Σοσιαλισμός από τα Κάτω, Νο 78. Αφιέρωμα στον Κρις Χάρμαν

Το αφιέρωμα ξεκινάει με μια σύνοψη της δράσης και των ιδεών του από την Μαρία Στύλλου που δίνει την εικόνα των παρεμβάσεων από την πλευρά του Χάρμαν σε κάθε μεγάλη καμπή του κινήματος. Στο μεγάλο φοιτητικό κίνημα του 1968, στη συζήτηση για το πώς χάθηκε η Ρώσικη Επανάσταση, στις εξελίξεις στην οικονομία στη δεκαετία του ´70. Έπειτα, παρουσιάζει την συμβολή του μεγάλου μαρξιστή στην υπόθεση του επαναστατικού κόμματος και της επαναστατικής αριστεράς στην Ευρώπη παράλληλα με το βάθεμα της θεωρίας του Κρατικού Καπιταλισμού για το ανατολικό μπλοκ. Τέλος, μεταφέρει τις αναλύσεις του Χάρμαν για τα τελευταία 20 χρόνια με την επιστροφή της εργατικής τάξης στο προσκήνιο και την μεγάλη καπιταλιστική κρίση, θυμίζοντας κάποια από τα πιο χρήσιμα βιβλία του για να καταλάβει κανείς την περίοδο που διανύουμε.

Το αφιέρωμα συνεχίζεται με δύο μεταφρασμένα κείμενα του Κρις Χάρμαν. Το πρώτο είναι μεταφρασμένο από τον Νίκο Λούντο και είναι ένα δοκίμιο με τίτλο «Ιστορία, Μύθος και Μαρξισμός». Ο Χάρμαν θυμίζει πόση μεγάλη σημασία έχει η κατανόηση της ιστορίας από τους ανθρώπους ξεκινώντας από μια φράση του Τζορτζ Όργουελ: «Αυτός που ελέγχει το παρόν, ελέγχει το παρελθόν. Αυτός που ελέγχει το παρελθόν, ελέγχει το μέλλον». Στη συνέχεια απορρίπτει εμπεριστατωμένα ότι ο μαρξισμός είναι μια μηχανιστική θεωρία και απαντάει με δυνατά επιχειρήματα σε θεωρίες όπως ο μεταμοντερνισμός και ο αλτουσεριανισμός.

Το δεύτερο άρθρο είναι για το «Κόμμα και Τάξη» και τη μετάφραση έχει κάνει ο Θανάσης Καμπαγιάννης. Είναι ένα άρθρο που γράφτηκε μέσα στην μεγάλη επαναστατική έκρηξη του 1968 και γυρίζει πίσω στην ιστορία για να εξηγήσει με τη βοήθεια των κειμένων του Λένιν και του Γκράμσι ότι η σωστή αντίληψη για το κόμμα βρίσκεται πέρα και από τη σοσιαλδημοκρατική και από την σταλινική εκδοχή. Το κείμενο καταλήγει με απτά παραδείγματα για την αναγκαιότητα του επαναστατικού κόμματος έτσι ώστε να γίνει πράξη το σύνθημα ότι «κάθε μαγείρισσα θα κυβερνάει».

Εκτός από το αφιέρωμα στο νέο τεύχος υπάρχουν άρθρα για την οικονομική, οικολογική και πολιτική κρίση του καπιταλισμού και τις μάχες που έχει να δώσει το κίνημα τη νέα χρονιά. Το περιοδικό ξεκινάει με την εικόνα που δίνεται από μια εφημερίδα όπως είναι η Washighton Post για τη «μηδενική δεκαετία» που πέρασε όσον αφορά τους από πάνω. Στη συνέχεια ο Πέτρος Κωνσταντίνου δίνει μια πρώτη κινηματική απάντηση στο νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ για τους μετανάστες, ενώ ο Πάνος Γκαργκάνας αναδεικνύει τις «σπασμένες υποσχέσεις» της νέας κυβέρνησης στις 100 πρώτες της μέρες και εξηγεί γιατί δεν φτάνει η κοινοβουλευτική αριστερά για να βαθύνουν οι αντιστάσεις.

Ο Σωτήρης Κοντογιάννης γράφει για το μέγεθος της χρεοκοπίας του ίδιου του καπιταλισμού και την πλήρη δικαίωση των ιδεών του Μαρξ όσον αφορά τις οικονομικές κρίσεις και ο Λέανδρος Μπόλαρης εξηγεί ότι ο καπιταλισμός «έχει φτάσει στο σημείο να απειλεί την ίδια τη συνέχεια της ζωής στον πλανήτη με την μορφή που ξέρουμε» και τονίζει την ανάγκη να υπάρξει αντικαπιταλιστική προοπτική μετά τη Σύνοδο της Κοπεγχάγης.

Ο Νίκος Λούντος με άρθρο του αποκαλύπτει ότι οι φιλοδοξίες του ελληνικού καπιταλισμού απλώνονται από τα Βαλκάνια μέχρι την Μέση Ανατολή, αναλύει τις κινήσεις του ΠΑΣΟΚ στη διπλωματική σκακιέρα και εξηγεί σε ποια φάση βρίσκονται οι ελληνοτούρκικοί ανταγωνισμοί. Ταυτόχρονα, βάζει τα καθήκοντα που έχει μπροστά της η Αριστερά για να μην γίνεται «ουρά» των κυβερνήσεων και της ελληνικής άρχουσας τάξης.

Στο περιοδικό υπάρχει και η καθιερωμένη πλέον επισκόπηση περιοδικών που κυκλοφόρησαν το προηγούμενο δίμηνο και αξίζουν την προσοχή μας.