Κορυδαλλός: ο μονάχος φασιστάκος τρέμει...

Παρασκευή απόγευμα, σε κατάμεστο λεωφορείο του Kορυδαλλού, μπαίνει νέος με παντελονάκι παραλλαγής, μαύρο φούτερ, κεφάλι καθρέφτη...μετά από λίγο ζεσταίνεται, βγάζει το φούτερ και αποκαλύπτεται η Χρυσή Αυγή ...παγωμάρα για μερικά δευτερόλεπτα και μετά... θάνατος... όλος ο κόσμος μέσα στο λεωφορείο-και όταν λέω όλος το εννοώ-πέφτει να τον φάει...τον βρίζουν, τον φτύνουν, ένας παππούς του έριξε μαγκουριά...ο μονάχος φασιστάκος τρέμει, είναι έτοιμος να βάλει τα κλάματα- πως είναι μαλάκα να είσαι ένας και να σου την πέφτουν τόσοι πολλοί; ...και τότε, σταμάτησε το λεωφορείο στην άκρη και ακούγεται ο οδηγός “όποιος δεν σιχαίνεται να πετάξει την κουράδα έξω, να ξεβρομίσει ο τόπος” με σπρωξιές και κλωτσιές τον έβγαλαν και μάλλον ακόμα τρέχει ...τέτοια ευφορία η ψυχή μου, ούτε με prozac... κρατάμε, γμτ, ακόμα....

Η Νίκαια ειδικά, έχει ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα με τους φασίστες μετά τον Αγ. Παντελεήμονα... το καλοκαίρι ζήσαμε καταστάσεις ανεξέλεγκτες... καθημερινές επιθέσεις σε μετανάστες, στα τζαμιά, μαχαίρωναν και χτυπούσαν κόσμο έξω από τα σπίτια μας μέρα και νύχτα... έγινε όμως πολλή δουλειά στις γειτονιές μας... συλλαλητήρια, συναυλίες, δυναμικές αντιπαραθέσεις, ενημέρωση σχεδόν καθημερινή από όλους τους χώρους, την αριστερά, τα στέκια, τις συνελεύσεις, που φαίνεται αποδίδει...

ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΝΙΚΑΙΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Μια αντιφασίστρια από τη Νίκαια