Βενεζουέλα: Νέα νίκη Τσάβες

Ο Ούγκο Τσάβες επανεξελέξη πρόεδρος της Βενεζουέλας στις εκλογές της Κυριακής, παίρνοντας λίγο κάτω από 55% των ψήφων. Είναι το μικρότερο ποσοστό που συγκεντρώνει από τότε που έγινε πρόεδρος το 1998. Στις εκλογές συμμετείχε πάνω από 80% του πληθυσμού. Ο Ενρίκε Καπρίλες, υποψήφιος της αντιπολίτευσης, κατάφερε να πάρει κάτι λιγότερο από 45%, εν μέρει χάρη στην τεράστια χρηματική υποστήριξη που συγκέντρωσε η καμπάνια του.

Το μεγαλύτερο μέρος των διεθνών ΜΜΕ είδαν τον καθώς πρέπει, λευκό υποψήφιο, ως έναν ασφαλή σοσιαλδημοκράτη που υποσχόταν να συνεχίσει τα κοινωνικά προγράμματα του Τσάβες στην υγεία, την εκπαιδευση και τη στέγαση. Όμως, πίσω από τον Καπρίλες βρίσκονταν οι ίδιες δυνάμεις που συντηρούσαν μια δηλητηριώδη καμπάνια εναντίον του Τσάβες, όλα τα χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία. Έίναι οι άνθρωποι που απήγαγαν τον Τσάβες στο αποτυχημένο πραξικόπημα του 2002. Προσπάθησαν να καταστρέψουν την οικονομία της Βενεζουέλας στη διάρκεια της λεγόμενης “απεργίας των αφεντικών” το 2002-3. Οι πολιτικές τους θα είχαν οδηγήσει τη Βενεζουέλα στα ίδια νεοφιλελεύθερα χέρια που εξαπέλυσαν μια δεκαετία επιθέσεων πάνω στο βιωτικό επίπεδο της πλειοψηφίας του κόσμου, ολόκληρη τη δεκαετία του '90.

Υποστήριξη μαζών

Για το λαό της Βενεζουέλας, ο Ούγκο Τσάβες ταυτιζόταν με την αντίσταση απέναντι σε αυτές τις νεοφιλελεύθερες στρατηγικές, μια αντίσταση που ξεκίνησε με τη λαϊκή εξέγερση του 1989, το Καρακάσο. Γι'αυτό και ακόμη κρατάει την υποστήριξη των μαζών, παρόλη την ογκούμενη δυσαρέσκεια για την τροπή που έχει πάρει η μπολιβαριανή επανάσταση. Το 2002 και το 2003 ήταν η μαζική κινητοποίηση των φτωχών και της εργατικής τάξης που υπεράσπισε τον Τσάβες και έσπασε την “απεργία των αφεντικών”.

Τα κοινωνικά προγράμματα του Τσάβες, βασισμένα στα έσοδα από το πετρέλαιο, έφεραν πραγματική βελτίωση για τους φτωχούς της χώρας -τοπικά συστήματα υγείας, δωρεάν εκπαίδευση, κάποιες εργατικές κατοικίες και φτηνά τρόφιμα. Όμως, αυτές οι υπηρεσίες πηγαίνουν προς το χειρότερο, κυρίως λόγω της βαθιάς και εκτεταμένης διαφθοράς στο βενεζουελάνικο κράτος. Η διαφθορά αντανακλά την ανάδυση ενός νέου στρώματος που κυβερνάει, το οποίο παρά τα κόκκινα μπλουζάκια και την επαναστατική ρητορεία, έχει πλουτίσει και έχει δημιουργήσει ένα μηχανισμό εξουσίας που δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Ήδη οι γραφειοκράτες προετοιμάζονται για τη στιγμή που ο Τσάβες (που έχει προβλήματα υγείας) θα εγκαταλείψει την εξουσία. Η αποχώρησή του θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους.

Το άμεσο ζήτημα για την αριστερά και τους ακτιβιστές, είτε υποστηρίζουν τον Τσάβες είτε όχι, είναι η ανάγκη να ξαναοικοδομηθούν πραγματικές οργανώσεις που θα είναι ικανές να δρουν ανεξάρτητα από την εξουσία, όποια κι αν είναι αυτή. Μια τέτοια οργάνωση θα έδινε τη δυνατότητα στις μάζες της Βενεζουέλας να υπερασπίσουν τα δικά τους ταξικά συμφέροντα και να βαθύνουν μια επανάσταση που έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει.