Στο μεγάλο καλάθι των ιδιωτικοποιήσεων, το ΤΑΙΠΕΔ, πετάει τελικά ο Χατζηδάκης τις συνεταιριστικές βιομηχανίες ΔΩΔΩΝΗ, ΣΕΚΑΠ και Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) θυγατρικές της Αγροτικής Τράπεζας, το ξεπούλημα της οποίας συμπαρασύρει στην διάλυση ολόκληρους τομείς της παραγωγής και της οικονομίας.
Οι μακροχρόνιες αντιδράσεις των εργαζόμενων μαζί με τις τοπικές κοινωνίες που αναγνωρίζουν πως το ξεπούλημα των συνεταιριστικών βιομηχανιών θα οδηγήσει σε μαρασμό την αγροτική παραγωγή των περιοχών τους, αναγκάζουν την κυβέρνηση να τις ρίξει μια και καλή στην «κακή» ΑΤΕ, να σταματήσει ως άγονους τους διαγωνισμούς πώλησης, δηλαδή να τις πτωχεύσει ώστε να τις ξεπουλήσει στο δεύτερο κύμα. Με αυτό τον τρόπο κάνει άλλο ένα μεγάλο δώρο στον Σάλλα αφού παίρνει από τις πλάτες του χρέη που ξεπερνάνε το μισό δις ευρώ.
Μπορεί η κυβέρνηση να τα βρίσκει μπαστούνια μπροστά στις αντιδράσεις που ξεσηκώνει η προσπάθεια της να σπρώξει στα χέρια των τραπεζιτών τον έλεγχο του συνόλου της παραγωγικής δραστηριότητας της χώρας, όμως η μάχη για να περάσουν τα εργοστάσια στα χέρια αυτών που τους ανήκουν, στους εργαζόμενους και στους συνεταιρισμένους αγρότες, τώρα αρχίζει. Οι πιέσεις για να «καθαριστούν» τα χρέη των βιομηχανιών προς την ΑΤΕ και να περάσουμε σε νέο κύκλο πρόσκλησης ενδιαφέροντος από το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων θα σημάνουν απολύσεις, διάλυση των εργασιακών σχέσεων, καρτέλ στην τοπική αγροτική παραγωγή.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως οι περισσότερες προσφορές –ουκ ολίγες μάλιστα- που κατατέθηκαν από τους διάφορους μνηστήρες ντόπιων και ξένων επιχειρηματικών συμφερόντων, που ξερογλείφονται πάνω από τις βιομηχανίες, ζητούσαν τη μείωση του μεριδίου ελέγχου από τις τοπικές αγροτικές ενώσεις και φυσικά διάλυση των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων.
Δηλαδή να σταματήσουν οι βιομηχανίες αυτές να εξυπηρετούν αυτούς για τους οποίους φτιάχτηκαν, με δημόσια χρήματα. Τους ντόπιους εργάτες και κτηνοτρόφους. Τους εξειδικευμένους χημικούς τροφίμων, τους τυροκόμους, τους καπνεργάτες και κτηνοτρόφους της Ηπείρου, τους καπνοπαραγωγούς της Ξάνθης, και τους παραγωγούς ζαχαρότευτλων σε όλη τη Β. Ελλάδα.
Μάλιστα για την ΣΕΚΑΠ στην Ξάνθη η ανακοίνωση της ινδικών συμφερόντων Bommidala Enterprises για την αιτία του «ναυάγιου» της συμφωνίας για την μεταβίβαση του 50,36% που κατείχε η ΑΤΕ είναι ξεκάθαρη, επιρρίπτοντας την ευθύνη στην Συνεταιριστική Ενωση Καπνοπαραγωγών Ελλάδας που κατέχει ποσοστό 34% της βιομηχανίας και μπλόκαρε την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κατά 30 εκατ. ευρώ. Στην ΣΕΚΑΠ εργαζόμενοι και αγρότες έχουν σημαντικό παρελθόν κοινών κινητοποιήσεων.
Και στην συνεταιριστική γαλακτοβιομηχανία Δωδώνη, μια από τις πλέον σύγχρονες της χώρας και των Βαλκανίων, η προσπάθεια ξεπουλήματος βρομάει από παντού αφού η ελληνική εταιρία Simos Food ένας από τους βασικούς οφειλέτες της βιομηχανίας έρχεται με τις πλάτες ρώσικων επιχειρηματικών ομίλων να σβήσει τα χρέη του.
Κερδοσκόποι
Μπροστά του για άλλη μια φορά έχει βρει τους εργαζόμενους αλλά και την Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας, Άρτας, Φιλιππιάδας που δεν θέλουν να γίνουν πιόνια στα κερδοσκοπικά παιχνίδια των διάφορων τσαρλατάνων της βιομηχανίας τροφίμων.
Στην ΕΒΖ την ίδια ώρα που ανακοινώνονταν τα στοιχεία του πρώτου τριμήνου του 2012 στα οποία εμφανίζεται πως τα κέρδη προ φόρων ανήλθαν στα 6,5 εκατ. ευρώ και η λειτουργική κερδοφορία του ομίλου στα 26,7 εκατ. ευρώ, το δικαστικό ρεπορτάζ από τη Βουλγαρία βγάζει λαβράκι για το για τον έναν από τους τρεις «μνηστήρες» του 82,33% της ΕΒΖ». Όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα Agrenda, «πρόκειται για τον Βούλγαρο μεγιστάνα Γκρίσα Γκάντσεφ, ο οποίος φέρεται να έχει καταθέσει δεσμευτική προσφορά στον σύμβουλο πώλησης της ζαχαροβιομηχανίας, αλλά ταυτόχρονα εμπλέκεται σε οικονομικό σκάνδαλο στην πατρίδα του». Αυτοί είναι οι έμπιστοι εταίροι της εσωτερικής και εξωτερικής τρόϊκας.
Είναι προς όφελος των εργαζόμενων και των τοπικών κοινωνιών να αντισταθούν στο ξεπούλημα και την διάλυση των συνεταιριστικών βιομηχανιών. Να σταματήσουν τις ιδιωτικοποιήσεις. Να σώσουν δουλειές και δικαιώματα και να πάρουν στον έλεγχό τους την παραγωγή. Τα σωματεία των εργαζόμενων έχουν να προχωρήσουν άμεσα, με επιτροπές οργάνωσης, σε απεργίες και καταλήψεις. Με ενημέρωση από χωριό σε χωριό και από γειτονιά σε γειτονιά.
Μαζί με τους αγροτικούς συλλόγους, τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους που αποτελούν την παραγωγική βάση των εργοστασίων. Να ενημερώσουν για την σημασία της σύνδεσης της αγροτικής παραγωγής με τις ανάγκες των εργαζόμενων. Να συνδεθούν με την μάχη που δίνουν οι εργαζόμενοι στην ΑΤΕ και σε όλους τους κλάδους. Για να σταματήσουμε τα απανωτά μνημόνια που μας καταδικάζουν στην πείνα και να επιβάλουμε τις δικές μας λύσεις στην κρίση τους.