Στις 25 Μαρτίου, όσοι εκ της συγκυβέρνησης Παπαδήμου πίστευαν πραγματικά ότι με την τρομοκρατία και την προπαγάνδα θα μπορούσαν να μετατρέψουν τις παρελάσεις σε αφετηρία για μια “ήσυχη” προεκλογική περίοδο διαψεύσθηκαν οικτρά.
Μπορεί 7.000 μπάτσοι στο κέντρο της Αθήνας να κατάφεραν να κάνουν το κέντρο της πόλης νεκρή ζώνη, αλλά οι δρόμοι στις συνοικίες της πρωτεύουσας και όλων των πόλεων της χώρας, ανήκαν στους εργαζόμενους, τη νεολαία, όλο το λαό που ξεχύθηκε οργισμένος στους δρόμους.
Σε αυτή τη μάχη, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν η μοναδική πολιτική δύναμη που κάλεσε ανοιχτά όλο τον κόσμο να μετατρέψει τις παρελάσεις σε διαδηλώσεις ενάντια στα κόμματα της κυρίαρχης τάξης που εκβίαζαν και απειλούσαν. Την ίδια στιγμή, η ΔΗΜΑΡ κρατούσε ίσες αποστάσεις, ενώ οι ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ ούτε κάλεσαν ούτε εμφανίστηκαν οργανωμένα (παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις), υποκύπτοντας στους εκβιασμούς και την προβοκατορολογία της άρχουσας τάξης.
Οπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της: “Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αισθάνεται περήφανη που έδωσε αυτή τη μάχη, πλάι σε δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, πλάι στο εργατικό, φοιτητικό, μαθητικό και νεολαιίστικο κίνημα. Οι αγωνιστές της βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή χωρίς δισταγμό, παρά τις προσαγωγές, τις προκλήσεις και τις επιθέσεις της αστυνομίας. Σε όλο αυτόν τον κόσμο που διαδήλωσε, αλλά και σε όλους τους πληττόμενους εργαζόμενους απευθύνουμε ξανά κάλεσμα ενότητας και αγώνα για την επόμενη μέρα, που πρέπει να μας βρει ακόμα πιο αποφασισμένους και μαχητικούς ενάντια στην καταστροφή που φέρνουν κυβέρνηση - ΕΕ- ΔΝΤ. Σε αυτό το δρόμο καλούμε τις δυνάμεις της Αριστεράς να συμβάλουν, υπερβαίνοντας τους φόβους και την αμηχανία”.
Στις 25 Μαρτίου, για ακόμα μια φορά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έδειξε ότι αποτελεί εκείνο το κομμάτι της Αριστεράς που δεν φοβάται να πάει ως το τέλος. Το δυνάμωμά της και η είσοδός της στη Βουλή στις επερχόμενες εκλογές θα δυναμώσει ακόμα περισσότερο τη φωνή ενός πολιτικού σχηματισμού που είναι στρατευμένος στην προοπτική της επανάστασης, της ρήξης και της ανατροπής. Σε αυτό το δισέλιδο μια σειρά από αγωνιστές και αγωνίστριες, μας καλούν να δώσουμε αυτή τη μάχη, να φέρουμε την ανταρσία και στο κοινοβούλιο. Εμπρός λοιπόν, ΑΝΤΑΡΣΥΑ δυνατή στους αγώνες - στη Βουλή!
Μετρό
Στηρίζω την ΑΝΤΑΡΣΥΑ γιατί τη γνώρισα στο δρόμο. Δεν τη γνώρισα στις ανακοινώσεις, την γνώρισα στις απεργίες, στις πλατείες, στους αγανακτισμένους.
Οι αγώνες γίνονται στο δρόμο, δεν γίνονται στα γραφεία, τις ανακοινώσεις και τις τηλεοράσεις. Εγώ στον αγώνα από την πρώτη στιγμή μέχρι τώρα σε κάθε κάλεσμα που έκανα είχα δίπλα μου την στήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είναι μπροστάρηδες οι αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αξίζει τον κόπο να τη στηρίξουμε.
Αντώνης Σταματόπουλος, πρόεδρος Σωματείου εργ. Μετρό Αθηνών
Χαλυβουργία
Στην Χαλυβουργία είμαστε 147 ημέρες σε απεργία. Η στάση της εργοδοσίας είναι από την πρώτη στιγμή αδιάλλακτη, όσον αφορά την επιστροφή των απολυμένων.
Εχει βάλει ο Μάνεσης όλα τα μέσα, τηλεοράσεις, εφημερίδες, όλες τις δυνάμεις για να συκοφαντήσει τον αγώνα μας και να προβάλει ότι όλα όσα κάνουμε είναι αβάσιμα και ψευδή. Εμείς όμως συνεχίζουμε έχοντας δίπλα μας την στήριξη του κόσμου. Από απλούς πολίτες, μέχρι σωματεία, παρατάξεις, και κάθε είδους συλλογικότητες. Είναι καθημερινή η έλευση του κόσμου στο εργοστάσιο με τρόφιμα, χρήματα αλλά κυρίως με την ηθική συμπαράσταση στον αγώνα μας.
Μέσα από το κύμα αλληλεγγύης του κόσμου που έρχονταν στο εργοστάσιο, τις εφημερίδες και τα έντυπα, γνώρισα την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Διαβάζοντας τις ανακοινώσεις, τις προκηρύξεις, τις εφημερίδες της, γνώρισα την ΑΝΤΑΡΣΥΑ περισσότερο και με βρίσκουν σύμφωνο οι απόψεις της σε πολλά ζητήματα, όπως η ανάγκη να πάμε για διαγραφή του χρέους, για την κρατικοποίηση των μεγάλων επιχειρήσεων, να σπάσουμε τους δεσμούς μας με την ΕΕ και το ευρώ. Αυτό όμως που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση είναι ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην δράση πέρα από το κοινοβούλιο. Στις απεργίες, στις διαδηλώσεις, στην στήριξη του οποιουδήποτε αγώνα των εργατών.
Πιστεύω ότι θα είναι πολύ θετικό για το εργατικό κίνημα και τους αγώνες των εργαζόμενων, να στηριχθεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές, ακόμη και να μπει στην Βουλή. Για να σπάσουμε το μαύρο μέτωπο, αλλά και για να έχουν οι εργάτες στους αγώνες τους ακόμη ένα δυνατό στήριγμα. Γιατί και μετά τις εκλογές θα χρειαστεί να συνεχίσουμε τους αγώνες και τις απεργίες μας μέχρι να ανατρέψουμε την Τρόικα και την πολιτική τους.
Χάρης Μανώλης
ALTER
Ζούμε την εποχή της πλέον ολοκληρωτικής επίθεσης στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Απότοκο της πιο βαθιάς και δομικής κρίσης του καπιταλισμού μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Μέσα σε μόλις δύο χρόνια οι εργολάβοι της μνημονιακής πολιτικής, ΠΑΣΟΚ –ΝΔ και μέχρι πρόσφατα το ΛΑΟΣ, εκθεμελίωσαν εργατικές κατακτήσεις, κουρέλιασαν συλλογικές συμβάσεις, οδήγησαν στην εξαθλίωση και την πείνα εκατομμύρια εργαζόμενους.
Παρά τα σχέδια τους για ολοκληρωτική υποταγή της εργατικής τάξης και του λαού εν γένει στα αποτρόπαια νεοφιλελεύθερα, μοντέλα, οι φωτιές της αντίστασης και των εργατικών αγώνων προβάλουν ακόμη σήμερα ως ο μοναδικός δρόμος ελπίδας και ανάχωμα αποτρεπτικό του κοινωνικού ολοκαυτώματος. Σε αυτές τις φωτιές, σε αυτές τις δεκάδες μεγάλες και εκατοντάδες μικρότερες εστίες αντίστασης, οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι μαχόμενοι συνδικαλιστές, οι ριζοσπάστες εργάτες έπαιξαν κι εξακολουθούν να παίζουν κομβικό ρόλο και να έχουν συνεισφορά. Σε πολλές περιπτώσεις να παίζουν καθοριστικό ρόλο και να είναι στην πρωτοπορία των αγώνων.
Με λάθη και με υστερήσεις σαφώς, αλλά με ταυτόχρονη αυταπάρνηση και πίστη στο δίκιο των αγώνων σε κάθε κλάδο της παραγωγής. Όλο αυτό το διάστημα των δύο χρόνων του Μνημονίου οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δούλεψαν σκληρά μέσα στα κινήματα και σε πολλές περιπτώσεις αποτέλεσαν το συνδετικό εκείνο κρίκο της ενοποίησης των αντιστάσεων, της συνεργασίας ευρύτερων αριστερών δυνάμεων στους χώρους δουλειάς. Προώθησαν με σαφή και ξεκάθαρο τρόπο την αντίληψη της εργατικής χειραφέτησης και τον προσανατολισμό της αντικαπιταλιστικής ανατροπής.
Με σαφείς και ξεκάθαρους ενωτικούς στόχους, αλλά και με σαφείς στόχους συνολικής ανατροπής του πολιτικού σκηνικού, εξόδου από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατέρχεται στις επικείμενες εκλογές φιλοδοξώντας όχι μόνο την εκλογική της ενίσχυση, αλλά ει δυνατόν και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Η ενδυνάμωση της επαναστατικής Αριστεράς σε ένα τέτοιο επίπεδο μπορεί να παίξει τον κομβικό εκείνο ρόλο για τη συνολική ανατροπή, για την προάσπιση των συμφερόντων του κόσμου της εργασίας, να ενισχύσει την αντίληψη της επαναστατικής διεξόδου από την κρίση χωρίς κοινοβουλευτικές αυταπάτες. Μπορεί έτσι να γίνει το πρώτο βήμα για μια κοινωνία δίκαιη και γιατί όχι αταξική με προοπτική τον κομμουνισμό στην εποχή μας…
Μάκης Γεωργιάδης, Δημοσιογράφος
ΕΤΕΡ
Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ βρίσκονται αυτή την ώρα στην πρώτη γραμμή των επιθέσεων των αφεντικών. Ένα μήνυμα που πρέπει να στείλουμε σε όλους, αλλά και στις επερχόμενες εκλογές είναι την ενεργητική αντίσταση των εργαζομένων ενάντια στην απλήρωτη δουλειά, τα λουκέτα, τις περικοπές στους μισθούς, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τις απολύσεις και την επέκταση της μαύρης εργασίας και των εξευτελιστικών αμοιβών.
Ενάντια στην προσπάθεια των νταβατζήδων των ΜΜΕ να επιβάλουν καθεστώς εργασιακής γαλέρας, με μονοφωνία υπέρ της κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ. Οι αγώνες διαρκείας στον ΞΕΝΙΟ 94.3, το Άλτερ, την Ελευθεροτυπία, τον Κόσμο του Επενδυτή, το Κέρδος, στα κρατικά και δημοτικά Μέσα, η ασίγαστη πάλη και αντίσταση σε όλα τα ΜΜΕ ανοίγουν δρόμους προς όφελος των εργαζομένων και της πλειονότητας της κοινωνίας, ενάντια στο ψέμα του κεφαλαίου. Η σκληρή πάλη στα ΜΜΕ απαιτεί μέτωπο αγώνα και ανατροπής.
Δυόμισι χρόνια σκληροί αγώνες ενάντια στα μνημόνια, ο ρόλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όλο αυτό το διάστημα στο εργατικό κίνημα αλλά και στις πολιτικές μάχες, είναι να υπερασπίζουμε τους μισθούς και τις συμβάσεις μας. Δεν υπογράφουμε την καταδίκη μας. Δεν υποκύπτουμε. Αγώνας παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς να συνεχίσουμε και να κλιμακώνουμε την πάλη εδώ και τώρα χωρίς καμιά αναμονή
Η άρχουσα τάξη έχει ξεκινήσει προεκλογικά μια επίθεση στο κίνημα και την Αριστερά. Απέναντι στις συλλογικές αντιστάσεις των εργαζομένων και της νεολαίας απαντούν με μια κατάσταση πολιορκίας, προσπαθούν να θέσουν τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες σε καθεστώς παρανομίας. Απαγορεύοντας την κουκούλα στη νεολαία, φορούν οι ίδιοι την κουκούλα του καταδότη. Τυλίγουν την κοινωνία με ένα αυταρχικό δίχτυ τρόμου, παρακολούθησης, καμεροχαφιεδισμού και αστυνομοκρατίας. ΝΑΙ πρέπει το δυνάμωμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να είναι δυνάμωμα για όλη την Αριστερά. Γι αυτό και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι παντελώς αποκλεισμένη από τα ΜΜΕ. Η είσοδος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέσα στη Βουλή είναι η απάντηση του εργαζόμενου στη δουλειά και όχι στην δουλεία.
Ψήφο στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις επερχόμενες εκλογές για να μπορώ να βλέπω τα παιδιά μου και τα παιδιά της ΕΛΛΑΔΑΣ στα μάτια .
Mανώλης Μητσόπουλος, τεχνικός ραδιοφώνου στον Ξένιο, πρώην μέλος ΔΣ στην ΕΤΕΡ
ΕΛ.ΣΤΑΤ.
Σας γνωρίζω από το 2003 που κάναμε τις μεγάλες απεργίες στη Στατιστική Υπηρεσία. Ο,τι απεργίες και αγώνες έχουμε κάνει όλα αυτά τα χρόνια είστε οι μόνοι που μας στηρίξατε και μας βοηθήσατε. Ήσασταν μπροστά και σε ό,τι αφορά στον συνδικαλιστικό τομέα, αλλά και σε ό,τι αφορά το δήμο, το ξέρω γιατί είμαι κάτοικος στην πλ. Βικτωρίας. Στηρίζω την ΑΝΤΑΡΣΥΑ γιατί είναι πραγματικό στήριγμα για τους αγώνες.
Κωσταντίνα Σκούπα
Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης
ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία αποτελούν επιλογές αυτοκτονίας στις επερχόμενες εκλογές γνωρίζοντας τον ρόλο τους στην ψήφιση των μνημονιακών νόμων που τσάκισαν μέσα σε τόσο σύντομο χρόνο δικαιώματα που κατακτήθηκαν μετά από δεκαετίες αγώνων.
Δημοκρατική Αριστερά, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ δείχνουν να αποτελούν εναλλακτικές λύσεις για εκείνους που θέλουν να αντισταθούν στην επέλαση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Οι δυνατότητές τους, όμως, έχουν σαφή όρια που καθορίζονται από το να θέτουν στο επίκεντρο της πολιτικής τους την απαίτηση για εκλογές και όχι τους εργατικούς αγώνες, από τις αυταπάτες ΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ για την προοπτική της χώρας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από την προσκόλληση του ΚΚΕ στο σταλινικό παρελθόν και στα ρητορικά σχήματα της λαϊκής εξουσίας και της αντιμονοπωλιακής πολιτικής.
Γνήσια εναλλακτική επιλογή αποτελεί η ψήφιση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ γιατί βάζει στο επίκεντρο της πολιτικής της τους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, την πάλη ενάντια στον καπιταλισμό που ως σύστημα οδηγεί τις κοινωνίες στην εκμετάλλευση, την ανέχεια και την απαξίωση. Αποκαλύπτει τους μύθους που μιλούν για αναγκαστική συμπόρευση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ και για την αναγκαστική υιοθέτηση πολιτικών προκειμένου να ‘εξυγιανθούμε’ δημοσιονομικά. Δίνει την προοπτική ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος και το όραμα του χτισίματος μιας γνήσιας σοσιαλιστικής κοινωνίας.
Ήδη ο κόσμος μέσα από την εμπειρία των 17 πανεργατικών απεργιών, από την ανατροπή του ΓΑΠ τον Οκτώβριο του 2011, από τις μάχες στα υπουργεία, τα νοσοκομεία, τα ΜΜΕ, τη Χαλυβουργία και αλλού, έχει ανεβάσει σημαντικά το επίπεδο συνειδητοποίησης του και τις οργανωμένες μορφές αντίστασης. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε όλες αυτές τις μάχες ήταν μαζί με αυτό τον κόσμο και τράβηξε τα υπόλοιπα κόμματα της αριστεράς μακριά από ρεφορμιστικές επιλογές.
Η είσοδος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Βουλή θα αποτελέσει ένα σημαντικό προχώρημα στην πορεία ανατροπής του σημερινού σάπιου συστήματος, ενώ ταυτόχρονα θα αποτελέσει οδηγό για ολόκληρη την αριστερά προκειμένου οι μετεκλογικές εξελίξεις να έχουν σαφή αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Θα είναι καμπανάκι για αυτούς που ονειρεύονται τον κατευνασμό του κόσμου μετά τις εκλογές με το πρόσχημα της πολιτικής νομιμοποίησης. Θα είναι εγρήγορση όλης της αριστεράς για την πραγματική θέση που επιτέλους της αξίζει στην ιστορία αυτού του τόπου.
Αργύρης Μπουλής
Ιντρακόμ
Η ανάγκη του προηγούμενου διαστήματος για μια αντικαπιταλιστική-σοσιαλιστική προοπτική οδήγησε στην δημιουργία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενός πόλου που συσπειρώνει νέους, εργαζόμενους, ανέργους και εν γένει επαναστάτες που έχουν αντικαπιταλιστική προοπτική για μια κοινωνία με την εξουσία στα χέρια των εργατών.
Ο ενωτικός ρόλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (στην κοινή δράση) όπως έχει συμβεί και στo δικό μας χώρο είναι καταλυτικός στην οργάνωση και την προοπτική που έδωσε το προηγούμενο διάστημα σε όλες τις μάχες ενάντια στις επιθέσεις της εργοδοσίας όπως επίσης σε όλους τους κεντρικούς πολιτικούς αγώνες.
Αυτό αναγνωρίζεται σταδιακά από ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας και φυσικά από αγωνιστές απεργούς που παλέψαμε μαζί όλο το προηγούμενο διάστημα.
Η στήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις επερχόμενες εκλογές είναι δύναμη και θα δώσει την δυνατότητα να εκπροσωπηθεί στην Βουλή η ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ- ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Γιατί θέλουμε μια Αριστερά, πραγματικά αντικαπιταλιστική και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η δύναμη που έχει την επαναστατική προοπτική, επιπλέον πιστεύουμε ότι θα τραβήξει και την αριστερά του συμβιβασμού και της διαχείρισης στο να ανατρέψει την πολιτική τους μέσα από την κοινή δράση, ακολουθώντας τον δρόμο που χάραξαν εργαζόμενοι (Χαλυβουργοί, IntracomDefence, Alter, Ελευθεροτυπια) με καταλήψεις - απεργίες διαρκείας ως την σύσταση ενός μεταβατικού προγράμματος για την έξοδο από την κρίση.
Για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.
Το αξίζουμε να εκπροσωπηθούμε κοινοβουλευτικά και το διεκδικούμε με θάρρος, με στόχο να είμαστε όλο και περισσότεροι στις μάχες που ακολουθούν.
Bαγγέλης Παπαδόγιαννης
Δήμος Κερατσινίου
Ζούμε σε μια περίοδο εκρηκτική. Με πρόσχημα την κρίση του συστήματος και τη χρεοκοπία, εφαρμόζουν πολιτική άγριας λιτότητας, καταπατούν δημοκρατικές ελευθερίες, εργατικά και εργασιακά δικαιώματα, οδηγούν το λαό στη φτώχια, την ανεργία, την εξαθλίωση, με μισθούς και συντάξεις πείνας, χωρίς δημόσια υγεία και παιδεία.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση καταρρέει, οδηγώντας τομείς της στην ιδιωτικοποίηση, χάνοντας έτσι το δημόσιο και κοινωνικό της χαρακτήρα.
Ακόμα και το συνδικαλιστικό κίνημα, ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ, φάνηκε λίγο, μπροστά στις αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν, εις βάρος όλων των εργαζομένων, δημιουργώντας περισσότερα ερωτηματικά.
Βρισκόμαστε σ’ ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Πρέπει και μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική. Οι εκλογές που έρχονται είναι μια ευκαιρία για ν’ αναδειχθούν οι δυνάμεις της αριστεράς που αγωνίζονται, διεκδικούν, είναι δίπλα στον εργαζόμενο, στον νέο, στον αγρότη, στον άνεργο, στο μετανάστη σ’ όλες τις μάχες.
Ν’ αναδειχθούν οι δυνάμεις της αριστεράς που έχουν πρόταση για διέξοδο από την κρίση, αντικαπιταλιστικής ανατροπής.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η δύναμη αυτή. Είναι η δύναμη της αντίστασης, της ρήξης, της ανατροπής.
Μια δυνατή ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμβάλλει στην ενότητα του χώρου της αριστεράς, οργανώνει την κοινή δράση, πρωτοπορεί σε νικηφόρους αγώνες για την ανατροπή των κυβερνήσεων του κεφαλαίου και της ΕΕ.
Γιάννης Λειβαδάρος, πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων
ΟΣΕ
Στις ερχόμενες εκλογές είναι επιτακτική ανάγκη η ψήφος μας να μην είναι μόνο ψήφος διαμαρτυρίας, αλλά και ψήφος στήριξης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που παλεύει καθημερινά στους δρόμους και στους χώρους δουλειάς για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής των τελευταίων δυόμισι χρόνων. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει. Μαζικά, αγωνιστικά, αντικαπιταλιστικά, ΑΝΤΑΡΣΥΑ!
Κώστας Μαυρομιχάλης
ΑΜΕΑ
Η πολιτική κατάσταση είναι τέτοια, έχουν παρθεί τέτοιου είδους κοινωνικές περιστολές και οικονομικά μέτρα που δεν πάει άλλο. Μας κοροϊδεύουν. Παράδειγμα, η δημοσιοποίηση της Σχολής Τυφλών, που ήταν ένα αίτημα χρόνων, θυμήθηκαν να το “ικανοποιήσουν” τώρα που άρχισαν τις περικοπές, συγχωνεύοντάς τη με το ΚΕΑΤ.
Με τις δημοσκοπήσεις και όχι μόνο, πριμοδοτούν μέχρι και τη Χρυσή Αυγή, προϊδεάζουν τον κόσμο για να την ψηφίσει και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί και πρέπει να μπει φραγμός σε αυτήν την απειλή. Αλλωστε, μια απόδειξη ήταν τα αντιφασιστικά συλλαλητήρια της 17 Μάρτη, όπου συμμετείχα και πάντα συμμετέχω σε ανάλογες περιπτώσεις. Νιώθω αντιφασίστας από το 1974, από τότε που άρχισα σταδιακά να πολιτικοποιούμαι.
Ξέρουμε ότι οι εκλογές δεν είναι μονόδρομος για το κίνημα, πρέπει όμως να συμμετέχουμε, αλλιώς θα πέσουμε σε μια κατάσταση εσωστρέφειας. Η πιθανή είσοδος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο κοινοβούλιο μπορεί να φέρει την ανταρσία των δρόμων μέσα στη Βουλή. Θα είναι πολύ ενδιαφέρον κάτι τέτοιο, θα είναι μια κατάσταση που δεν θα έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα.
Τα κόμματα της εσωκοινοβουλετικής αριστεράς δεν έχουν τη δυνατότητα να πείσουν, βρίσκονται σε μια κατάσταση που ψάχνονται και τα ίδια. Το δυνάμωμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα έπρεπε και το ελπίζω να στρέψει όλη την αριστερά αριστερότερα. Οι κινητοποιήσεις δεν πρέπει να σταματήσουν προεκλογικά. Δεν κάνουμε καμιά ανακωχή εξαιτίας των εκλογών.
Σάββας Ψάλτης, συνταξιούχος, Κάτω Τούμπα
Τζάνειο
Η είσοδος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Βουλή θα σημάνει αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Μια εξωκοινοβουλευτική Αντικαπιταλιστική δύναμη θα χάλαγε τα σχέδια στο ντόπιο οικονομικοπολιτικό κατεστημένο με κύριους εκφραστές τα αστικά κόμματα του ΠΑΣΟΚ της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, αλλά και της συμβιβασμένης Αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΔΗΜ.ΑΡ που στόχος τους είναι να ποδηγετούν το λαϊκό κίνημα να το στρέφουν όπου αυτά θέλουν με απώτερο σκοπό και στόχο τα όποια στενά κομματικά τους οφέλη και όχι τον κοινωνικό μετασχηματισμό και την σοσιαλιστική προοπτική.
Το ΠΑΣΟΚ της τελευταίας τουλάχιστον διετίας με έχει πλήρως απογοητεύσει και διαψεύσει με την πολιτική που ακολούθησε, μια πολιτική αντιδραστική υποταγμένη στις διαταγές της ΤΡΟΪΚΑΣ (ΔΝΤ- Ευρωπαική Τράπεζα – Κομισιόν). Άλλα προσδοκούσα όταν το ψήφισα και άλλα εφάρμοσε με περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, επιθέσεις στους χαμηλόμισθους – χαμηλοσυνταξιούχους - ευπαθή κοινωνικά στρώματα.
Τώρα το πληρώνει με την μεγάλη συρρίκνωση της εκλογικής του δύναμης, την αποστροφή φίλων και ψηφοφόρων του και την επιλογή τους να στηρίξουν άλλα κόμματα και πολιτικές δυνάμεις. Ενας λοιπόν από τους λόγους ήταν και αυτός, που με παρακίνησαν να επιλέξω ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πιστεύω ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την αντικαπιταλιστική της προοπτική είναι εγγύτερα στις πολιτικές μου θέσεις και απόψεις από τα άλλα κόμματα της λεγόμενης παραδοσιακής κοινοβουλευτικής Αριστεράς όπως προανέφερα και με εκφράζει περισσότερο κυρίως με τους αγώνες που δίνει μέσα στην κοινωνία σε επίπεδο συνδικαλιστικό (Υγεία- Τοπική Αυτοδιοίκηση- Εργασιακούς χώρους- Παιδεία-Φοιτητικό Κίνημα).
Αυτά δεν τα βρίσκω στο ΠΑΣΟΚ σήμερα που διακατέχεται έντονα από την νοοτροπία της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και του ηγεμονισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα με αποτέλεσμα το ξεπούλημα των αγώνων από τα πάνω. Οσο για το ΚΚΕ με το ΠΑΜΕ, εκεί τι να πω και τι να αφήσω, η τακτική του καπελώματος πάει σύννεφο!!! Ο,τι δεν ελέγχει το ΚΚΕ εργασιακός χώρος είναι, σωματείο είναι, σύλλογος είναι, κοιτάζει πως θα το καπελώσει ή να το διαλύσει και έφτιαξε το ΠΑΜΕ για να ακολουθήσει αυτή τη γραμμή και τακτική.
Τώρα όσο αφορά το ΤΖΑΝΕΙΟ, η ΑΝΤΑΡΣYΑ με αιχμή και δόρυ το ΝΥΣΤΕΡΙ Υγειονομικών είναι δύναμη και μάλιστα ανερχόμενη, όπως δείχνουν τα πρόσφατα αποτελέσματα στις εκλογές της ΠΟΕΔΗΝ άλλα και οι γενικότερες κινητοποιήσεις στον τόσο ιδιόμορφο και ευαίσθητο χώρο της Υγείας (επισχέσεις εργασίας, κλείσιμο εφημεριών, στάσεις εργασίας, απεργίες). Χρειάζεται όμως πολλή δουλειά ακόμα σε επίπεδο κυρίως οργανωτικό για να αυξήσει τη δύναμή της και να γίνει μια ισχυρή συνδικαλιστική παράταξη.
Σπύρος Παντελιός