Η άποψή μας: Το μήνυμα της Πανεργατικής - Μπορούμε να τους ξηλώσουμε

Η Πανεργατική απεργία της 26 Σεπτέμβρη έρχεται να δώσει απάντηση στο πιο κρίσιμο ερώτημα αυτής της περιόδου, το ερώτημα που απασχολεί χιλιάδες και χιλιάδες εργαζόμενους και νεολαίους, όλο τον κόσμο: Μπορούμε να ξεφορτωθούμε τις Τρόικες και τα Μνημόνια;

Η απάντηση είναι ένα βροντερό Ναι και το δείχνει καθένας και καθεμιά που μπαίνει στη μάχη της Πανεργατικής αυτή την Τετάρτη.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά. Τα φερέφωνα της κυβερνητικής προπαγάνδας λένε ότι η αντίσταση στο νέο πακέτο περικοπών είναι μάταιη, αφού με αυτό θα ανοίξει ο δρόμος όχι μόνο για την επόμενη δόση αλλά και για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ανάκαμψη της Ευρωζώνης που έρχεται. Λένε επίσης ότι κάθε απόπειρα να ανατρέψουμε την κυβέρνηση, όσο σκληρά μέτρα κι αν παίρνει, είναι περίπου πραξικόπημα, αφού οι εκλογές έγιναν πριν από λίγους μήνες.

Πρόκειται για ψευτιές και λαθροχειρίες και στα δυο επίπεδα.

Μέχρι πριν από λίγο, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης έλεγαν ότι αυτό το πακέτο μέτρων φέρνει την «επιμήκυνση» που τάχα θα κάνει το Μνημόνιο πιο «υποφερτό». Τώρα, η «διαπραγμάτευση» με την Τρόικα έχει φτάσει στο σημείο όπου συμφωνάνε να κόψουν τα 10 από τα 11,5 δις του πακέτου μέσα στο 2013 και το ύψος των περικοπών στα επόμενα χρόνια μπορεί να παίξει μέχρι τα 20 δις ευρώ. Με άλλα λόγια αντί για «επιμήκυνση» έρχεται επιτάχυνση των περικοπών και όλων των άλλων βάρβαρων επιθέσεων. Η εργατική αντίσταση είναι όχι απλά αναγκαία, είναι μονόδρομος.

Το ίδιο χυδαίος είναι ο πολιτικός εκβιασμός περί «πρόσφατα εκλεγμένης κυβέρνησης». Σιγά μην είναι «πρόσφατη» η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ! Το μόνο που άλλαξε από την κυβέρνηση του Παπαδήμου είναι ότι βγήκε το ΛΑΟΣ και μπήκε η ΔΗΜΑΡ σαν δεκανίκι. Αλλά ούτε αυτή η αλλαγή δεν σήμανε ότι οι φασίστες φύγανε από τα υπουργεία. Ο Σαμαράς και ο Δένδιας έχουν φέρει τη ρατσιστική ατζέντα της Χρυσής Αυγής πιο βαθιά μέσα στην κυβέρνηση από όσο είχαν καταφέρει ο Βορίδης και ο Γεωργιάδης. Εξακολουθεί να είναι αλήθεια ότι «φασίστες, τραπεζίτες και τροϊκανοί, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί»!

Aπονομιμοποιημένη

Η κυβέρνηση Σαμαρά είναι πιο απονομιμοποιημένη από ό,τι ήταν ο Παπαδήμος. Όχι μόνο πρέπει να την ξηλώσουμε, αλλά και μπορούμε. Όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι καταλήγουν σε αυτό το συμπέρασμα και βγαίνουν ξανά στον αγώνα. Το απεργιακό κίνημα παίρνει καθημερινά μεγαλύτερες διαστάσεις. Τον Αύγουστο οι απεργοί της ΑΤΕ αρχικά, και του ΤΤ ύστερα, ήταν οι μόνοι. Μετά το συλλαλητήριο στη ΔΕΘ, δεν περνάει μέρα χωρίς απεργούς στους δρόμους: εκπαιδευτικοί, ξενοδοχοϋπάλληλοι, μέταλλο, συγκοινωνίες, ο κατάλογος όλο και μακραίνει.

Αυτό το κύμα πιέζει και τις συνδικαλιστικές και τις πολιτικές ηγεσίες της αριστεράς. Στη σύσκεψη στελεχών της ΓΣΕΕ την περασμένη Τετάρτη ο Ν. Φωτόπουλος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ πρότεινε ότι η συνέχεια μετά την Πανεργατική πρέπει να είναι 48ωρες απεργίες και καταλήψεις υπουργείων. Ο Αλέξης Τσίπρας αμέσως μετά τις εκλογές έλεγε στο Ρόιτερς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα καλεί τον κόσμο να βγει στους δρόμους, αλλά τώρα χαιρετίζει τη Γενική Απεργία. Η ηγεσία του ΚΚΕ αμέσως μετά τις εκλογές μιλούσε για πισωγύρισμα αλλά τώρα διεκδικεί ότι πρώτη αυτή πρότεινε τη Γενική Απεργία. Όλα αυτά είναι βήματα μπροστά. Χρειαζόμαστε, όμως, περισσότερα.

Χρειάζεται να οργανώσουμε το απεργιακό κίνημα μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς και να το δυναμώσουμε και οργανωτικά και πολιτικά. Αυτό το νέο κύμα αγώνα μπορεί να απλώσει απεργιακές επιτροπές παντού.΄Ηδη σε πολλούς χώρους οι κινητοποιήσεις οργανώνονται με αυτόν τον τρόπο, από τα κάτω. Αυτά τα παραδείγματα πρέπει να τα προβάλουμε και να τα απλώσουμε. Η πανελλαδική Συνάντηση Εργατικής Αντίστασης που γίνεται την Κυριακή 30 Σεπτέμβρη στο θέατρο ΔΙΑΝΑ θα βοηθήσει σε αυτή την κατεύθυνση.

Το ίδιο βοηθητική είναι η πρωτοβουλία της ΚΕΕΡΦΑ να συγκεντρώσει σε μια μεγάλη συνέλευση στο Γκάζι στις 14 Οκτώβρη τις αντιναζιστικές κινήσεις που δίνουν μάχες σε πολλές γειτονιές. Όσο πιο συντονισμένο και δυνατό γίνεται το αντιφασιστικό κίνημα, τόσο αποδυναμώνεται πολιτικά ο Σαμαράς και ο Δένδιας, τόσο μεγαλύτερο χώρο κερδίζει πολιτικά η εργατική αντίσταση.

Αυτά τα βήματα έχουν ανάγκη την κάλυψη μιας αριστεράς ξεκάθαρης για τις εναλλακτικές λύσεις των εργατών. Δεν χωράει καμιά ταλάντευση στα μεγάλα ζητήματα της διαγραφής του χρέους, της ρήξης με τον ζουρλομανδύα του Ευρώ, της πάλης για την κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος κάτω από εργατικό έλεγχο. Η ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνει δύναμη σε όλη την αριστερά και σε όλο το κίνημα. Το ΣΕΚ οργανώνει έναν κύκλο ανοιχτών εκδηλώσεων με αυτή την κατεύθυνση τον Οκτώβρη και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ετοιμάζει ένα μεγάλο διήμερο πάνω σε αυτά τα ζητήματα στις 27-28 Οκτώβρη.

Εμπρός να κάνουμε την απεργιακή έκρηξη αυτού του φθινόπωρου νικηφόρα, να ξηλώσουμε τρόικες, μνημόνια και νεοναζί.