγραμμάτων. Η φόρμουλα με την οποία λειτουργούν τα ριάλιτι είναι ακριβώς αυτή που περιγράφω στο βιβλίο μου. Βάζουν τις γυναίκες να ανταγωνίζονται για το ποια είναι πιο διαθέσιμη σεξουαλικά. Ποια θα είναι πιο κουνελάκι και πιο στρίπερ.

Δεν είναι μόνο αμερικάνικο φαινόμενο. Ο Μπερλουσκόνι ήταν το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα. Κατέκτησε σταδιακά από τη δεκαετία του '90 την τηλεόραση με σαπουνόπερες, ανταγωνιστικά ριάλιτι, γυναίκες μισόγυμνες να παρουσιάζουν εκπομπές και φτηνά σόου, προβάλλοντας ως μοναδικό πρότυπο τον πλούτο και την εξουσία.

Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο για το πώς μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Όμως με το βιβλίο μου προσπάθησα να δείξω στις νέες γυναίκες τι συμβαίνει, να τις κάνω να αναρωτηθούν, να αναγνωρίσουν πως υπάρχουν και άλλα πρότυπα και αξίες με τις οποίες μπορούν να κινηθούν, να διεκδικήσουν και να ανατρέψουν αυτή την εικόνα που έχει εδραιωθεί για τις γυναίκες.”

• Το βιβλίο της Α. Λεβί κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κουκκίδα και μπορείτε να το βρείτε στο Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο (Φειδίου 14-16). Διαβάστε επίσης μια αναλυτική παρουσίαση του βιβλίου υπάρχει στο περιοδικό Σοσιαλισμός από τα Κάτω #88 (http://tiny.cc/awy5d)