Έντυνε τα επιχειρήματά του με μεγάλη δόση πράσινης «ευαισθησίας», παροτρύνοντάς μας, ότι με αυτό τον τρόπο θα απαλλαγούμε από το πετρέλαιο, εκτός αν «πρόκειται για το κρητικό πετρέλαιο». Το να χρησιμοποιεί κανείς την απειλή μιας Φουκουσίμα σε ένα νησί πολύ μικρότερο της Ιαπωνίας και να ντύνει με εθνικές και τοπικές φορεσιές τα καυσαέρια και τους ρύπους, στην καλύτερη περίπτωση αυτογελοιοποιείται, στη χειρότερη γίνεται επικίνδυνος.
Αυτή όμως είναι η πλήρης αποτύπωση της πολιτικής που ακολουθεί η παράταξη της πλειοψηφίας ένα χρόνο τώρα στο Περιφ. Συμβούλιο Κρήτης. Δασκαλεμένοι, από την κλίκα που κυβερνά τη χώρα, στους κυνικούς εκβιασμούς του στυλ «Μνημόνιο ή χρεοκοπία», απομακρυσμένοι από τις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας των κατοίκων του νησιού, δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να εξυπηρετούν την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων εις βάρος της ζωής μας και του περιβάλλοντος.
Έδωσαν άδειες να γίνουν ξενοδοχεία σε περιοχές Natura και σε παραλίες που γεννά η χελώνα Καρέτα - Καρέτα. Προωθούν την καύση των σκουπιδιών και της ιδιωτικοποίησης της αποκομιδής τους. Προωθούν την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, χτίζοντας 15 σχολεία μέσω ΣΔΙΤ, την ίδια στιγμή που στήριξαν το κλείσιμο και τις συγχωνεύσεις των σχολείων. Προτιμούν να δίνουν χρήματα σε διάφορες εταιρίες παροχής συμβούλων ή σε άλλες που παρασιτούν στο χώρο της πρόνοιας, της υγείας και της παιδείας, παρά να στηρίζουν την Παιδεία και την Υγεία ως δημόσια αγαθά. Η μεταφορά μαθητών βρέθηκε στον αέρα λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης.
Πετσόκοψαν τις δημόσιες επενδύσεις προς όφελος των εργολάβων. Χειρίστηκαν και ενέκριναν τις μεγαλύτερες περικοπές δημοσίων δαπανών. Στον προϋπολογισμό που ψήφισαν ήταν περικομμένες κατά 20%. Το ίδιο έγινε και με το προσωπικό των υπηρεσιών. Οι απολύσεις του έκτακτου προσωπικού και οι πολύ μικρότερες αριθμητικά προσλήψεις άφησαν τις υπηρεσίες χωρίς προσωπικό.
Διαλύουν τις υπηρεσίες
Το ίδιο συνέβη και με τις εργασιακές σχέσεις των υπαλλήλων. Ενδεικτικό είναι το τι συνέβη με τις προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Από τις 340 αποχωρήσεις που έγιναν το 2010, καλύφθηκαν μόλις οι 60 από αυτές με μόνιμο προσωπικό. Τα κενά που προέκυψαν έτσι, έφτασαν τα 492. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι οι υπηρεσίες που απολαμβάνει ο πληθυσμός να είναι χειρότερες.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση της δακοκτονίας που ξεκίνησε φέτος με ένα μήνα καθυστέρηση και με το μισό προσωπικό. Ο στόχος τους είναι σαφής, να οδηγηθούν όλες αυτές οι υπηρεσίες στην ιδιωτικοποίηση και να φορτώσουν το κόστος στον εργάτες και τους αγρότες.
Στο ζήτημα της αγροτικής παραγωγής, η πολιτική τους οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη υποταγή των αγροτών και της παραγωγής τους στην αγορά. Η προώθηση της ετικέτας ονομασίας προέλευσης «Κρήτη», η προβολή της «κρητικής διατροφής» και η «σύνδεση της κρητικής κουζίνας με τον πρωτογενή τομέα» δεν είναι παρά πολιτικές προσαρμοσμένες στις ανάγκες των επιχειρήσεων, είτε των εξαγωγικών είτε των τουριστικών.
Θα εντείνουν το μαρασμό της υπαίθρου, την εξαθλίωση της αγροτιάς, που δεν θα μπορεί να αντεπεξέλθει στον ανταγωνισμό και θα οδηγήσουν στη χειροτέρευση της ποιότητας των προϊόντων που φτάνουν στο τραπέζι των εργαζόμενων στις πόλεις.
Ο ρατσισμός ήταν το αναγκαίο συμπλήρωμα αυτών των πολιτικών επιλογών. Ψήφισαν να δημιουργηθεί στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών στη Κρήτη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τη στάση τους στην περίπτωση της μεταφοράς των Μπαγκλαντεσιανών εργαζομένων από τη Λιβύη, που οδήγησε στον πνιγμό ανθρώπων που έπεσαν στη θάλασσα προκειμένου να γλυτώσουν την απέλαση πίσω στη χώρα τους. Τότε δήλωναν ανήμποροι να δράσουν και δεσμευμένοι από νόμους. Λίγους μήνες μετά, δέχονταν συγχαρητήρια για τη στάση που κράτησαν από τα στυγνά αφεντικά των μεταναστών, σε παράτες και δεξιώσεις που οργάνωσε η κινέζικη πρεσβεία γι’ αυτό το σκοπό.
Ως αντικαπιταλιστική αριστερά μέσα στο Περιφερειακό Συμβούλιο παλέψαμε ενάντια σε όλα αυτά. Η στάση μας καθορίστηκε από την επιλογή να γίνουμε η ντουντούκα των αγώνων των εργαζομένων μέσα στο ΠΣ. Αντιπολιτευθήκαμε μεταφέροντας τη θέση των συνδικάτων, των συλλογικοτήτων, τις απόψεις και τις πρακτικές των πρωτοπόρων εργατών και αγροτών σε σύγκρουση με τα μέτρα που στήριζε η πλειοψηφία.
Προσπαθήσαμε να δεθούμε με αντιστάσεις, είτε αυτές ήταν ο αγώνας ενάντια στα κλεισίματα των σχολείων, είτε ενάντια στο κλείσιμο του νοσοκομείου της Ιεράπετρας, είτε της μονάδας νεογνών στα Χανιά, τον αγώνα των εργαζομένων των σούπερ μάρκετ «Αριάδνη» πρόσφατα κα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που συγκρουστήκαμε με τον αντιδημοκρατικό κανονισμό λειτουργίας προσπαθώντας να θέσουμε εμείς ζητήματα στην ημερήσια διάταξη.
Φέραμε τον αγώνα των 300 μεταναστών απεργών πείνας, τις φοιτητικές καταλήψεις, υπερασπιστήκαμε όσους «μπούκαραν» στις συνεδριάσεις, είτε ήταν οι επιτροπές για τα χαράτσια, είτε οι εργαζόμενοι στα ταξί. Η στάση μας αυτή έθεσε τα περιθώρια της αριστερής αντιπολίτευσης και στις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς. Τις περισσότερες φορές κρατήσαμε παρόμοια στάση, παρόλο που ορισμένοι από αυτούς ξεκίνησαν τη θητεία τους στο ΠΣ συναινετικά. Επιβεβαιώσαμε όσους μας στήριξαν για την επιλογή τους και διαψεύσαμε όσους έλεγαν ότι αν μπούμε εκεί μέσα θα ενσωματωθούμε. Θα συνεχίσουμε.
Σεραφείμ Ρίζος, Περιφερειακός Σύμβουλος, εκλεγμένος με την Αντικαπιταλιστική Αριστερή Παρέμβαση στην Κρήτη